Amstafy mają bardzo złą reputację. Należą do psów z ras uznanych za niebezpieczne. Tymczasem mogą być nawet opiekunami dzieci. Potrzebują tylko solidnego wychowania i pana, który będzie umiał nimi dobrze rządzić.
Pochodzenie amstafów
Nazwa rasy to skrót od American Staffordshire. To psy, które nie bez powodu uchodzą za agresywne i niebezpieczne. Wywodzą się od bullterierów, psów bojowych, które hodowano do walk z bykami. Mimo takiej genezy, hodowcy amstafów traktują je jak psy domowe i wystawowe i towarzyskie.
W latach 30. XX wieku amstafy zostały uznane za rasę przez Międzynarodową Federacją Kynologiczną. Przez dekady były znane jako Staffordshire Terrier. Dopiero w latach 70. zmieniono ich nazwę na American Staffordshire Terrier. Pieszczotliwie zwane są "stafikami", hodowcy mówią o nich "asty".
Jak wygląda amstaf?
Amstafy należą do III grupy terrierów. Są masywne i mocne, choć nie tak wielkie. Ważą między dwadzieścia pięć a czterdzieści kilogramów. Ich wzrost sięga w kłębie 46-48 cm (suki są niższe o 2-3 cm).
Cechuje je krótki, przylegający i twardy włos bez podszerstka. Zabarwienie - jednolite, pręgowane lub łaciate w dowolnej maści prócz czarno-podpalanej, czekoladowej i białej.
Amstafy są masywne i mocne, choć niezbyt wysokie.
To muskularne psy. Ich klatka piersiowa jest szeroka i umięśniona. Głowa i pysk są średniej długości. Stop, czyli miejsce gdzie czoło przechodzi w kufę jest dobrze widoczne. Oczy amstafa są rozstawione szeroko, a uszy krótkie, stojące lub pół-uniesione. Tułów psa lekko opada w okolicach zadu. Kończyny są masywne i umięśnione, a ogon krótki, nisko osadzony.
Psu potrzeba dobrego wychowawcy
Amstafy są trudne do ułożenia. Nie podlegają próbom pracy, co oznacza, że nie nadają się choćby na psich przewodników. To rasa niechętnie się podporządkowująca, w jej żyłach płynie krew agresywnych przodków. Amerykańskie staffordshire terriery są inteligentne: dzięki temu z jednej strony szybko się uczą i zapamiętują rozkazy, z drugiej – potrafią szybko wyczuć każdą słabość właściciela i ludzi w najbliższym otoczeniu. Problemy mogą też stwarzać próby ułożenia relacji pupila z innymi samcami i psami dominującymi.
Amstafy są uparte i dominujące.
Amstafa nie wolno puścić samopas – szczególnie za młodu. Najlepiej w takim przypadku mieć psa ze sprawdzonej hodowli. Pies od szczeniaka musi mieć bliski i dobry kontakt z właścicielem. Nie należy źle się z nim obchodzić – ale od razu trzeba dać mu odczuć, kto jest przywódcą stada. Należy też szczególną uwagę zwrócić na to, jak pies ma się odnosić do małych dzieci i zwierząt domowych i przydomowych. Dobrze wychowane psy tej rasy są opiekuńcze wobec znanych sobie dzieci. Bardziej podatne na ułożenie są suczki niż samce.
Amstaf - pies morderca?
Amstafy mają głęboko zakorzeniony instynkt obronny – automatycznie bronią domowników przed obcymi. Wówczas mogą być szczególnie agresywne i niebezpieczne. W żadnym razie nie wolno takiego psa specjalnie uczyć agresji, karać biciem, itp. Nie wolno takiego psa szkolić na psa obronnego ani szczuć nim na inne zwierzęta czy ludzi. Inaczej jego naturalny instynkt może w pewnym momencie obrócić się przeciwko właścicielowi.
Źle prowadzone zwierzęta stwarzają zagrożenie dla innych psów, a także dla ludzi. Właściciel, który nie poradził sobie z ułożeniem pupila, będzie miał problem z upartym i skłonnym do dominacji nad otoczeniem amstafem. Szczególnie że to silne zwierzęta. Stąd właśnie tak częste przypadki pogryzienia innych ludzi czy psów przez amstafy. To w większości przypadków psy, które nie zostały odpowiednio wychowane i nie czują respektu przed właścicielem.
Charakter amstafa
Psy tej rasy kipią energią. Ich budowa ciała i żywiołowość sprawiają, że potrzebują wiele ruchu. Warto jednak zatroszczyć się, by zwierzę nie uległo kontuzji – amstafy mają skłonność do zrywania więzadeł. Pies ten jest bardzo towarzyski, z radości skacze i obślinia właściciela.
Mimo groźnego wyglądu ast nie nadaje się na podwórkowego stróża. Uwielbia wszelkie formy zabawy z właścicielem, a kiedy zostaje sam, potrafi z tęsknoty zdemolować mieszkanie, dlatego należy zostawić mu rzeczy, którymi się zajmie podczas nieobecności domowników. Na spacerach lubi biegać, gonić za piłką czy patykiem oraz pływać.
Pielęgnacja i żywienie
Krótka sierść amerykańskiego staffordshire terriera powoduje, że nie są to psy trudne w pielęgnacji. Należy jednak psa często czesać. Warto też stosować odżywki do spryskiwania sierści. Psy tej rasy nie wymagają częstej kąpieli. Powinniśmy jednak – w trosce o zdrowie zwierzęcia – regularnie sprawdzać jego czystość i zapach. Warto używać odżywek zmniejszających wypadanie włosów.
Amerykański staffordshire terrier to pies pełen energii.
Dieta amstafa musi zawierać mięso. Wskazane są baranina i konina, a także drób bez kości i ryby. Psy tej rasy jedzą warzywa, owoce i nabiał - ze względu na dużą zawartość białka zwierzęcego, którego potrzebują. Białko roślinne jest gorzej przyswajalne. Nie zaszkodzi również do karmienia dołączyć suplementy psiej diety, zawierające kompleksowy zestaw witamin i minerałów. Psy tej rasy bywają też alergikami.
Cena szczeniaka rasy amerykański staffordshire terrier to ok. 3000-5000 zł z renomowanej hodowli. Można kupić amstafa także już za 500 zł, ale może wtedy wymagać więcej wkładu w wychowanie, aby był w przyszłości zrównoważonym psem.
KW
Inne tematy w dziale Rozmaitości
