Gończy polski, inaczej zwany jako ogar pułkownika Pawłusiewicza jest to niezwykła rasa psów, gdyż jako jedna z nielicznych pochodzi z Polski.
Psy rasy gończy polski występującą głównie na terenie Polski południowej - Bieszczady, Beskidy Zachodnie, Pieniny, Podhale i na Mazowszu. Nadają się na psa stróżującego podobnie jak dobermany , owczarki podhalańskie czy owczarki kaukaskie.
Pochodzenie gończego polskiego
Szczegółowe opisy rasy można znaleźć w XIX-wiecznej literaturze łowieckiej. Tradycję hodowli polskich psów myśliwskich kontynuowano po II wojnie światowej. Szczególny wkład w tworzenie rasy wnieśli płk Józef Pawłusiewicz i płk Piotr Kartawik. Pierwszy hodował psy większe i cięższe, drugi lżejsze o umaszczeniu czarnym podpalanym w przeciwieństwie do czaprakowatych psów płk Kartawika. W latach 60. XX wieku oba typy zostały wpisane do księgi wstępnej jako ogar polski (ang. Polish Hound).
W 1983 roku Związek Kynologiczny w Polsce zdecydował się otworzyć księgę wstępną dla psów w typie ogara Pawłusiewicza, co było spowodowane niesłabnącą popularnością tych psów ze względu na doskonałe walory użytkowe. Nadano im nazwę gończy polski (ang. Polish Scenthound) i podjęto starania, aby jej wzorzec został zatwierdzony i oficjalnie zarejestrowany przez FCI jako piąta polska rasa. W listopadzie 2006 roku starania te zostały zakończone sukcesem. Gończy Polski jest piątą polską rasą uznaną przez FCI.
Gończy polski - charakter
Gończe polskie uwielbiają spacery, niezależnie od pogody i pory roku. Są odporne na różne warunki atmosferyczne i mogą mieszkać w budzie. Chętnie przebywają na powietrzu. Mają też silny instynkt stróżowania – szczekają, gdy pojawi się intruz. Z drugiej strony, dość łatwo je nauczyć akceptowania gości. Psy te w wychowaniu bywają trudne. Są szalone, pełne energii, wszędzie ich pełno, jednak dobrze wychowane nie sprawiają problemów, są niesamowicie oddane swojej rodzinie.
Doskonale sprawdzają się w roli stróża domu, nie są przy tym nazbyt hałaśliwe. Dobrze dogadują się z innymi psami i kotami, jeżeli szczeniaki były wcześnie z nimi socjalizowane.
Umiejętności gończego polskiego
Gończy polski, mimo średniego rozmiaru, jest mocnym i śmiałym psem, wyspecjalizowanym w polowaniu na dużą zwierzynę płową i czarną (jelenie, sarny, dziki). W niektórych regionach, zwłaszcza w górzystych obszarach Polski południowej, gdzie wytrzymałość i wytrwałość są szczególnie pożądane, gończy polski był wykorzystywany również podczas polowań na drobniejszą zwierzynę, jak lisy i zające. Innym psem myśliwskim jest beagle.
Większość gończych polskich lubi pływać i chętnie aportuje. Świetnie sprawdzają się też na torze agility. Gończe polskie mogą także brać udział w konkursach pracy dzikarzy, tropowców i posokowców.
Zobacz też: Imię dla psa. Jak nazwać swojego pupila?
KJ
Inne tematy w dziale Rozmaitości