Gromadzkie Repozytorium Pamięci

Cyfrowe otwarcie nieograniczonych zasobów wiedzy i powiększanie tych zasobów praktyką solidarnego rozwoju wiedzy, ujawnia w gminnych wspólnotach samorządowych, nową potrzebę środowiskowej autoryzacji i udostępniania informacji istotnych dla jej pamięci i tożsamości. Potrzebę tą powinno zaspokoić poszerzenie funkcjonalności już istniejących instytucji kultury, dzięki społecznym potencjałom pracy dobroczynnej, szczególnie najstarszego pokolenia mieszkańców.

Przedstawiam do wykorzystania, swoją propozycję uformowania takiej instytucji.

GROMADZKIE REPOZYTORIUM PAMIĘCI

1. Gromadzkie Repozytorium Pamięci to cyfrowo otwarty zasób informacji, opracowanych autorsko przez mieszkańców wspólnoty, dzięki cyfrowej dokumentacji z okazjonalnych jubileuszy, społecznych przedsięwzięć i osobistych wspomnień, a udostępnianych na platformie www przez społeczników spotykających się w lokalnym klubie.

1.1. Wspomnienia: to fragmenty osobistych kronik życia rodzinnego, znaczące w życiu wspólnoty. Misja: solidarny rozwój wiedzy. 

1.2. Jubileusze: to okazjonalne wydarzenia porządkujące znaki i opisy istotne dla umacniania tożsamości wspólnoty. Misja: witalizacja kultury solidarności.

1.3. Budżety: to społeczne inicjatywy podejmowane w partnerstwie prywatno – samorządowym. Misja: humanizacja gospodarki sieci wiedzy.

1.4. Przestrzenie: to społeczne rzecznictwo publicznych wartości podejmowane w trakcie formalnych procedur gospodarowania przestrzenią. Misja: publiczne wartości przestrzeni.

1.5. Zdrowie: to opisy organizacji i przebiegu Okresowych Przeglądów Zdrowia. Misja: kompetencje dla samopomocy zdrowia.

2. Zasięg opisywanych zdarzeń powinien być określony w zależności od lokalnej specyfiki i woli inicjatorów konkretnego repozytorium i obejmować terytorialnie rejon jednego lub kilku osiedli.

3. Dla zapewnienia stabilności pracy klubu społeczników, przy archiwizowaniu i autoryzowaniu informacji w Gromadzkich Repozytoriach Pamięci, proponuję wykorzystanie techniczno-administracyjnych możliwości bibliotek lub domów kultury.

4. Subsydiarne wsparcie wspólnoty gminnej, udostępnianie poprzez bibliotekę lub domy kultury, powinno być preliminowane jako nowe zadanie publiczne „cyfrowe repozytoria pamięci”, w ramach wsparcia dla społecznej aktywności seniorów.

5. Przewiduję, że użyteczność Gromadzkich Repozytoriów Pamięci będzie rosła, odpowiednio do wzrostu znaczenia: (1) pamięci i tożsamości w gospodarowaniu społeczeństwa sieci wiedzy, (2) instytucji demokracji bezpośredniej w ustroju samorządności, (3) domowej edukacji pracy solidarnej w narodowym systemie rozwoju wiedzy.

Propozycję Gromadzkiego Repozytorium Pamięci, opracowałem dla bardzo konkretnej, rodzinnej potrzeby, w Bieżanowie koło Krakowa.

Przy okazji, ujawniła mi ona kilka pytań o dynamikę rozwoju Polski.

• Gdzie i kiedy, akademickie ośrodki lingwistyki komputerowej, podejmą problem relacji pomiędzy domowymi i wspólnotowymi zasobami cyfrowych informacji.
• Gdzie i kiedy, akademickie ośrodki ekonomiki solidarności, podejmą problem relacji pomiędzy cyfrowym kultywowaniem dziedzictwa narodowego a dynamiką rozwoju regionalnego.
• Gdzie i kiedy, autorzy programów ugrupowań politycznych, wprowadzą zagadnienia pamięci i tożsamości do misji rozwojowych wspólnot samorządowych.