Cyfryzacja otwiera różne wymiary kompetencyjnej integracji ochrony zdrowia.
Zakazany owoc
Pomimo trzech szczepień i dobrej kondycji, pół roku temu przechorowałem prawie bezobjawowego covida. Prawie, bo nie tylko został on potwierdzony dwukrotnymi badaniami ale co gorsze zmniejszył wydolność moich płuc o ok 25 %.
Dla maratończyka w sile wieku (66) to prawie jak wyrok.
Wiarygodny lekarz poradził: bańki, igły i pijawki.
Godzinna kuracja jak solidna dawka tlenu.
Jest świetnie.
Oddycham trzema płucami.
Po dwóch dniach potwierdzam na bieżni skuteczność Medycyny Integracyjnej.
Czyni cuda.
Humanizacja ochrony zdrowia
Cyfrowe poszerzenie kultury wymaga upodmiotowienia odpowiedzialności za zdrowie.
Cyfrowa modernizacja technologii medycznych powinna doprowadzić do zmiany paradygmatu systemu ochrony zdrowia z Formalizmu medycznego na Samopomoc zdrowia. {1}
Praktyka Samopomocy zdrowia wymagać będzie upowszechniania kompetencji medycznych dla podejmowania solidarnej troski o dobrostan własny i swoich bliskich.
Nowy paradygmat pozwoli na uruchomienie procesu decentralizacji rozwoju wiedzy medycznej, ułatwiając wprowadzanie usług i świadczeń integrujących doświadczenia medycyny naturalnej i medycyny akademickiej. Ponadto, jak to przedstawiałem we wcześniejszych tekstach, pozwoli na kompetencyjne zintegrowanie interwencji bezpośrednich i zdalnych (telemedycznych).
Proces zmian wymagać będzie zawiązywania partnerstw podmiotów medycznych, zdolnych do rynkowego wypracowywania, wprowadzania i zapewniania kontroli jakości nowych standardów technologii medycznych.
Po pierwsze ekonomia
Podstawą politycznego procesu modernizacji systemu ochrony zdrowia powinno być rozpoznanie ekonomiczne {3}.
Powszechne i sprawiedliwe wykorzystanie nowoczesnych technologii do podnoszenia dobrostanu zdrowia wymaga pomocniczego wsparcia dla upowszechniania kompetencji medycznych oraz rozwoju jakości usług medycznych. To dzięki podnoszeniu umiejętności i wysiłku dla zaspokajania potrzeb własnych i swoich bliskich, rodzić się będą owoce wolności i solidarności.
Ponieważ ustrojowe przesunięcie odpowiedzialności z instytucji administracji opiekuńczego państwa na samodzielność obywateli, u większości rodaków wywołuje obawy o utrzymanie bezpieczeństwa zdrowotnego, nie ma co liczyć na szybkie podjęcie przez polityków takich ekonomicznie racjonalnych, ale społecznie nie popularnych strategii modernizacyjnych. Tym bardziej, że utrwalanie obecnego wertykalno-opiekuńczego modelu systemu ochrony zdrowia wciąż dobrze służy interesom dominującej większości polskich elit zawodowych i finansowych.
Dlatego strategia zmierzająca do wykorzystania cyfrowej modernizacji dla humanizacji i witalizacji systemu ochrony zdrowia, czyli wprowadzająca zmianę paradygmatu systemu ochrony zdrowia z właściwego dla obecnego wertykalno-opiekuńczo-etatystycznego systemu ochrony zdrowia paradygmatu Formalizm medyczny na właściwy dla systemu horyzontalno-pomocniczego-solidarnego paradygmat Samopomoc zdrowia, wymaga skupienia prac programowych na kluczowych dla zrównoważonego rozwoju gospodarki opartej na wiedzy zagadnieniach edukacyjnych. Które precyzować powinny cele i metody horyzontalnego rozwoju wiedzy medycznej.
Edukacja dla rozwoju
Potrzeby praktyków ochrony zdrowia winny się spotkać z refleksją i rekomendacjami ekonomistów.
Uważam że dla podjęcia publicznej debaty nad znaczeniem upowszechnienia kompetencji medycznych koniecznym będzie między innymi powstawanie partnerstw instytucji medycznych, edukacyjnych i stowarzyszeniowych praktykujących świadczenie usług naturoterapii oraz uczestniczących w międzynarodowej refleksji naukowo badawczej nad ich użytecznością. Partnerstw określających osiąganie konkretnych celów badawczo – wdrożeniowych.
Uważam że partnerska strategia takiego współdziałania, prowadząca do przełamania politycznej bariery niechęci dla ustrojowego potwierdzenia {3} indywidualnej odpowiedzialności człowieka za dobrostan zdrowia, winna wbrew interesom samoreprodukujących się elit i ludzkim niechęciom wobec trudu odpowiedzialnej wolności, postawić obywatelski postulat wprowadzenia do narodowej strategii Solidarnego rozwoju wiedzy jako syntetycznego paradygmatu wszystkich polityk społecznych wraz z towarzyszącymi mu paradygmatami Samokształcenie w rodzinie i Samopomoc zdrowia. Uważam że polityczne przyjęcie tych rekomendacji w konsekwencji doprowadzi do kompetencyjnego zintegrowania indywidualizowanych dzięki cyfrowemu poszerzeniu kultury systemów edukacji, depozytowania informacji i ochrony zdrowia {4}.
Dla podjęcia praktycznej inicjatywy rozwoju kompetencji medycznej proponuję zastosowanie metody Porównawcza samokontrola naturoterapii polegającej na (1) rejestrowaniu bieżących ocen przebiegu terapii rehabilitacyjnej przez pacjenta, (2) porównywaniu ich efektów ze statystycznie opracowanymi ocenami przebiegu terapii porównywalnej grupy rehabilitowanych oraz (3) podejmowaniu przez lekarza wniosków korygujących przebieg terapii. Jako przedmiot projektu proponuję określić sprawdzenie użyteczności metody w politykach senioralnych przy stosowaniu innowacyjnej procedury rehabilitacji pocovidowej.
Razem przeciw zarazie
Horyzontalny rozwój wiedzy pozwala na wprowadzenie nowych metod samokontroli.
Ponieważ finansowanie projektu wprowadzającego innowacje edukacyjną do polityk senioralnych wymagać będzie zaangażowania środków publicznych, warto poddać jego zamierzenia debacie ekonomicznej. To ta perspektywa refleksji o efektywności pracy w nowych warunkach poszerzenia czasu, przestrzeni i zakresów kultury przez gospodarcze skutki rewolucji sztucznej inteligencji powinna umocnić wagę zmiany modelu wertykalno-opiekuńczego-etatystycznego na horyzontalno-pomocniczo-solidarny w systemach usług publicznych europejskich państw, a w konsekwencji potrzebę zmiany paradygmatu systemu ochrony zdrowia z Formalizm medyczny na Samopomoc zdrowia .
Potwierdzenie efektywności wykorzystania naturoterapii Medycyny Integracyjnej dla rehabilitacji dolegliwości pocovidowych z zastosowaniem innowacyjnej metody diagnostycznej Porównawcza samokontrola naturoterapii, powinno stworzyć warunki dla podjęcia dalszych prac nad znaczeniem repozytoriów danych z praktyki profilaktyki i rehabilitacji chorób dla horyzontalnego rozwoju wiedzy medycznej. Uważam, że dla sformalizowania współpracy warto wykorzystać model Ekosystemu innowacji rozwojowych opisany w rządowej Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju.
Wykorzystanie informacji zebranych w trakcie prac badawczych przy zastosowaniu Porównawczej samokontroli naturoterapii, metodą metaanalizy danych powinno pomóc ekspertom Agencji Oceny Technologii Medycznej i Taryfikacji we właściwej ocenie efektywności terapeutycznej procedur Medycyny Integracyjnej. {5}
----------------
{1} Określenie „Formalizm medyczny” paradygmatem polskiego systemu ochrony zdrowia, respektującego jedynie świadczenia oparte na sformalizowanej wiedzy akademickiej wprowadziłem (AM), dla wyróżnienia potrzeby zmiany rozkładu odpowiedzialności za dobrostan zdrowia w relacji lekarz – pacjent. Proponowane wprowadzenie paradygmatu „Samopomoc zdrowia” podkreślać ma dominującą rolę pacjenta w zakresach profilaktyki czy rehabilitacji medycznej, przy równowadze odpowiedzialności w okresie interwencji medycznej. Równowadze ponieważ odpowiedzialność w okresie interwencji w tym ratownictwa oczywiście nie może być przejmowany przez pacjenta, ale w coraz większym stopniu zależy od procedur konkretnego systemu ubezpieczeniowego, a w coraz mniejszym stopniu od samego lekarza.
{2} W oczekiwanej refleksji ekonomicznej nad zrównoważonym rozwojem pięciu sektorów gospodarki opartej na wiedzy poddanej rewolucji sztucznej inteligencji, warto będzie skupić uwagę nie kategorii pragnień (czyli pojęciach i priorytetach obecnie dominującej ekonomii pragnień) lecz na kategorii potrzeb (czyli pojęciach i priorytetach oczekiwanej ekonomii potrzeb).
{3) Przez „ustrojowe potwierdzenie” rozumiem m.inn. wprowadzenie zasady współpłatności świadczeń zdrowotnych i rywalizacji instytucji ubezpieczenia zdrowotnego.
{4} Takie rekomendacje zostały zgłoszone w petycji obywatelskiej Andrzeja Madeja dnia 31.12.2020, życzliwie przyjętej przez Departament Strategii Ministerstwa Funduszy i Polityk Regionalnych.
{5} Prostszym rozwiązaniem dla sprawdzenia efektywności terapii Medycyny Integracyjnej dla rehabilitowania dolegliwości pocovidowych, mogłoby być przeprowadzenie programów polityki zdrowotnej (rządowych lub samorządowych (przykład dla woj. Opolskiego https://rpo.opolskie.pl/wp-content/uploads/2021/12/Program-polityki-zdrowotnej.pdf)). Niestety zalecenia AOTMiT z 5.12.2021 o long-COVID i post-COVID, praktycznie blokuje wykorzystanie tej formy finansowania (por. strona 21 „ … W rehabilitacji pulmonologicznej nie zaleca się stosowania technologii o nieudowodnionej skuteczności, m.in. zabiegów z użyciem ciepła, prądu elektrycznego, fal elektromagnetycznych, pola magnetycznego, hydroterapii, itp. …” https://www.aotm.gov.pl/media/2022/03/Zalecenia-w-long-COVID-post-COVID-wersja-1.0-5-grudnia-2021-r..pdf )
Inne tematy w dziale Gospodarka
