Instrumenty kultury solidarności

Przedstawiając postulat Krakowskiej Strategii Profilaktyki Medycznej o wprowadzeniu wskaźnika Solidarny rozwój wiedzy, jako głównej miary rozwoju dobrostanu społecznego (Stanowisko z dnia 16 września 2017), zapowiadałem skoncentrowanie opisu wykorzystania tego wskaźnika na zagadnieniach ochrony zdrowia. W drugim Stanowisku z dnia 6 października, przedstawiliśmy rekomendację integracji systemu profilaktyki medycznej wokół domowej samopomocy zdrowia. Praktyczna realizacja tej rekomendacji może nastąpić przez zmiany w ustroju ochrony zdrowia, bądź też poprzez wykorzystanie nowych instrumentów finansów publicznych.

 

W poniższym Trzecim stanowisku Grupy inicjatywnej KSPM z 26 października, wskazujemy na obligację społeczną i bon rozwojowy, jako instrumenty ułatwiające integrację partnerskiego wsparcia dla dostarczenia wiedzy potrzebnej rodzinom.

 

Brakuje tylko administracyjnego uznania „samokształcenia w rodzinie”, za praktykę społeczną godną ujęcia w koordynowanym przez Ministerstwo Edukacji Narodowej Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji.

 

 

NOWE INSTRUMENTY SUBSYDIARNOŚCI DLA SOLIDARNOŚCI

 

Sprawiedliwe wykorzystanie nowoczesnych technologii wymaga wprowadzenia nowych instrumentów finansowych. Powinny one ułatwiać swobodne wybieranie spośród ofert usług społecznych przez obywateli i swobodne wybieranie spośród ofert partnerstw programów w krajowych politykach społecznych przez instytucje kultury i przez podmioty gospodarcze.

 

Takie są potrzeby procesu uspołeczniania systemu ochrony zdrowia. Dopiero wprowadzenie nowych instrumentów pozwoli na praktyczne organizowanie wydarzeń polityk zdrowotnych wykorzystujących nowe standardy i metody subsydiarnego wzmacniania pracy solidarnej w politycznych i ekonomicznych wymiarach partnerstw społecznych. Pozwoli na powszechne wykorzystanie cyfrowych narzędzi i technologii telemedycznych.

 

Dlatego, dla organizowania postulowanych w Drugim Stanowisku Krakowskiej Strategii Profilaktyki Medycznej czterech typów ogólnopolskich Otwartych przeglądów zdrowia, rekomendujemy wykorzystanie Bonów rozwojowych i Obligacji społecznych.

 

 

Otwarte przeglądy zdrowia

 

W Pierwszym  Stanowisku Krakowskiej Strategii Profilaktyki Medycznej, wskazaliśmy na Solidarny rozwój wiedzy, jako na główny postulat i równocześnie wskaźnik wzrostu dobrostanu społecznego. W Drugim Stanowisku , wskazaliśmy na znaczenie domowej integracji profilaktyki medycznej, jako celu działań podejmowanych w medycynie szkolnej, w medycynie pracy i w medycynie sportowej.

W dalszej perspektywie rozwoju sektora dobroczynności, integracja ta powinna objąć poza wymienionymi zagadnieniami kultury zdrowia, również zagadnienia kultury pamięci i zagadnienia kultury gospodarczej.

Wspierając obyczaje domowej edukacji pracy solidarnej.

 

Wskazaliśmy też na cztery momenty w życiu człowieka, na których system profilaktyki medycznej powinien skupiać podnoszenie specyficznych kompetencji społecznych. Każde z tych wydarzeń określiliśmy pojęciem Otwarty przegląd zdrowia.

 

Ponieważ wskazywane propozycje mają wymiar narodowy, organizacja takich wydarzeń wymaga szerokiego współdziałania organizacyjnego. Nawiązywanie tego współdziałania musi respektować konstytucyjne zasady wolności gospodarczej oraz samorządności terytorialnej. Oferta wykorzystania tego współdziałania musi też być przekonywująca dla osób gotowych do podejmowania troski o zdrowie własne i swoich bliskich.

 

Konieczna dla takiego współdziałania elastyczność w doborze form subsydiarnego wsparcia dla wysiłku pracy solidarnej wymaga użycia nowych instrumentów pozwalających na swobodny wybór spośród ofert realizacji zadań publicznych.

 

Tymi instrumentami mogą być wprowadzane w Polsce od kilku lat Bony rozwojowe i Obligacje społeczne.

 

Rys 1. Instytucje i instrumenty telemedycznego wzmocnienia solidarnych rodzin przez Otwarte przeglądy zdrowia. Źródło; opracowanie własne Andrzej Madej. 

 

Instrumenty te przedstawione są na rysunku 1 w kontekście organizacji Otwartych przeglądów zdrowia dla wieku 7, 14, 28 i 56 lat. Oczekujemy, że przeglądy te wejdą w zakres usługi medycyny szkolnej, realizowanej poprzez szkoły podstawowe dla szkoleń domowych opiekunów samopomocy zdrowia oraz usługi medycyny pracy, realizowane przez zakłady pracy dla szkoleń domowych ekspertów samopomocy zdrowia. Propozycja ustrojowego uregulowania ich poprzez system szkolnictwa i system gospodarczy, potwierdza znaczenie kompetencji społecznych opiekuna domowej pracy solidarnej i mentora domowej edukacji pracy solidarnej, przy korzystaniu z usług  telemedycznych.  

 

Organizacja nowych usług medycznych, uzupełniających obecny zakres regulacji medycyny pracy, powinna zapewniać możliwość dokonywania przez zakład pracy wyboru z pomiędzy różnych ofert usług rozwojowych. Bon rozwojowy powinien być instrumentem wzmacniającym efektywność zaangażowania środków polityki zdrowotnej państwa, dla uzyskiwania subsydiarnego wsparcia zakład pracy dla mentorów domowej edukacji pracy solidarnej.

 

Organizacja nowych usług medycznych, uzupełniających obecny zakres regulacji medycy szkolnej, powinna zapewnić możliwość dokonywania wyborów przez instytucje samorządów terytorialnych z pomiędzy różnych ofert programów sieciowych usług badań przesiewowych oraz różnych ofert sieciowych wydarzeń sportowych. Obligacja społeczna powinna być instrumentem wzmacniającym efektywność organizatora tych sieciowych programów polityki zdrowotnej państwa, dla uzyskiwania subsydiarnego wsparcia instytucji wspólnot terytorialnych dla opiekunów domowej pracy solidarnej.  

 

 

Bony rozwojowe

 

Po wielu latach ogólnopolskich dyskusji o bonach edukacyjnych (oświatowych), rząd działając poprzez Polską Agencję Rozwoju Przemysłu wprowadził bony rozwojowe dla podmiotowego finansowania edukacji.  Wykorzystanie tego instrumentu do subsydiarnego realizowania narodowych strategii, w powiązaniu z możliwościami wprowadzania nowych standardów poprzez  Zintegrowany System Kwalifikacji, otwiera ogromne możliwości dla dopasowania edukacji w każdym zakresie i w każdym wieku do coraz top nowych potrzeb społecznych. W tym również, w  najbardziej dla nas interesującej potrzebie powiększania wiedzy medycznej dla samopomocy zdrowia.

 

Uzyskanie takiego powiązania potrzeb personalistycznego systemu ochrony zdrowia, z instrumentarium podmiotowego finansowania edukacji w każdym wieku, wymagać będzie wprowadzenia nowych potrzeb kompetencyjnych i kwalifikacyjnych samokształcenie w rodzinie, do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji.

 

Uważamy, że odpowiadając na te potrzeby rozwojowe systemu ochrony zdrowia Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej winien podjąć inicjatywę włączenia kwalifikacji mentora i opiekuna domowej edukacji pracy solidarnej, do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji, zgodnie z art. 4b ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 543).

 

Odpowiednio do zidentyfikowanych w Strategii Odpowiedzialnego Rozwoju potrzeb wykorzystania nowoczesnych technologii w gospodarce opartej na wiedzy.

 

Rekomendacja 1.

Rekomenduje się wykorzystanie Bonu rozwojowego dla ułatwiania wyborów usług rozwojowych przez zakłady pracy na rzecz pracownika zainteresowanego podjęciem specjalistycznego szkolenia kompetencji społecznej, w zakresie dobrostanu zdrowia własnego i troski o dobrostan osób bliskich.

 

 

Obligacje społeczne

 

Zgodnie z rozwojem wskaźników ocen rezultatów programów badawczych i rozwojowych, przewiduje się wprowadzanie nowych metod komercyjnej realizacji zadań publicznych. Jedną z wprowadzanych obecnie metod wskaźnikowego rozliczania skuteczności realizatora zadania publicznego, jest wykorzystanie obligacji społecznej. Efektywność tego instrumentu finansów publicznych, polega na powiązaniu skuteczności zrealizowania danego zadania publicznego z wynagrodzeniem dla podmiotów prefinansujących jego realizację przez obligacje („społeczne”), wystawione przez realizatora polityki publicznej (instytucję administracji publicznej).

 

Zadania takie mogą być realizowane w jednym miejscu lub w wielu miejscach o jednolitych właściwościach. Tak też, obligacja społeczna może być wykorzystana do zadania publicznego realizowanego poprzez stworzoną dla niego sieć jednostek samorządu terytorialnego.

 

Taka możliwość odpowiada oczekiwanym formom organizacji Otwartych przeglądów zdrowia dla młodzieży w wieku lat 7 i 14. Proponowane wykorzystanie przez Ministra Zdrowia obligacji społecznej dla prefinansowania polityk zdrowotnych systemu profilaktyki medycznej, w celu zapewnienie rodzinom kompetencji do opieki nad dobrostanem zdrowia dziecka, upoważnia do wprowadzenia nazwy "Obligacja posagowa" na określenie takiego „Polskiego” modelu obligacji społecznej.

 

Warto dodać, że takie wyróżnienie w instrumencie modelu Obligacja społeczna kategorii Obligacji posagowej, pozwoli na polepszenie przejrzystości relacji gospodarczych i politycznych. 

 

W zakresie kultury gospodarczej, wyprowadzenie nowego instrumentu dla sieciowych polityk społecznych, powinno być atrakcyjne dla długoterminowego oszczędzania przez gospodarstwa domowe. W zakresie kultury politycznej, wprowadzenie nowego instrumentu społecznej kontroli polityk społecznych, powinno być atrakcyjne dla samorządności realizującej zamierzenia integracji międzypokoleniowej w formule demokracji bezpośrednią.

 

Rekomendacja 2.

Rekomenduje się wykorzystanie Obligacji społecznej dla ułatwiania instytucjom samorządu terytorialnego wyboru ofert programów polityki zdrowotnej na rzecz rodziców skłonnych do specjalistycznego szkolenia kompetencji społecznej, w zakresie pracy solidarnej dla dobrostanu zdrowia dzieci.

 

Stanowisko nr 3.Grupy inicjatywnej

Krakowskiej Strategii Profilaktyki Medycznej

Andrzej Madej, Przewodniczący