Jak popychałem świat w przestrzeń kosmiczną? - [1.]

Spotkała mnie kiedyś myśl:
"popchnąć świat w kosmos"

Przesłanka: na początku była idea.

*

Dawno temu. Nie wiem czy uczyniła to przypadkiem lub spontanicznie albo z zamiarem?

Być może pochodzi ze splątania dwóch odrębnych zdarzeń? Trafiły mi się artykułu odrębnie w czasie. Jeden dotyczył kryzysu naftowego w 1973 roku, który wydarzył się po wybuchu wojny izraelsko-arabskiej i objął kraje uzależnione od ropy naftowej. Drugi dotyczył innowacji, nowej idei w 1981 roku, jaką był amerykański statek kosmiczny Columbia, wahadłowiec, prom kosmiczny. I tak sobie były gdzieś w pamięci. Zapominane i przypomniane. Ponownie zapomniane i przypomniane. Wielokrotnie. Może jakoś miały się ku osobie, aż się spotkały w czasie kreacji internetu w Polsce. Na początku była idea "energia - kosmos", a z czasem okazało się, że dodała się do niej "klawiatura i internet". Z tego wykreowała się energetyczna idea popchnięcia świata w przestrzeń kosmiczną.

Zatem dla domeny kosmicznej potrzebna jest metoda, w której nie ma kryzysu energetycznego... /eksplozja idei... szybkie przewijanie/... Pomysł dotyczył internetu i energetycznego eksperymentu "gromadzenia elektronów w wodzie". W podręcznikach o tym nie było. Zatem jak poradzi sobie z pomysłem internet? Ostatecznie ułożyło się tak "Zbiornik na pioruny". Nie wygląda to na metodę energetyczną przyszłości. Jednak w przeszłości, gdy były tylko wyrazy "cząsteczki wody i elektrony", w idei hydroelektronowej było takie ułożenie: gdy będzie już tajnie znane w świecie, że metoda hydroelektronowa ma praktyczne zastosowanie, to nie dowiemy się o tym od razu, tylko po znakach  - nastąpi w świecie wzrost zastosowania gazu ziemnego, ponieważ już będzie pewne w nauce, biznesie i polityce, że w przyszłości gaz ziemny w energetyce nie będzie potrzebny.