Bulterier to pies, który jak żaden inny nadaje się do życia w bloku. Jest bardzo rodzinny, wesoły, niezbyt szczekliwy. Ma jednak trudny charakter i wymaga konsekwencji w wychowaniu. Za to odwdzięczy się dużym przywiązaniem do właściciela.
Pochodzenie rasy
Bulterier, czy też Bull Terrier wywodzi się z Anglii, a za ojca tej rasy uważany jest James Hinks. To on w połowie XIX wieku zaczął krzyżować bulteriery ze staroangielskimi białymi terierami, żeby uzyskać białą maść. Swój udział w powstaniu rasy miał także z pewnością pointer, Bedlington Terrier i Staffordshire bulterier. Początkowo hodowane były jako do łapania szczurów, później wykorzystywano je do walk psów oraz polowań na niedźwiedzie (w większej grupie). Obecnie są głównie psami rodzinnymi.
Wygląd bulteriera
Bulteriery mają charakterystyczną jajowatą głowę, jest ona ich znakiem rozpoznawczym. Przypomina ona nieco świński łeb, więc bulki pieszczotliwie są zwane także "świnkami". Są mocno zbudowane, umięśnione i dość proporcjonalne. Waga psów waha się w granicach od 22 do 38 kg.
Mają krótki, przylegający do ciała, szorstki w dotyku włos. U psów tej rasy występuje szeroka skala umaszczenia: biała, pręgowana, tricolor, czerwona, płowa.
Charakterystyczna głowa bulteriera. Fot. Wikipedia.
Bulterier miniaturowy
Bulterier miniaturowy różni się od bulteriera standardowego w zasadzie tylko wielkością. Dorosłe osobniki nie mierzą więcej niż 35,5 cm i ważą 11-15 kg. Podobnie jak zwyczajne bulteriery, są żywiołowe i energiczne. Chętnie podążają za właścicielem, są ciekawskie i odważne. Nadają się do psich sportów, takich jak np. agility. Z minusów potrafią być bardzo uparte. Miniatury uwielbiają ruch i zabawę - są wręcz wymarzonym psem dla osób aktywnie spędzających czas.
Nie potrzebują dużo przestrzeni wokół siebie i idealnie nadają się do małych mieszkań. Lubią mieć legowisko, najlepiej żeby przypominało norę, dlatego można się zaopatrzyć w klatkę, którą nakryjemy kocem. Nasz bulek będzie się tam czuł komfortowo.
Bullterier standardowy i miniaturowy. Fot. Wikipedia.
Charakter bulteriera
Bulterier jest wierny i mocno przywiązany do właściciela. Mówi się, że to "pies jednego pana". Lubi wszystkich członków rodziny, ale tylko jednego będzie darzył psią miłością. Wobec dzieci jest tolerancyjny, ale powinien być odpowiednio wcześnie do nich przyzwyczajany. Ze względu na masę trzeba uważać z nim przy małych dzieciach, ponieważ zwyczajnie je "staranuje" podczas zabawy. Ale pies wychowywany równo z dzieckiem traktuje je jak swoje rodzeństwo i jest wobec niego bardzo opiekuńczy.
Bulteriery mają cechy niewystępujące w innych rasach. Jak pisze autorka gackowo.pl, czyli bloga o bulterierze, słynne są „godziny świni”, czyli bulek w szale radości, w tempie rakiety kosmicznej biegający po całym domu, często obijając się o meble lub czas „zawieszki”, gdy zatrzymuje się on na długie minuty w bezruchu kontemplując przestrzeń. Dla niektórych może to być trochę szokujące, jak bardzo potrafi się zmieniać.
Na spacerze z reguły grzecznie chodzi przy nodze i nie ciągnie smyczy. Nie przepada za długim bieganiem. Im jest starszy, tym większym domatorem się staje. Ale w domu nie da nam spokoju, ponieważ nie znosi nudy. Bywa psotnikiem i figlarzem. Potrafi znienacka porwać jakiś przedmiot i w ukryciu rozgryźć go na kawałeczki. Zwłaszcza jeśli ten przedmiot pachnie opiekunem. Lubi też podkradać jedzenie.
To BYŁA ulubiona zabawka dziecka.
Szkolenie bulteriera
Szkolenie szczeniaków bulteriera wymaga konsekwencji, cierpliwości i staranności. Pies tej rasy nigdy nie będzie ślepo podporządkowany, dlatego bardzo ważne jest jego prawidłowe wychowanie i ustalenie hierarchii. Bulteriery powinny pracować raczej krótko i intensywnie, niż długo, ponieważ szybko się nudzą i niecierpliwią. Uczy się dosyć szybko tylko wtedy, gdy nauka sprawia mu przyjemność, inaczej stawia opór.
Bulteriery mają skłonność do dominacji i będą się starały "wejść panu na głowę". Wymagają więc właściciela cierpliwego, konsekwentnego, ale jednocześnie wobec nich czułego. Podczas zabaw i treningu opiekun powinien panować nad emocjami - swoimi oraz psa.
Nie wolno podczas szkolenia psa bić ani na niego krzyczeć. Nie wolno też szkolić go na psa obronnego, ponieważ wrodzona skłonność do agresji może się objawić w niepożądany sposób i pies może się stać niebezpieczny dla otoczenia. Trzeba też dość wcześnie zacząć go socjalizować. Wobec obcych psów bulek może zachowywać się agresywnie, szczególnie jeśli został źle wychowany lub nie miał z nimi prawidłowych kontaktów w szczenięctwie. Bardziej łagodne od samców są suczki tej rasy.
Bullterier podczas szkolenia wymaga konsekwencji.
Problemy ze zdrowiem
Jednymi z najczęściej występujących chorób dziedzicznych są głuchota i atopowe zapalenia skóry. Na choroby te podatne są częściej psy białe lub o dominującej maści białej. Często występuje również dysplazja stawów, dlatego należy uważać, aby bulteriera nie przekarmiać. Ze względu na atletyczną budowę dość dużo jedzą i niejednokrotnie wymagają specjalistycznej karmy. Szczenięca dieta powinna być wzbogacona o preparaty witaminowo-białkowe. Nie są za to kłopotliwe w pielęgnacji.
Bulteriery - hodowla, cena
Podobnie, jak w przypadku innych groźnych ras, szczeniaka bulteriera lepiej kupić w zarejestrowanej i sprawdzonej hodowli. Kupno psa z rodowodem gwarantuje, że przy odpowiednim wychowaniu wykształcą się u niego pożądane i typowe dla tej rasy cechy. Cena szczeniaka kształtuje się od 2000 do 4000 zł.
Bulterierami nazywa się też młodych agresywnych polityków, którzy nie boją atakować przeciwników za pomocą różnych środków.
Do łagodniejszch ras psów domowych należy wierny Szpic miniaturowy i energiczny Coton de Tulear.
ja
Inne tematy w dziale Rozmaitości
