Jak popychałem świat w przestrzeń kosmiczną? - [2.]

Spotkała mnie kiedyś myśl:
"popchnąć świat w kosmos"

Przesłanka: na początku była idea.

*

Dawno temu. Nie wiem czy uczyniła to przypadkiem lub spontanicznie albo z zamiarem? W XX wieku po sukcesie pobytu amerykańskich astronautów na Księżycu zdarzył się w świecie kryzys naftowy. Złożenie tych wiadomości ułożyło mi się w przesłankę, że ludzkość poleciała na Księżyc, a pracownicy NASA i firm związanych z produkcją oraz usługami w domenie kosmicznej mogli doznać trudności w zakupie paliwa do samochodów. Zatem w przyszłości potrzebna jest metoda energetyczna zmniejszająca ryzyko lub w pełni zapewniająca branży kosmicznej niezależność energetyczną w globalnej gospodarce.

Ile osób musi posiadać pracę na Ziemi, aby jedna osoba realizowała pracę poza Ziemią? Ile osób musi realizować pracę na Ziemi, aby na Księżycu pracowało 1000 amerykańskich astronautów? Tymczasem możliwa jest energia uzyskiwana jedynie w metodach technologii i techniki opartych tylko na sposobach energetycznych występujących w naturze. Naukowiec i inżynier mogą jedynie naśladować przyrodę. I żaden jak odtąd inny przypadek się nie zdarzył.

Zatem czy można wymyślić metodę energetyczną niewystępującą w naturze Wszechświata?

Potrzeba w pierwszym przybliżeniu dokonać ułożenia takich wybranych własności natury, które są zawarte w opisie modeli zjawisk przyrodniczych i nie występuje we Wszechświecie. Na przykład jak w "idei hydroelektronowej": zgromadzenie w zbiorniku z czystą wodą swobodnych elektronów nienależących do cząsteczek wody i materii zbiornika, które stanowią w układzie nadmiarowy ujemny ładunek elektryczny.

W podręcznikach o przydatności takiego ułożenia nie ma. Gdy wprowadzono internet, to głoszono, że w internecie wszystko można się dowiedzieć. Skoro zatem nie ma o idei hydroelektronowej w podręcznikach, to może jest możliwa w internecie? W podręcznikach jest o uwarunkowaniach elektrycznych i energetycznych dotyczących molekuł wody oraz o elektronach, i o tym, że elektrony nienależące do cząsteczek wody mogą wnikać w wodę. Zatem możliwe było założenie, że w złożeniu idei hydroelektronowej z ideą internetu, internauci dysponują w teorii tym samym co naukowcy i inżynierowie w naukowych i technicznych opisach o wodzie oraz elektronach.

O idei hydroelektronowej w wersji ułożenia układu do zbadania "efektu fotoelektrycznego pod wodą", internauci wskazywali na przesłanki, że efekt fotoelektryczny z powierzchni materiału zanurzonego w wodzie nie wystąpi, a jeżeli będzie się zdarzał, to szybko będzie wzrastał potencjał elektryczny wyemitowanych do zbiornika z wodą fotoelektronów , który ostatecznie zablokuje "podwodny" efekt fotoelektryczny.
Zatem jak w tej idei odpowiedziałby superkomputer kwantowy wyposażony w algorytm sztucznej inteligencji z dostępem do bazą wiedzy o wodzi i elektronach jaką dysponuje np. NASA?

***

Albert Einstein i Max Planck nad ideą hydreoelektronową