Antygrawitacja w zakrzywionej przestrzeni przez masę materii z antymaterią

Matematyczne zasady filozofii ufizycznienia

Motto: Tylko to co jest tym samym oddziałuje ze sobą.

Przesłanka:
Nośniki ładunku elektrycznego z masą nie anihilują z nośnikami ładunku elektrycznego bez masy.

W idei:
We wszechświecie rozszerzającej się przestrzeni niemożliwy jest kosmolot szybszy od światła.
Zatem trzeba zatrzymać rozszerzanie się przestrzeni wszechświata, aby kosmolot był możliwy.

Ilustracja ChatGPT
do idei
"Wielki Wybuch powstrzymamy i kosmolot szybszy od światła poruszymy".

ChatGPT:

Pytanie: Czy jest nośnik ładunku elektrycznego, który nie posiada masy spoczynkowej?

Odpowiedź: Nie ma znanych cząstek naładowanych elektrycznie, które nie posiadałyby masy spoczynkowej. Przykłady nośników ładunku elektrycznego, takich jak elektron, pozyton czy proton, zawsze mają dodatnią masę spoczynkową. Istnieją cząstki bez masy spoczynkowej, takie jak foton, ale one nie posiadają ładunku elektrycznego — fotony są nośnikami siły elektromagnetycznej, nie ładunku.

*

W trzecim przybliżeniu:

W tej notce powtórzona jest wraz z rozszerzeniem idea "splątania nukleonów w ułożeniu materii i antymaterii". Tym razem bez określenia cząstki wirtualne, które w pierwszym przybliżeniu mogłoby się kojarzyć z fluktuacją kwantową próżni i zasadą nieoznaczoności Heisenberga.

W tej idei w przestrzeni π (pi) jest materia i antymateria:

Umowny podział jest w idei na nukleony posiadające masę spoczynkową oraz nie posiadające masy spoczynkowej.

"z masą spoczynkową NEUTRON ~ ANTYPROTON bez masy spoczynkowej"

Ilustracja ChatGPT
do idei
"splątanie" elektronu bez masy (m_eo = 0), elektronu z masą (m_eo > 0) i pozytonu z masą (m_po > 0)

*

atom wodoru → [proton (bez masy elektron i pozyton ~ pozyton z masą) ← elektron z masą]

PROTON → (pozyton (m_po > 0) ~ (elektron (m_eo = 0) i pozyton (m_po = 0))) ← ANTYNEUTRON

NEUTRON → ((elektron (m_eo > 0) i pozyton (m_po > 0)) ~ elektron (m_eo = 0)) ← ANTYPROTON

Tabela 1.

Symboliczne rozróżnienie grawitacji (siły powszechnego ciążenia) w idei Newtona i w idei Einsteina (link):

Ciała A i B o masach Ma i Mb w odległości R między środkami mas przyciągają się z siłą F = G × (Ma × Mb)/R², gdzie G to stała grawitacji. Światło przemieszcza się "na powierzchni" zakrzywionej przestrzeni (zakrzywionej czterowymiarowej czasoprzestrzeni).

W tej idei elektrony bez masy neutronów w ciele A oddziałują poza idea zakrzywienia przestrzeni z elektronami bez masy neutronów w ciele B. Zatem w tym ułożeniu pod wpływem idei tego oddziaływania odpychają się. Obecnie wykorzystanie takiego scenariusza możliwe jest w filmie w idei "lokalnej lewitacji kosmolotu".

*

Rozpad neuronu (link):
Neutrony występujące poza jądrem rozpadają się. Średni czas życia swobodnego neutronu wynosi 885,7 sekund (około 15 minut). Neutron rozpada się z wytworzeniem protonu, elektronu i antyneutrina elektronowego:

neutron (elektron bez masy, elektron z masą, pozyton z masą ) → 
proton (elektron bez masy, pozyton bez masy, pozyton z masą) + elektron z masą +.

W tej idei w protonie względem neutronu zamiast elektronu z masą jest pozyton bez masy.

Zatem masa protonu jest mniejsza od neutronu, a antyneutrino elektronowe jest efektem tej zmiany. Przy czy zmiana nie polega na tym, że nośnik ładunku elektrycznego danego rodzaju (dodani lub ujemny) zmienia ładunku na przeciwny. Elektron z masą neutronu został "wyrzucony" i zastąpiony pozytonem bez masy. Takie ułożenia, symbolicznie ujmując, są w idei kostki Rubika".

Rozpad protonu (link):
Przyjmuje się w modelu standardowym, że proton, jako najlżejszy barion, jest cząstką trwałą i nie może się spontanicznie rozpaść, m. in. z powodu zasady zachowania energii, z której wynika że suma mas produktów rozpadu cząstki musi być mniejsza od jej masy spoczynkowej. Zatem najlżejszy barion musi być trwały.

*

Zatem w tej idei podczas anihilacji nośników ładunku elektrycznego posiadających masę spoczynkową, np. elektronu i pozytonu ich energia spoczynkowa (masa spoczynkowa) zostaje przemieniona w energię fotonów. Podczas anihilacji cząstka i antycząstka zostają zamienione na fotony.  Zasada zachowania pędu nie dopuszcza możliwości powstania jednego fotonu – zawsze powstają co najmniej dwa o sumarycznej energii równoważnej masom cząstki i antycząstki, zgodnie ze wzorem Einsteina: E = mc².

Zatem w tej idei w procesie anihilacji elektron i pozyton znikają, czyli tracąc masę nie oddziałują już z nośnikami ładunku elektrycznego posiadającymi masę.

Oddziaływanie elektrostatyczne rzeczywistych cząstek w postaci nośników ładunku elektrycznego, tj. elektron z pozyton wymaga ich masy spoczynkowej, a tym samym zakrzywionej przestrzeni. Stąd siła grawitacji Newtona, w idei bez zakrzywionej przestrzeni, musiałaby pochodzić od elektronów i pozytonów nie posiadających masy. I wówczas chmura wodoru w przestrzeni kosmicznej ulega skupieniu w wyniku przyciągania się elektrostatycznego elektronów i pozytonów bez masy protonu atomu wodoru w idei powyższego ułożenia w tabeli 1.
*
Podsumowanie:
W rozważanej idei kosmolotu szybszego od światła jest materia nukleonowa (elektrony i pozytony) z masą czyniąca zakrzywienie czasoprzestrzeni i wraz z z nią antymateria (elektrony i pozytony) bez masy czyniące siłę grawitacji Newtona.

*

ChatGPT:

Zagadnienia

1. Kwarki neutronu posiadają ładunek elektryczny

• u = +2/3;
• d = -1/3;
• d = -1/3;

2. Uzupełnienie do +1 i -1:

• dla kwarka u: +2/3 + u' = +1;
• dla kwarka d: -1/3 + d' = -1;
• dla kwarka d: -1/3 + d" = -1;

czyli

• u' = +1/3 = anty d (Ƌ);
• d' = -2/3 = anty u (ū);
• d" = -2/3 = anty u (ū);

Pytanie: Czy powyższe kwarki u' = anty d = +1/3, d' = -2/3, d' = d" = anty u = -2/3, powstałe poprzez matematyczne uzupełnienie, stosownie do +1 i -1 względem ładunku elektrycznego kwarków neutronu, reprezentują antyproton?

Odpowiedź: Tak, powyższe kwarki wyznaczone poprzez uzupełnienie matematyczne odpowiadają konfiguracji antyprotonu. Oto szczegóły:

Neutron składa się z trzech kwarków:

• u = +2/3​
• d = −1/3​
• d = −1/3​

Łączny ładunek neutronu wynosi zero:

+2/3 + (−1/3) + (−1/3) = 0

Antyproton jest antycząstką protonu, który składa się z kwarków:

• u = +2/3​
• u = +2/3​
• d = −1/3​

Dlatego antyproton składa się z antykwarków:

• ū= −2/3​
• ū = −2/3​
• Ƌ = +1/3​

Uzupełnienie:

• u′ = +1/3​, co odpowiada Ƌ (antykwark d)
• d′ = −2/3​, co odpowiada ū (antykwark u)
• d′′ = −2/3, co również odpowiada ū (antykwark u)

Kwarki u′ = Ƌ, d′ = ū , i d" = ū tworzą dokładnie układ kwarków antyprotonu:

• Ƌ (+1/3), ū (−2/3), ū (−2/3)

Ten układ daje łączny ładunek:

• +1/3 + (−2/3) + (−2/3) = −1

Wniosek: Tak, powyższe kwarki u′, d', d" odpowiadają antyprotonowi.

*

ChatGPT:

Pytanie: Czy nośniki ładunku elektrycznego (np. elektrony i pozytony) z masą anihilują z nośnikami ładunku elektrycznego (odpowiednio pozytony i elektrony) bez masy?

Odpowiedź: Nie, elektrony i pozytony, które są nośnikami ładunku elektrycznego, nie mogą anihilować z cząstkami bez masy, ponieważ nie istnieją bezmasowe wersje elektronów i pozytonów.

Oto wyjaśnienie:

1. Elektrony i pozytony mają masę spoczynkową:

• Elektron jest cząstką elementarną o ujemnym ładunku elektrycznym i posiada masę spoczynkową wynoszącą około 9.109 × 10^-31 kg.
• Pozyton to antycząstka elektronu, która ma taki sam ładunek, ale przeciwny znak (dodatni), a jej masa jest identyczna jak masa elektronu.

2. Brak bezmasowych nośników ładunku:

• Nie ma znanych cząstek naładowanych elektrycznie, które nie posiadają masy spoczynkowej. Cząstki bez masy spoczynkowej, takie jak foton (nośnik siły elektromagnetycznej), nie mają ładunku elektrycznego. Foton uczestniczy w oddziaływaniach elektromagnetycznych, ale nie jest nośnikiem ładunku elektrycznego.

3. Anihilacja elektronu i pozytonu:

• Gdy elektron i pozyton zbliżą się do siebie, mogą anihilować w wyniku oddziaływania ich przeciwstawnych ładunków. W procesie anihilacji elektron i pozyton znikają, a ich masa spoczynkowa przekształca się w energię (zgodnie z równaniem Einsteina E=mc²) i zazwyczaj tworzą się foton(y). Foton nie ma masy spoczynkowej ani ładunku elektrycznego, ale niesie energię i pęd.

Podsumowanie:

Elektrony i pozytony, które posiadają masę spoczynkową, mogą anihilować ze sobą, ale nie istnieje cząstka, która byłaby naładowana elektrycznie i jednocześnie nie posiadała masy. W procesie anihilacji elektronu i pozytonu powstają bezmasowe fotony, ale te fotony nie są nośnikami ładunku elektrycznego.