"Eksperyment zagadka" - granica idei, potrzebny Elon Musk

Technologie, Nauka

Część i całość

Idea "puszka Snafu" to szkic scenariusza wprowadzenia do zamkniętego zbiornika wypełnionego wodą elektronów za pomocą działa elektronowego. Złącze działa ze zbiornikiem, zawierające okienko próżnioszczelne, znajduje się na ściance zbiornika. W idei "puszka Snafu" to aluminiowa puszka, której wewnętrzna powierzchnia pokryta jest cienką warstwą izolatora elektrycznego.

Elementy w idei eksperymentu są znane z różny innych przykładów:

• Wiedza o elektronach i strukturze energetycznej molekuł wody (H₂O).
• Emisja elektronów z działa elektronowego do powietrza. Zasięg elektronów w powietrzu zależy od ich energii kinetycznej.
• Promieniowanie beta (β−) do wody. Zasięg elektronów w wodzie zależy od ich energii kinetycznej. 
• Dla energii kinetycznej elektronów rzędu 1 MeV, ich zasięg w wodzie wynosi ok. 0,4 mm.

Oddziaływanie cząstek (elektrony z e-działa) z molekułami wody H₂O oraz "jonami wodnymi":

W pierwszym przybliżeniu, gdy wprowadzone do wody w zbiorniku elektrony za pomocą działa elektronowego, utracą energię kinetyczną w wyniki zderzeń z cząsteczkami wody, to zatrzymują się. W kolejnym przybliżeniu ChatGPT sugeruje powstanie "plazmy wodnej". Na pytanie ile elektronów wprowadzanych do zbiornika z wodą za pomocą działa elektronowego można zgromadzić w tym układzie (zbiornik z wodą), ChatGPT zamienia w idei zbiornik w kondensator wypełniony wodą, uwzględniając tylko przeciwne powierzchnie albo sugeruje, że elektrony nie zgromadzą się na całej powierzchni wewnętrznej zbiornika, ponieważ zatrzymane zostaną w objętości wody, jedynie mogą zgromadzić się na powierzchni w okolicy okienka próżnioszczelnego. ChatGPT kluczy w idei pomiędzy "częściami podręcznikowymi w układzie". Brak jednak takiego pomysłu w idei, który by był start-upem i prowadził ścieżką "całości układu elektrony wciskane do wody mocą działa elektronowego" (natura maksymalnego stężenia wprowadzonych elektronów wobec ilości cząsteczek wody w zbiorniku). W zbiorniku jest niejako tylko "elektroda emisyjna emitująca elektrony, czyli tak jakby elektroda ujemna" - okienko próżnioszczelne, przez które przenikają elektrony z działa elektronowego.

I tu dochodzimy do głównego zagadnienia w idei "internetu dyskusji projektowej", w której na początku było ułożeniem wyrazów "wprowadzić elektrony do wody". Skrót: ułożenie nieznanego bez eksperymentu.

Ciekawym wątkiem było zagadnienie-pytanie z praktycznej domeny elektryków w idei: po co wydawać pieniądze na eksperyment, jaka korzyść z takiego układu hydroelektronowego? Czyli w idei teoria miałaby wyprzedzać eksperyment, sugerować korzyść dla inwestora. To pytanie było wobec zagadnienia: jaki efekt zachodzi podczas wprowadzania elektronów za pomocą działa elektronowego do zbiornika wypełnionego wodą? 

Skoro efekty fizyczne nie są znane, to trzeba wykonać eksperyment. Wydanie pieniędzy na eksperyment, wymaga wskazania jego korzyści.

Przykład: Jaką korzyść z efektów eksperymentu hydroelektronowego w idei "puszka Snafu" uzyskałby Elon Musk? 

*

Dopisane:

Elon Musk nie wie czy zysk dla niego jest korzyścią w idei "puszka Snafu"?

Układu i eksperymentu w idei "puszka Snafu" nie ma w podręczniku. W idei elektrony wprowadzone do "puszki Snafu" pochodzą z gruntu poprzez wykorzystanie paneli PV, generatora elektrostatycznego i uziemienia.

Mamy zatem ułożenie:

Ziemia { (grunt, elektrony) -> przemieszczenie elektronów (uziemienie, e-maszyna, panele PV) -> (elektrony, "puszka Snafu") } <- energia słoneczna

Zatem do "puszki Snafu" poprzez przemianę form energii ładowana jest energia słoneczna w postaci energii wprowadzonych elektronów.

Niech w tej idei napięcie U = 0, Ziemia (U = 0). Z materii Ziemi budowana jest "puszka Snafu" oraz przesunięte są z gruntu do niej elektrony. Wówczas U jest różne od zera. Zmiana w układzie "puszka Snafu - otoczenie" będzie ukierunkowana w stronę U -> 0. Zatem ilość elektronów wprowadzonych do zbiornika z wodą nie może dokonać przebicia elektrostatycznego, aby nie doszło do ich wycieku. Energia wprowadzona do zbiornika ingeruje w strukturę energetyczną cząsteczek wody.

Elon Musk lubi skalowanie, pomnażanie, jak w idei, np. bateria... e-automobil, satelita ... Starlink. Zatem idea oparta na wielokrotności elementu podstawowego. W takim scenariuszu kwalifikuje się idea "puszka Snafu", np. w ułożeniu naczyń połączonych.