Pytanie brzmi czy jest to zadyszka wkalkulowana czy nie?
Moim skromnym zdaniem może raczej nie. A jeżeli, to bardziej na szybko wkalkulowywana.
Co to oznacza? Że niby się tego spodziewali, bo Stoch w top formie na pewno nie jest, a z kolei styl latania Kubackiego, jeśli nie jest w najwyższej dyspozycji (a ta, nie bójmy się tego stwierdzenia, bardziej niż nieco mu ostatnio uciekła) z definicji wyklucza walkę o wysokie miejsca na mamutach. Z drugiej strony liczyli po cichu na to, że Dawid wróci do formy z grudnia, a Kamil do formy sprzed kilku lat. Nie wypaliło.
W formie niewątpliwie są natomiast Granerud i coraz bardziej panoszący się Kraft. Coraz równiej skacze Wellinger, widać dużą poprawę u Zajca, cały czas w czołówce kręci się Hoerl, choć na niego aż tak bym nie stawiał. Prędzej na kilku innych.
Z naszych w Kulm czołówce dotrzymywał kroku jedynie Żyła. Choć widać, ze od lidera obecnie też dzieli go sporo. Martwi dramatycznie słaby, jak na dotychczasowe standardy, występ Kubackiego i niepokojąco wyglądające skoki Stocha. O ile ten pierwszy może już w następnym tygodniu znów bić się o podia, to w wypadku Kamila jestem dużo mniejszym optymistą. Tam nie ma w ogóle ognia. Porównajcie skoki Żyły i Stocha. Ten pierwszy w drugiej części lotu zaczynał czuć się jak ryba w wodzie i walczyć o odległość. Ten drugi już na setnym metrze jakby szykował się do lądowania. Bez agresji, bez prędkości. Anemik, syn anemika. Tak to wyglądało.
Sytuacja Kubackiego w walce o Kryształową Kulę jest trudna, ale nie beznadziejna. Pamiętam co się działo z Granerudem dwa lata temu. Nagle, ni z gruszki ni z pietruszki, się zapowietrzył. Tak jak Dawid wczoraj i dzisiaj. Na MŚ nie zdobył medalu. Kulę oczywiście zdobył, bo inni mieli za duże straty, po mistrzostwach znów skakał dobrze, ale końcówkę sezonu, nie tylko w porównaniu z tym co działo się w jego pierwszej części, miał fatalną. Przy czym należy pamiętać, że akurat Polacy, myślę o Kubackim i Stochu, samą końcówkę tamtego sezonu mieli na poziomie Graneruda. Honoru naszego zespołu w Planicy bronił po prawdzie tylko mistrz świata Piotr Żyła.
Trzeba liczyć na to, że się Norweg zatnie, a samemu skakać na poziomie zupełnie innym niż w ten weekend. Bo jak nie, to można się pomału zacząć skupiać na MŚ i MŚwL. Ze wskazaniem na te pierwsze, bo w tych drugich to, jak widać w ten weekend, nasze szanse są jakby nieco mniejsze.
Jak już o naszych, to nie sposób nie pochwalić Zniszczoła, który ma na koncie 4 punktowania z rzędu. Ma trochę szczęścia do wiatru, owszem, ale przez całe życie w poprzednich sezonach nie miał, więc niech nikt nawet na ten temat nie wspomina.
No i nie sposób pominąć występ Jakuba Wolnego. Jakub Wolny jest uznawany za lotnika. Ja też tak uważam. Tyle, że jeśli tzw. lotnik dwa razy nie wchodzi do konkursu na mamucie, to należy go czym prędzej wycofać z wszelkich zawodów i skierować na ostry trening w celu przygotowania się do sezonu. Przyszłego. A nie żeby się woził po zawodach i blokował miejsce innym. Ja wiem, że w skokach to czasem drobny szczegół powoduje, że nagle, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, wszystko się zmienia. Muszę jednak stwierdzić, ze na mój nos i gust, w wypadku Wolnego ta czarodziejska różdżka każe sobie dać czas. Nawet sporo czasu. Tak do przyszłego sezonu bym wnioskował.
Reasumując. Trzeba robić swoje. Nie patrzeć na Graneruda, nie patrzeć na Krafta, na nikogo nie patrzeć. Odłożyć na bok nerwowość. Bo odnoszę wrażenie, że się pojawiła i zdecydowanie ani Kubackiemu, ani tym bardziej Stochowi, nie pomaga. Nie myśleć o wynikach., o jakichś kulach, jakichś podiach, czterdziestym zwycięstwie i temu podobnych. Niech sobie o tym zacznie myśleć Kraft goniący Ahonena. A my nie. Myśleć jak Małysz w czasach największej prosperity. „Dwa dobre skoki”. „Bułka i banan”. Przecież ta wielka forma nie poszła sobie na spacer.
No. Jedziemy z nimi, Kuba. Przepraszam, spoufaliłem się. Panie Kubacki.
Inne tematy w dziale Sport
