Kot Schrödingera w "puszce SNAFU"

Elektronowe parcie do wolności

Start-up: "inżynieria hydroelektronowa":
Jak myśleć w idei materialnymi elektronami swobodnymi i cząsteczkami wody?
Rzecz: przedmiot materialny, elektron cząstka materii, H₂O cząsteczka materii.
Jak obliczyć ile elektronów swobodnych można zgromadzić w zbiorniku z wodą?
Wirtualna konfrontacja idei hydroelektronowej w naturze ułożeń niemożliwych.

*

Inspiracja:

"A gdzie tunelowanie kwantowe pozwalające cząstkom na pokonywanie barier potencjału?" - Pod jednym dachem (link)

*

Nowa fizyka

Powierzchni wewnętrznej pustego w środku otwartego zbiornika nie da się naelektryzować.

Emisja elektronów do powietrza - link, YT: "Shooting an electron beam through air" (dostępne tłumaczenie PL)  - "Wystrzeliwanie wiązki elektronów w powietrze. Specjalne okno o grubości 100 nm pozwala elektronom o energii 25 KeV przejść z lampy próżniowej do atmosfery, gdzie uderzają w ekran fluorescencyjny – CRT w powietrzu!"

*

Powierzchni wewnętrznej pustego w środku otwartego zbiornika nie można naelektryzować. Ładunek elektryczny ucieczka na powierzchnię zewnętrzną.

Przepis na pojemność elektryczną ciała o naelektryzowanej powierzchni wewnętrznej zamkniętej na przykładzie puszki od piwa podał SNAFU (link). W tym ułożeniu nie ma SNAFU, ponieważ zajęty jest przez dziewczyny zainteresowane "wzrostem pojemności rzędu MILIONA razy!" i otoczyły go po autograf i procedurę.

No cóż SNAFU jakoś widzi fizykę elektrostatyki na powierzchni zewnętrznej i wewnętrznej (zamkniętej) ciała, oraz efekty elektronowo - jonowe w zbiorniku zachodzące pomiędzy wprowadzonymi elektronami swobodnymi z cząsteczkami wody.

Czyli prawdy elektrostatyczne o tym co jest znane na zewnątrz układów trzeba by włożyć do środka układu zamkniętego. Prawda to wiedza, której nie można zmienić.

*

W idei siedzi "kot Schrödingera"

- co tam się dzieje i jak to badać, sprawdzić z zewnątrz?

Idea hydroelektronowa:

cząstkowo (elektrony) - molekularna (H₂O) elektrostatyka wewnętrzna układu zamkniętego

Rysunek:

Zbiornik wypełniony jest powietrzem i wodą. Do zbiornika przez okienko próżniowe wprowadzane są elektrony swobodne za pomocą działa elektronowego.

Skoro elektrony uciekają z powierzchni wewnętrznej otwartego zbiornika podczas jej elektryzowania na jego powierzchnię zewnętrzną, to powinny być w tym zdeterminowane by również tak się stało, gdy są w zbiorniku zamkniętym - taka ich natura, a na przeszkodzie stoi elektrostatyczna struktura materii cząsteczek wody i zbiornika? I jak jeden elektron swobodny znajdzie sposób na wolność, to inne zanim podążą?