Humanizacja polskiej nauki

Przesłanki zmian

 

Cyfrowa rewolucja poszerza kontakty społeczne w wymiarach czasu i przestrzeni. W wymiarze czasu, kontakty w systematycznym czasie Chronos, są poszerzane o kontakty w spontanicznym czasie Kairos. W wymiarze przestrzeni, kontakty w terytorialnych zakresach lokalności, są poszerzane o kontakty w cyfrowych zakresach multilokalności. Poszerzenie komunikacji, a co za tym idzie poszerzenie przestrzeni i dynamiki gospodarowania, stawia przed nami pytania nie tylko o efektywność ekonomiczną nowych technologii, ale i o sprawiedliwość moralną ich wykorzystania. Czyli stawia pytanie o aksjologiczne założenia fundamentu ustrojowego, na którym opierają się stosunki gospodarcze. 

 

Wypracowanie założeń do modernizacji fundamentu ustrojowego gospodarki sieci wiedzy, odpowiednio dla poszerzonych przez cyfrową rewolucję wymiarów czasu i przestrzeni w cywilizacji łacińskiej, wymaga hipotetycznego rozważenia przez Polaków możliwych konsekwencji dla kultury pracy i przedsiębiorczości. Rozważania te powinny przyjąć formę badań naukowych nad prawdopodobnymi konsekwencjami innowacji ekonomicznych dla różnych motywacji pracy, prowadzonych we współpracy projektodawców innowacji usług społecznych i ośrodków nauk humanistycznych.

 

Dla spisania uzgodnień partnerów gospodarczych i naukowych, warto wykorzystać model partnerstwa Polska Arka.

 

Wcześniej jednak należy spisać ustalenia partnerów co do przesłanek zmian w gospodarce. Poniżej propozycja piętnastu elementów tych ustaleń.  

 

Perspektywy gospodarowania pracą

 

1. Najważniejszą z aktywności w stosunkach gospodarczych jest podejmowanie trudu pracy jako wyrazu poczucia godności.

 

2. Wysiłek do podejmowania trudu pracy może być motywowany zarówno oczekiwaniem satysfakcji z relacji uzyskiwanych w trakcie jej wykonywania, jak i z poczuciem zagrożenia brakiem osobistych korzyści z jej wykonywania. Pracę opartą na poczuciu satysfakcji określam terminem praca samodzielna. Pracę opartą na poczuciu zagrożenia określam terminem praca sterowana.

 

3. Warunki ustrojowe sprzyjające rozwojowi pracy wymiennej, określam terminem humanizacji gospodarowania. Warunki ustrojowe sprzyjające rozwojowi pracy sterowanej, określam terminem instytucjonalizacji gospodarowania.

 

4. Motywowana poczuciem godności i satysfakcji praca samodzielna może być podejmowana zarówno jako praca wymienna, wykonywana w celach zarobkowych, jak i jako praca dobroczynna, wykonywana w celach bezpośredniego zaspokojenia potrzeb własnych lub swoich bliskich.  

 

5. Szansą wykorzystania nowoczesnych technologii dla sprawiedliwego rozwoju dobrostanu społecznego jest rozwój pracy dobroczynnej, oparty na samodzielności, solidarności i samorządności. W warunkach humanizacji gospodarowania.  

 

Perspektywy wartościowania gospodarczego

 

6. Dla podejmowania trudu pracy w poszerzonych warunkach gospodarowania Internet udostępnia nowe narzędzia wartościowania gospodarczego. Mogą one być wykorzystywane do racjonalizowania decyzji, zarówno przez poszukujących i porządkujących informacje o zaspokajaniu potrzeb pracą samodzielną jak i przez poszukujących i porządkujących informacje o zaspakajaniu potrzeb pracą sterowaną.

 

7. Wykorzystanie poszerzonych kontaktów społecznych dla humanizacji gospodarowania, wymaga wprowadzania standardów nowych obyczajów i usług społecznych uwzględniających motywacje do podejmowania samodzielnej pracy w cyfrowo poszerzonych zakresach czasu i przestrzeni gospodarowania. 

 

8. Nowa infrastruktura społecznej gospodarki rynkowej pozwoli na wykorzystanie możliwości poznawczych Internetu, dla rozpoznawania potrzeb i możliwości oraz dla wartościowania gospodarczego. Ten zakres infrastruktury, który wspiera organizowanie pracy dobroczynnej nazywam Sektorem dobroczynności.

 

9. Bez wprowadzenia nowych rozwiązań, cyfrowe umacnianie współczesnej dominacji pracy wymiennej, prowadzić będzie do instytucjonalizacji gospodarowania. Podmioty gospodarcze wykorzystywać będą Internet dla kierowania ofert odpowiednio do rozpoznawanych i utrwalanych charakterystyk klientów.

 

10. W konsekwencji formatowania klientów, następować będzie wzmacnianie spirali redukowania ich do produktywności i konsumeryzmu oraz centralizacji sterowania ich pracą.  

 

Sektor dobroczynności w humanizacji gospodarowania

 

11. Szczególe znaczenie dla rozwoju dobrostanu społecznego mają innowacje ekonomiczne dla samodzielnego podejmowania pracy dobroczynnej, tworzące Sektor dobroczynności.

 

12. Rozwój Sektora dobroczynności pozwoli na wykorzystanie możliwości poznawczych Internetu, dla wartościowania gospodarczego przy wyborach o alokacji zasobów, w sposób równie efektywny jak mechanizm cenowego wyznaczania równowagi rynkowej.

 

13. Ponieważ warunkiem efektywności w gospodarce sieci wiedzy jest powszechność, badania nad użytecznością innowacji ekonomicznych Sektora dobroczynności wymagają przyjęcia strategii wprowadzeniach ich do polityk publicznych. A zatem wymagają wsparcia partnerstwa gospodarki i nauki dla sprawdzenia ich efektywności, przez środki publiczne. Partnerstwo to winno się skupić wokół identyfikacji wartości, które nowe produktu mają przynieść ich użytkownikom.

 

14. Dla podjęcia systematycznej badań nad warunkami humanizacji gospodarkiproponuję zawiązanie partnerstwa gospodarki i nauki w Programie „Humanizacja polskiej nauki, warunkiem sprawiedliwego wykorzystania nowoczesnych technologii”.

 

15. Proponuję, by kluczowymi celami Programu było przeprowadzenie badań użyteczności innowacji ekonomicznych, proponowanych przez Grupę Inicjatywną Krakowskiej Strategii Profilaktyki Medycznej w Zintegrowanym systemie uczenia się przez całe życie i w Zintegrowanym systemie profilaktyki medycznej.