Jakie własności fizyczne identyfikują wirtualny foton?
Przesłanka: można doznać widzenia wirtualnego fotonu.
Interpretacja zjawiska i doznanie widzenia nie jest tym samym. Jak rozpoznaje się w eksperymentach wirtualne fotony od rzeczywistych fotonów? Wirtualne cząstki nie posiadają masy. Czego zatem nie posiadają wirtualne fotony?
***
Szkic fizyki natury elektrycznej wirtualno-rzeczywistej Robakksa - w pierwszym przybliżeniu, zestawienie manneta (zmiana po 18 września 2020, 21:17) - model par pozytonowo-elektronowych w stanie wirtualnym (tylko wspólny byt) i w stanie rzeczywistym (możliwy byt indywidualny), bez fotonów wirtualnych i z fotonami rzeczywistymi:
- fotonów wirtualnych nie ma w naturze, są rzeczywiste fotony widzialne i niewidzialne;
- w próżni są skompensowane, zrównoważone, pary wirtualne pozytonów i elektronów;
- pary wirtualne pozytonu i elektronu powstają z połączenia rzeczywistych par pozytonu i elektronu;
- rozdzielenie się pary wirtualnej pozytonu i elektronu jest ich przemianą w rzeczywiste pary;
- anihilacja par to zmiana formy rzeczywistej na wirtualną, a kreacja par to przemiana odwrotna
- niefotonowe przemiany par, wirtualnej []* i rzeczywistej: [p ,e]* <- anihilacja / kreacja -> [p,e] - parę wirtualną tworzą dwie cząstki rzeczywiste, które ulegając kompensacji (anihilacja) odrzuciły 2 kwanty e-m ("fotony"). W procesie odwrotnym (kreacja, czyli powstania pary rzeczywistej) takie same dwa kwanty zostają zaabsorbowane przez parę wirtualną:
[p ,e]* <- kompensacja (zwirtualnienie) X rozdzielnie (urzeczywistnienie) -> [p,e] - ? ;
- masę spoczynkową m0 posiadają pozytony i elektrony wirtualne oraz rzeczywiste, masa pary rzeczywistej jest własnością indywidualną pozytonu oraz elektronu (suma wynosi 2m0, masa cząstki czyni własność jej pędu: p = me * ve, p = mp * vp), natomiast masa pary wirtualnej jest własnością wspólną (suma wynosi +0 czyli zero fizyczne niematematyczne, dlatego masa pary wirtualnej nie czyni pędu pozytonu i elektronu w stanie cząstek wirtualnych)... ? ;
- ruch wirtualnych pozytonów i elektronów czyni zmianę natężenia pola elektrycznego i magnetycznego ...? ;
- pozytony i elektrony pary wirtualnej istnieją tylko razem, natomiast pozytony i elektrony pary rzeczywistej mogą istnieć oddzielnie, cząstki w stanie wirtualnym i rzeczywistym są odrębnymi nośnikami własnego ładunku elektrycznego;
- wirtualny pozyton oraz wirtualny elektron oddzielnie nie oddziałują z rzeczywistym pozytonem oraz elektronem;
***
Przesłanka, w pierwszym przybliżeniu, sugeruje, że między wirtualnymi i rzeczywistymi fotonami jest różnica będąca w efekcie widzenia, doznania oddziaływania, przez oko lub układ pomiarowy. Rzeczywiste fotony, np., widma optycznego (światła), nie potrzebują wspomagania technicznego. Natomiast wirtualne fotony ujawniają bardziej swoje istnienie, oddziaływanie, w ułożeniach technicznych.
Ułożenie powstania wirtualnego fotonu, koncepcja:
- wirtualny pozyton oddziałuje elektrostatycznie (z przesłanki bycia nośnikiem ładunku elektrycznego) i elektrodynamicznie (z przesłanki ruchu nośnika ładunku elektrycznego) z wirtualnym elektronem;
- układ wirtualnego pozytonu i elektronu obraca się, prędkość v = c, średnicę obrotu układu stanowi długość fali wirtualnego fotonu;
- taki układ jest układem zamkniętym, nie emituje wirtualnego fotonu, brak efektu poza układem, czyli musi emitować wirtualny foton;
- wirtualny pozyton i elektron nie mogą anihilować, spotkać się, zderzyć;
- w idei obrotowej mają się przyciągać i emitować wirtualny foton;
- zatem wobec siły wzajemnego przyciągania się wirtualnego pozyton i elektronu musiałby przeciwdziałać efekt odpychania;
- szkic: w wyniku ruchu obrotowego wirtualny pozyton ( q = +e ) i elektron ( -e ) wytwarzają wirtualne fotony, których ruch jest skierowany w stronę cząstki przeciwnej, jednak fotony te nie trafiają w cząstkę przeciwną, a wytworzenie wirtualnego fotonu ("emisja") związane jest z doznaniem przez cząstkę ("strzelającą") zmiany pędu w stronę przeciwną do siły przyciągania tej cząstek przez cząstkę przeciwną ("wirtualna fotonowa siła odśrodkowa"):
Δp <- wirtualny elektron ~> "strzela" wirtualnymi fotonami w stronę -> wirtualny pozyton
Δp <- wirtualny pozyton ~> "strzela" wirtualnymi fotonami w stronę -> wirtualny elektron
Δp/Δt = k * | -e * q | / [ (1/2) * długość fali e.m. wirtualnego fotonu) ]2 ? ;
- wirtualne fotony nie są szybsze od rzeczywistych fotonów i nie posiadają masy spoczynkowej;
- u manneta - w tym ułożeniu wirtualna para pozytonu i elektronu istnieje w ruchu obrotowym z powodu emisji wirtualnych fotonów i nie trafiając nimi w cząstkę przeciwną, jest żarówką wirtualnych fotonów, a u Robakksa wirtualnych fotonów nie ma i wirtualna para uwspólnia ukrycie rzeczywistych mas spoczynkowych;
***
Mapa i kompas, wejście do labiryntu - mamy to?
wugo 17 września 2020, 20:08 ”Jaka jest natura wirtualnych fotonów?” Matematyczna.
Plus pozytonu i minus elektronu to umowa. Może być odwrotnie. Czym zatem różni się plus od minusa? Plus dodaje, a minus odejmuje. Plus jest potrzebny do wzrostu, a minus do jego ograniczenia.Zgodnie z umową znaków więcej jest w naturze atomowej i molekularnej rzeczywistych elektronów niż pozytonów. Zatem istotność minusa czyni różnicę materii rzeczywistej czyli znaczenie ograniczenia wzrostu.
Założenie: Zatem niech będzie dana natura odmienności fotonów wirtualnych powstałych pomiędzy pozytonami wirtualnymi (dodatnie fotony wirtualne) oraz pomiędzy elektronami wirtualnymi (ujemne fotony wirtualne). Tylko co by dodawały i odejmowały tego rodzaju fotony wirtualne? Można by w pierwszym przybliżeniu przyjąć, że prawdopodobieństwo powstania układu wirującego pozytonu i elektronu wirtualnego nie jest wielkie z uwagi na ich oddziaływanie z innymi pozytonami i elektronami wirtualnymi, i zachodzą częściej inne zmiany kierunku ich ruchu niż regularnie czyniące pełny obrót wirtualnego układu pozytonu i elektronu. I fotony wirtualne powstają, gdy zachodzi zmiana prędkości wirtualnego pozytonu oraz elektronu czyli związane są z przyspieszeniem, hamowaniem, skręceniem.
Rozróżnienie matematyczne fotonów wirtualnych:
- - dodające pęd i "...?..." fotony wirtualne, powstałe w wirtualnej parze pozyton ~ elektron
- - O! U Robakksa jest wirtualna matematyka +0. Foton wirtualny w parze pozyton ~ elektron nie ma nieoznaczonej własności "...?"...", powstają co najmniej dwa fotony, tak razem będą 4 ułożenia: - dodające pęd fotony wirtualne, powstałe w wirtualnej parze pozyton ~ elektron
- - dodające pęd i "plus" fotony wirtualne, powstałe w wirtualnej parze pozyton ~ pozyton
- - dodające pęd i "minus" fotony wirtualne, powstałe w wirtualnej parze elektron ~ elektron
Wirtualna para pozytonu i elektronu generuje dwa fotony między sobą, a wirtualna para dwóch pozytonów oraz dwóch elektronów po jednym fotonie wirtualnym między sobą.
- 01 - foton wirtualny, powstały w wirtualnej parze pozyton ~ elektron
- 10 - foton wirtualny, powstały w wirtualnej parze pozyton ~ elektron
- 00 - foton wirtualny, powstały w wirtualnej parze elektron ~ elektron
- 11 - foton wirtualny, powstały w wirtualnej parze pozyton ~ pozyton
W tym ułożeniu, w generacji różnoimiennej oddziaływania elektromagnetycznego, dla wirtualnej pary pozyton ~ elektron wystarczy jeden foton wirtualny, jak dla generacji jednoimiennej, a możliwe są dwa, zatem to byłaby nadmiarowa fotonowa fluktuacja energii, która przenoszona jest przez elektrony w formie efektu masy, czyli tylko przeciągania. Zachodzi jedno zjawisko odpychania w dwóch odmianach jednoimiennych (dodatnie osobno i ujemnie osobno) cząstki wirtualne odpychają się, oraz jedno zjawisko przyciągania w jednej odmianie różnoimiennej. Wirtualne elektrony, ujemne z racji umowy oznaczenia "plus" i "minus", dodają zjawisko przyciągania efektem przyciągania się mas w oparciu o różnoimienne elektromagnetyczne nadmiarowe fotony wirtualne, aby odjąć przyciąganie (dodać odejmowanie) do podwójnego odpychania. Para wirtualnego pozytonu i elektronu jest generatorem masy (przenoszonej przez energię fotonu wirtualnego).
Dorabianie masy do klucza idei i miary:
Neutron w tym ułożeniu składa się z trzech nośników ładunku elektrycznego, +1 -1 -1, i ma większą masę od protonu, dodaną energią wirtualnego fotonu przez umowny minus elektronu wirtualnego. Stąd matematyczna masa fotonu wirtualnego wynosiłaby:
neutron 1,6749 * 10-24 g
proton 1,6726 * 10-24 g
-------------------------------------------
różnica 0,0023 * 10-24 g
Blog: "Ułożenia" - sztuka to fizyka bez matematyki. * W przyrodzie są tylko dźwięki i więcej nie ma w naturze muzyki. Talent nie pochodzi z tej Ziemi. * Monter ułożeń niemożliwych [ komentarze ].
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Technologie