Czy poprzez upowszechnienie telemedycyny rozbudujemy Polską infrastrukturę rozwoju innowacji, czy zaczekamy na skopiowanie doświadczeń sąsiadów ?
Wprowadzenie konkretnych usług medycznych wykorzystujących procedury telemedyczne, opisanych w tekście Witalizacja i humanizacja ochrony zdrowia konkretnych usług medycznych wykorzystujących procedury telemedyczne, odbywać się będzie w warunkach procesów modernizacji zachodzących równocześnie w trzech obszarach. Obszarze finansowania usług, obszarze domowej edukacji i obszarze transakcji specjalistyki medycznej. Wszystkie trzy obszary zarysowałem w tekście Telemedyczna kontrola transakcji na schemacie przedstawiającym tą usługę.
Ale znaczenie synergii pomiędzy rozwojem w tych trzech obszarach, dla kierunku i tempa zmian nie tylko w systemie ochrony zdrowia ale w całym obszarze usług społecznych, wymaga bardziej uważanego rozpatrzenia spodziewanych procesów.
W stosunku do obszaru Transakcyjnego podjąłem to tekście Łączność ma przyszłość, ale fundamentalne przesądzenia wyznaczać będą zmiany zachodzące w obszarach Finansowanie i Edukacja.
Rysunek 1. Otoczenie nowych usług medycznych wprowadzanych dzięki procedurom telemedycznym. Opracowanie własne Andrzej Madej.
Na rysunku 1 przedstawiam schemat oddziaływania tych obszarów na sześć nowych usług medycznych, omawianych wcześniej w kontekście integracji systemów profilaktyki i interwencji medycznej.
Przyjmuję przy tym równoważność wpływu na wprowadzenie innowacji pomiędzy finansowaniem publicznym i finansowaniem prywatnym.
Trzy obszary otoczenia nowych usług medycznych
Finansowanie
Pierwszy obszar modernizacji, to nowe formy subsydiarnego wsparcia finansowego dla solidarnej odpowiedzialności za dobrostan zdrowia domowników, organizowanego na zasadzie partnerstwa prywatno – publicznego. Partnerstwa dotyczące zarówno usług interwencji medycznej jak i usług profilaktyki medycznej, realizowanego przede wszystkim z wykorzystaniem zasady współpłatności. Przyjęcie tej zasady warunkującej efektywność ekonomiczną, stawia pytanie o zakres i formy udziału finansowania świadczeń zdrowotnych przez ubezpieczyciela publicznego wobec wypracowanych form finansowania świadczeń zdrowotnych przez ubezpieczycieli prywatnych. Nie tylko krajowych ale i zagranicznych.
Różnice w uwarunkowaniach dynamiki zmian w obu formach finansowania usług medycznych, wymaga podjęcia rozłącznych analiz i porównań.
Edukacja
Drugim obszarem modernizacji jest rynek usług edukacyjnych, który odpowiednio do potrzeb pracy dobroczynnej w gospodarce sieci wiedzy, powinien udostępniać nowe narzędzia i technologie dla samokształcenia w rodzinie, szczególnie związanych ze zdrowiem. To wyróżnienie wynika nie tylko ze znaczenia bezpieczeństwa zdrowia w piramidzie naszych potrzeb, ale i z rodzinnej otwartości w udostępnianiu informacji medycznej. Stającej się coraz ważniejszą wartością więzi rodzinnych.
Transakcje
Trzecim obszarem modernizacji jest rynek usług medycznych, który zacznie się rozwijać dzięki wprowadzaniu przez publicznych i prywatnych finansujących konkretnych standardów wprowadzania zasady wpółpłatności do procedur telemedycznych. Odpowiednio do warunkującej efektywność ekonomiczną systemu ochrony zdrowia, zasady kompetencyjnej samoregulacji telemedycyny.
Praktyczny sens i zakres tego współdziałania zależeć będzie od ujawniania się w miarę postępu technologicznego, nowych potrzeb otwartej medycyny profilaktycznej i otwartej medycyny interwencyjnej oraz kultury przedsiębiorczości gospodarki sieci wiedzy. Kultury przedsiębiorczości odpowiedniej dla ustroju całej społecznej gospodarki rynkowej.
Ustrój rozwoju innowacji
Wydaje się, że o ile sposób modernizacji pierwszego i trzeciego obszaru otoczenia usług medycznych, zależeć będzie od przesądzeń politycznych, o tyle tempo modernizacji obszaru edukacji wynikać będzie z powodowanych przedsiębiorczością kultury poznania, społecznej kreatywności we wprowadzaniu innowacji.
Oto bowiem dzięki horyzontalnej komunikacji i otwartym zasobom wiedzy, sukces gospodarczy przestaje być domknięty w perspektywie: INNOWATOR – INWESTOR. Perspektywie kluczowej dla dynamiki gospodarowania w mijającej epoce przedsiębiorczości opartej na kapitale.
Gospodarka sieci wiedzy wymaga uwzględniania dalej idących horyzontów. Przekraczające systematyczność czas i jednowymiarowość przestrzeni, w modelach rozwojowych.
Tradycyjne ośrodki rozwoju wiedzy nie są wystarczająco otwarte na interdyscyplinarne współdziałanie, dla wsparcia inwestycji gospodarczych podejmowanych w perspektywie: INNOWATOR– UŻYTKOWNIK.
Rozwój domowej edukacji medycznej w epoce przedsiębiorczości opartej na wiedzy, wymaga nowego ustroju innowacji.
Laboratorium innowacji kultury solidarności
Wskazaniem przez Krakowską Strategię Profilaktyki Medycznej, na właściwość pierwszeństwa w publicznym lub prywatnym wprowadzeniu usługi Telemedyczna kontrola terapii (TKT), usługi będącej subsudiarnym wsparciem dla opieki rodziców nad dziećmi, jako na metodę wprowadzania równocześnie dwóch kluczowych zasad:
(i) medycznej zasady „wspólnego podejmowania decyzji” o sposobie prowadzenia terapii przez opiekuna pacjenta i przez lekarza oraz
(ii) ekonomicznej zasady „kompetencyjnej samoregulacji telemedycyny” przez gospodarstwo domowe,
następuje wskazanie na grupę społeczną w wieku 20-40 lat, jako na głównego adresata strategii upowszechniania telemedycyny.
Pokoleniowe podejście do najaktywniejszego gospodarczo w społeczeństwie środowiska młodych rodziców i dodatkowo otwarcie perspektywy powiązań produktowych pomiędzy podmiotami medycznymi, pozwala na postawienie wyzwania kreowania potrzeb rozwoju usługi TKT, przed najbardziej odkrywczymi i dynamicznymi zespołami innowatorów gospodarki sieci wiedzy.
Praktyka gospodarki opartej na wiedzy pokazuje, że dla mobilizowania młodych innowatorów (studenci+) do tworzenia aplikacji potrzebnych ich rówieśnikom, czy nieco starszym znajomym (młodym rodzicom), nie są konieczne zgody ministrów czy rektorów.
Wystarcza, by któryś z otwartych dla przyszłości i wiarygodnych operacyjnie ośrodków badań i rozwoju, wywołał zainteresowanie kreatorów aplikacji webowych dla konkursowego skonfrontowania praktycznie osadzonych innowacji rozwojowych i by zapewnił zwycięskim propozycjom i medialną i inwestorską promocję.
Tak dochodzimy do wizji laboratoryjnych relacji pomiędzy INNOWATORAMI a UŻYTKOWNIKAMI, w narodowo otwartej przestrzeni standardów usług społecznych. Gdzie pod pojęciem „narodowe” rozumiem uwzględnianie zarówno specyfik cywilizacyjnych, dotyczących na przykład ilości żon w rodzinie, jak i specyfik kulturowych, dotyczących na przykład częstości występowania różnych kolorów skóry. A pod pojęciem „usługi społeczne”, rozumiem na przykład cyfrowe innowacje dla kontroli dolegliwości oka, ucha, głowy, serca czy nogi.
Konkursowe wartościowanie innowacji
Przedstawione potrzeby i szanse wprowadzania innowacji do systemu ochrony zdrowia, nie wymagają zatem uzgodnień przedmiotu czy formy organizowanych konkursów, z centralnymi ośrodkami zarządzania postępem.
Więcej.
Wobec relatywnie niskiego kosztu diagnostyki telemedycznej, niektóre z nowych usług mogą znaleźć finansowanie nawet bez politycznych decyzji o kierunkowaniu publicznych środków na świadczenia zdrowia.
Rysunek 2. Struktura Giełdy domowej edukacji dla zdrowia. Opracowanie własne Andrzej Madej.
Dla okresowego organizowania konkursów innowacji domowej edukacji, czyli dla zorganizowania giełdy innowacji otwartej edukacji, kluczowym przesądzeniem staje się ustalenie jej reguł, w tym przedmiotu i harmonogramu jej sesji.
Wydaje się, że szerokie wykorzystanie nowoczesnych technologii medycznych dla samodzielnej troski o zdrowie, jest dobrym przyczynkiem dla powstania Giełdy otwartej edukacji jako jądra kompetencyjnego Krajowego laboratorium innowacji kultury solidarności.
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
