Szybciej od światła w idei pól elektrycznego, magnetycznego, grawitacyjnego

Matematyczne zasady filozofii ufizycznienia

Motto:
Brak wiedzy dlaczego działa urządzenie nie jest przeszkodą do uzyskania zysku, gdy realizuje potrzeby.

Przesłanka: "Pole elektrostatyczne jest z zasady bezwirowe - ale wytwarzane przez poruszający się ładunek staje się wirowe (rot E = -dB/dt oraz w próżni rot B = dE/dt). Tak powstaje poprzeczna fala elektromagnetyczna unosząc energię o gęstości P = E x H [W/m^2] - kuchenka mikrofalowa działa!" - barbie

W idei:
We wszechświecie rozszerzającej się przestrzeni niemożliwy jest kosmolot szybszy od światła.
Zatem trzeba zatrzymać rozszerzanie się przestrzeni wszechświata, aby kosmolot był możliwy.

Wir nośników bez masy spoczynkowej

Nieznane są nośniki ładunku elektrycznego bez masy spoczynkowej. Wszystkie znane ją posiadają.

"siła elektrostatyczna"	"siła grawitacji"

W idei poniższej tabeli
- neutron składa się z pozytonu i elektronu z masą spoczynkową oraz elektronu bez masy spoczynkowej
- proton składa się z pozytonu i elektronu bez masy spoczynkowej oraz pozytonu z masą spoczynkową
- nośniki ładunku elektrycznego z masą spoczynkową nie anihilują z nośnikami bez masy spoczynkowej

Nośniki ładunku elektrycznego z m₀ oddziałują ze sobą na obraz i podobieństwo siły grawitacji.

Jak zatem w tej idei oddziałują ze sobą nośniki ładunku elektrycznego bez masy spoczynkowej?

Załóżmy w idei, że nie jak "siła elektrostatyczna" i "siła grawitacji". Pozostaje zatem "siła magnetyczna".

Ilustracja ChatGPT

Metoda zwana "Cheshire"

W scenariuszu filmowym:

Dziennikarz: To historyczna chwila. Jak wam się udało zbudować to grawitacyjne urządzenie lewitujące?

Inżynier: To było przypadkowe odkrycie. Pewne urządzenia ciągle się psuły. Nie mogliśmy usunąć usterki. W nim było nowe zjawisko. Nie występujące w naturalnych ułożeniach w przyrodzie, która realizuje inaczej.

Dziennikarza: Co odkryliście? Co to za nowe zjawisko? Jak go opisuje fizyka?

Inżynier: Nie wiemy co to jest, ale wiemy jak sterować grawitacyjnym urządzeniem lewitującym. I jest zysk.

Dziennikarz: Jak to jest możliwe?

Inżynier: Nazwaliśmy to metodą zwana "Cheshire". Oddziałuje na przypadek naszego urządzenia "uśmiech Kota z Cheshire" z powieści "Alicja w Krainie Czarów" z 1865 roku autorstwa Charlesa Lutwidge'a Dodgsona. On się uśmiecha i to działa w naszym urządzeniu. Kota jednak nie widzimy. Nie wiemy co to za gatunek. Jaka jest jego natura.

Dziennikarz: Wasze urządzenie lewituje na uśmiechu natury?

Inżynier: Zgadza się. Tak można by to ująć w skrócie tej idei.

Matematyczne nukleony

Ułożenie w poniżej tabeli symbolicznie rozdziela nukleony (neutron, pozyton) na posiadające masę spoczynkową i nukleony (antyproton, antyneutron) nieposiadające masy spoczynkowej. Co umożliwia poglądowe ominięcie zależności masowej w idei materii z masą spoczynkową i antymaterii bez masy spoczynkowej, pozostawiając matematyczne zasady filozofii ufizycznienia w kontekście do ładunku elektrycznego.

ChatGPT:

Zagadnienie: Przeanalizuj oddziaływanie trzech ciał w układach: 1. dwóch elektronów z jednym pozytonem; 2. dwóch pozytonów z jednym elektronem. // chatGPT analizuje cząstki posiadające masę spoczynkową //

Analiza oddziaływań między ciałami w kontekście fizyki cząstek elementarnych wymaga uwzględnienia podstawowych zasad mechaniki kwantowej, a także właściwości i zachowań cząstek naładowanych. Przyjrzyjmy się szczegółowo dwóm przypadkom: interakcji dwóch elektronów z jednym pozytonem oraz interakcji dwóch pozytonów z jednym elektronem.

1. Oddziaływanie dwóch elektronów z jednym pozytonem

Opis systemu:

Elektron: Cząstka elementarna o ładunku elektrycznym -1e, masie me i spinie 1/2.
Pozyton: Antycząstka elektronu, o ładunku +1e, masie równej masie elektronu (mp=me) i spinie 1/2.

Oddziaływania:

Siły elektromagnetyczne: Elektrony, posiadające ujemny ładunek, będą się odpychały nawzajem, natomiast będą przyciągały pozyton, który ma ładunek dodatni.
Zasada nieoznaczoności: Na poziomie kwantowym, zachowanie tych cząstek będzie podlegać zasadzie nieoznaczoności Heisenberga, co wpływa na lokalizację i pęd elektronów oraz pozytonu.
Przejrzystość i anihilacja: Elektrony i pozyton mogą się zbliżyć do siebie, co może prowadzić do anihilacji, gdy ich energia kinetyczna jest wystarczająca do wytworzenia nowych cząstek. W procesie tym powstają fotony (najczęściej w postaci dwóch fotonów gamma).

Możliwe stany:

Stan o niskiej energii: Elektrony i pozyton mogą znajdować się w stanie stabilnym, w którym najsilniejszym oddziaływaniem jest przyciąganie między elektronami a pozytonem. W takim stanie całkowita energia układu jest niska.
Stan o wysokiej energii: Przy odpowiedniej energii kinetycznej, proces anihilacji może prowadzić do produkcji nowych cząstek, takich jak inne leptony (np. muony) lub hadrony.

2. Oddziaływanie dwóch pozytonów z jednym elektronem

Opis systemu:

System składa się z dwóch pozytonów, które mają ładunek +1e, oraz jednego elektronu, który ma ładunek -1e.

Oddziaływania:

Siły elektromagnetyczne: Oba pozytony będą przyciągać elektron, ale również będą odpychały się nawzajem. Ponieważ pozytony mają ten sam ładunek, będą odpychały się z siłą równą F = kq1q2/r², gdzie k to stała elektrostatyczna.
Stany energetyczne: Przyciąganie między pozytonami a elektronem wytwarza siłę, która może prowadzić do zmiany ich wzajemnych pozycji. W przypadku zbyt bliskiego zbliżenia mogą również zachodzić interakcje prowadzące do anihilacji.

Możliwe stany:

Stan stabilny: Elektron znajduje się w pobliżu jednego z pozytonów, podczas gdy drugi pozyton oddala się. Ta konfiguracja pozwala na zrównoważenie sił w układzie.
Stan niestabilny: W sytuacji, gdy pozytony są zbyt blisko siebie, mogą one odpychać się na tyle mocno, że doprowadzą do sytuacji, w której nie będą w stanie przyciągnąć elektronu. Wysoka energia układu może prowadzić do anihilacji pozytonów z elektronem, co skutkuje emisją fotonów gamma.

Podsumowanie

Interakcje dwóch elektronów z jednym pozytonem: Elektrony będą się odpychały nawzajem, przyciągając pozyton. Przy odpowiedniej energii może dojść do anihilacji.
Interakcje dwóch pozytonów z jednym elektronem: Pozytony przyciągają elektron, ale także odpychają się nawzajem. Również w tym przypadku przy odpowiednich warunkach może wystąpić anihilacja.

Oba przypadki wykazują znaczenie sił elektromagnetycznych w dynamice cząstek elementarnych oraz rolę zasady nieoznaczoności w kwantowej naturze tych oddziaływań. Przypadek anihilacji jest szczególnie interesujący, ponieważ pokazuje, jak energia układu może być przekształcona w nowe cząstki.