Papcio Chmiel jest rodowitym warszawiakiem. Urodził się w 1923 roku, uczył się w szkole powszechnej na Rybakach. Jej gmach mieścił się u stóp Nowego Miasta.
Polecamy: Artur Chmielewski – NASA, Papcio Chmiel i Polska w kosmosie
W 1936 roku rozpoczął naukę w prywatnym męskim Gimnazjum im. Stefana Żeromskiego przy Marszałkowskiej. Należał do 70 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej. Już pod niemiecką okupacją, we wrześniu 1943 roku rozpoczął naukę w Państwowej Szkole Budownictwa.
Nieco wcześniej, w marcu 1943 r., został żołnierzem Armii Krajowej, pseudonim „Jupiter”. W czasie powstania warszawskiego był żołnierzem 7 pułku piechoty „Garłuch”. Jego oddział miał zdobyć Okęcie, ale został rozbity w ciągu pierwszych dwóch dni walk. Po powrocie z niewoli młody Henryk Chmielewski znalazł swoje miasto i dom w gruzach. „Na czworakach wdrapuję się na gruzy mojego mieszkania przy Nowomiejskiej 20. Poznaję wypalone okno i resztki kaflowego pieca. Nad głową niebo. Mam łzy w oczach. Gdzie mój stoliczek do odrabiania lekcji, gdzie książki? Gdzie pudło z białymi myszkami?” – napisał w autobiografii. Jak wielu wówczas, zamieszkał w pobliskiej Łodzi, którą komuniści przez moment zamierzali w ogóle uczynić stolicą Polski.
Papcio Chmiel - wspomnienia z dzieciństwa. Źródło: Muzeum Powstania Warszawskiego
W latach 1950–1956 Henryk Chmielewski studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Plastycznych w Warszawie. Pracował najpierw w „Świecie Przygód”, później w „Świecie Młodych”. Pierwszy odcinek „Tytusa, Romka i A'Tomka” ukazał się drukiem 22 października 1957 roku, właśnie na łamach tego drugiego tytułu. Początkowo komiks był czarno-biały, a postaci nieco różniły się od ich ostatecznych wersji, które świetnie znają miliony Polaków.
Dziś trudno wyobrazić sobie rodzimy komiks i popkulturę bez Tytusa, Romka, A'Tomka, profesora T. Alenta, Wannolotu, Trąbolotu, Slajdolotu 1 i Slajdolotu 2, Wysp Nonsensu i bez ich twórcy – Papcio Chmiela. Kolejne księgi oferowały nie tylko inteligentne i humorystyczne fabuły – w lekki sposób uczył także historii sztuki, historii powszechnej i polskich dziejów. Nie bez znaczenia były także odniesienia do harcerstwa – pozbawione jednak oficjalnego PRL-owskiego zadęcia, otwierające na skauting trochę młodszych i trochę starszych odbiorców.


Od debiutu jesienią 1957 roku „Świat Młodych” drukował kolejne odcinki komiksu co kilka miesięcy. Ale pierwsza książeczka ukazała się dopiero w 1966 r. Zamówiło ją Wydawnictwo Harcerskie. To wtedy Romek i A'Tomek zostali harcerzami, a Tytus nieco się uczłowieczył.
Papcio Chmiel otrzymał m.in. Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy i Order Uśmiechu.
© Artykuł jest chroniony prawem autorskim. Wykorzystanie tylko pod warunkiem podania linkującego źródła.
Komentarze
Pokaż komentarze (17)