z najdzieją na lepszy czas...

"Chwalcie dzieci Pana, chwalcie imie pańskie.

    Błogosławcie słudzy Najwyższego, wielbij i ty drobna dziatwo niepojętego Pana w dobroci."

                                                                        Wespazjan Kochowski, Psalmodia polska; Psalm XX

Życzę Państwu (oraz oczywiście sobie i moim bliskim)

łask, spełnień i wszystkiego, co od dobrego Pana przychodzi

*****

A od syberyjskiej - co to nie słodzi nadaremno i swoimi ścieżkami kroczy, więc i świąteczne cytaty wybiera przekornie -

niebanalna i poruszająca Kolęda.

Nie bieżą, ale schodzą się, a raczej złażą. "Wszyscy dziurawi", "schlapani". Niby ludzie i niby zwierzęta, niby króle...

Ale może nie "niby"? Bo przecież to oni stoją, patrzą. Dalej patrzą, niż na Betlejem, bo ku Wzgórzu Czaszki, Golgocie:

Schodzą powoli — tak złażą się, rzekłbyś —

Jedni oliwą po białka schlapani,

Inni z wielkimi krzywymi kciukami,

Wszyscy dziurawi jak gruzy lub rzeźby.

Baby... Te w ciasto spowite po łokcie;

Wdowy... Te w pudrze jak w śnieżnej zamieci;

Panny... Tak chude, że świeci szkielecik;

Płatne panienki — po trzynocnym poście.

Ze zwierząt koza, dwa gawrony, wielbłąd —

(Wielbłąd ze ZOO, ma przekłutą wargę),

Szpic ustrojony w spłowiałą kokardę,

Kruk — jak w przepaskę — owinięty w bielmo.

Króle na końcu. Król w gazowym pysku,

Drugi ma gipsem zlutowane szczęki,

Trzeci jest jasny, jest nieomal piękny

W ostrej koronie z żelaznych odprysków.

I stoją. Patrzą. Matka między drzewa

Rozpięta — zwisa. Stopy się kołyszą,

Czasami kropla wstrząśnie martwą ciszą,

Czasem mysz ćwierknie lub kamień zaśpiewa.

A płód — Jak długo może drążyć ciało?

Jak długo gwiazda spada w naszych trzewiach?

Czasem mysz ćwierknie, czasem głaz zaśpiewa,

A to jest wszystko, co dotąd się stało...

                                                                    Stanisław Grochowiak