Idea "czas to pieniądz" na Ziemi wobec startu na Marsa

Marsjański czas N.B.P. na Ziemi

Inspiracja:

NASA [nasa.gov], New Space Policy Directive Calls for Human Expansion Across Solar System

*

Google: Stwierdzając, że "czas to pieniądz", przypisujemy czasowi charakter zasobu ekonomicznego, posiadającego określoną wartość i podobieństwo do pieniędzy. Wyniki badań sugerują, że charakter tych zasobów jest znacząco odmienny, jednak porównanie z pieniądzem pozwala ująć specyfikę czasu.

*

Jaką metodą techniczną w idei N.B.P. (nauka, biznes, polityka) Amerykanie polecą profuturo na Marsa?

Istotnym uwarunkowaniem jest układ planet, Ziemi i Marsa, w idei tzw. "okna marsjańskiego" (Google: okno startowe na Marsa), który sprzyja przemieszczaniu ziemskich urządzeń w transporcie na Marsa. Zdarza się w okresie czasu co ok. 26 miesięcy. Stąd w poprzednich ułożeniach była m.in. idea "Trump Space Towers for Mars", jako wiele portów kosmicznych w celu ułożenia zintegrowanej misji towarowej (bezzałogowej) i koordynowanej w systemie "Trump Monolit" (centrum telemechaniki kosmicznej). W tym scenariuszu eksport sprzętu i materiałów wyprzedza wysłanie ludzi na Marsa. W tym ułożeniu umownie kosmiczną ideą i miarą "marsjańskiego czasu N.B.P. na Ziemi jest okres 26 miesięcy".

Jeżeli zatem dostępna technologia i technika posiada optymalne uwarunkowania dla tego okresu czasu, to wykreuje ona politykę (dotacje) i biznes (inwestycje). To okres ponad 2 lat. Zatem w tym czasie na orbicie może być załadowany "cargo-kosmolot transportowy" w oparciu o dostawy mniejszych ładunków (rakiet) niż Starship. I być może powróci idea wahadłowców w wersji cargo. Jednak idea "Starship" posiada ułożenia wykonane na Ziemi i ma potrzebę jednokrotnego montażu w przestrzeni kosmicznej na orbicie wokołoziemskiej, to etap zatankowania (dotankowania) paliwa. Cargo-kosmolot transportowy również tego by wymagałby, ale ma w idei wielokrotnie dodatkowe ułożenia (załadunek) poza Ziemią na robicie wokołoziemskiej. Zatem różna konfiguracja dotycząca, m.in. wykonania pracy na Ziemi i w przestrzeni kosmicznej na orbicie wokołoziemskiej, potrzeba paliwa oraz transport "masy towarowej" (urządzeń i materiałów).

Im dalsza od Ziemi misja, tym dłuższy czas na poznanie oczekiwanych pozytywnych jej efektów. Gdy okres czasu wynosi, np. 100 lat to zaplanowany efekt misji nie poznają osoby, które były zaangażowane pracą zawodową w projekt jej realizacji w chwili wysłania urządzeń. Zatem przedsięwzięcia kosmiczne w idei kreacji przyszłości integrują w czasie pokolenia. Prywatny biznes kosmiczny profuturo to będzie musiał być co najmniej wielopokoleniowy interes rodzinny. Jeżeli tak, to czy to oznaczałoby, że ustrój (polityka) Stanów Zjednoczonych jest bardziej kosmicznie konkurencyjny, np. niż Chin, ponieważ posiada lepszy "kosmiczny czas N.B.P." ? Kto nie nadąży z projektem misji w "okienko marsjańskie" to zostaje w tyle czasu o ponad 2 lata.

W historii na Ziemi była (jest) idea kto pierwszy, np. zdobył szczyt danej gór, biegun północy i południowy Ziemi, popłynął najdalej na oceanie albo najgłębiej pod jego powierzę, przeleciał Atlantyk, wylądował na Księżycu - tu, w tym ułożeniu, jednak zaczyna się nowa idea - nie kto pierwszy wyląduje na Marsie w scenariuszu z "misją flagi", ale kto się dłużej na Marsie utrzyma? To zależy, m.in. od misji towarowych.