Czas rozpoznawania potrzeb

Czy podołamy nowym okazjom do korzystania z wolności.

Idzie nowe

Przyśpieszony przez pandemię rozwój zdalnego handlu, usług i demokracji, stawia przed nami pytania o nowe sposoby wartościowania potrzeb. Chodzi o sposoby zastępujące rynkowe metody podażowego budowania popytu, formowane przez neoliberalne i postmodernistyczne kultury produktywności i konsumeryzmu.

Pojawia się alternatywa: czy będzie to centralne sterowanie, mistyfikowane ideologiami poprawności politycznej, czy będzie to sumienne inwestowanie, formowane odpowiedzialnością za wolność i solidarność.

Polacy, pomni wszystkich wymiarów ekonomicznej nieefektywności i politycznego zniewolenia systemu centralnego planowania potrzeb, nie powinni mieć wątpliwości. I opowiedzieć się za wykorzystaniem cyfrowej modernizacji społecznej gospodarki rynkowej, dla ułatwiania samodzielności w określaniu potrzeb solidarności międzypokoleniowej.

Społeczna gospodarka rynkowa

Polska, która u progu nowożytnej Europy opowiedziała się za wprowadzeniem praw narodów do samostanowienia, powinna i dziś przedstawić sąsiadom swoją wizję społecznej gospodarki rynkowej. I tak, jak sześć wieków temu, powinna starać się przekonać, że podstawą dla pomyślności narodów powinno być prawo do samostanowienia gospodarstw domowych.

Rys. 1. Model ustroju usług społecznych Społecznej gospodarki rynkowej.

Chodzi o miejsce organicznego splotu kultury, gospodarki i polityki, który dziś wzmacniany jest nowoczesnymi technologiami bezpośredniego zaspakajania potrzeb - odpowiednio do osobistych kompetencji przedsiębiorczości (przedsiębiorców), opartej na etosie solidarności i pracowitości.

Chodzi o przedsiębiorczość korzystającą ze wsparcia indywidualizowanych usług społecznych, wybieranych samodzielnie zarówno poprzez rynek usług miejscowych jak i rynek usług sieciowych. Zgodnie z poczuciem ich przydatności dla zaspokajania potrzeb własnych i swoich bliskich, miarkowanych w publicznych przestrzeniach Metropolitalnych agor rozwoju.

Jaka przyszłość

Bardzo minie ucieszyło podjęcie przez Mateusza Morawieckiego dylematów strategii gospodarczej całej wspólnoty Europejskiej. Bo zachowanie otwartej przestrzeni wymiany gospodarczej Starego Kontynentu, wydaje mi się warunkiem koniecznym dla utrzymania politycznego bytu europejskich narodów.

Gorzej oceniam treść gospodarczych postulatów naszego premiera. Oto za najważniejsze dla dynamiki „nowego ładu”, uważa on powrót produkcji do Europy, jakby to wytwarzanie i konsumowanie mogło być ciągle jeszcze motorem napędowym rozwoju.

Ów powrót do Europy ma znaczenie, ale tymczasem pandemia przyśpieszyła zmierzch doskonalącej ten mechanizm ekonomii pragnień. I podniosła znaczenie usług społecznych, dla osiągania dobrobytu pracą solidarną w gospodarstwach domowych.

Europa inwestorów

Sukces wspominanego przez Mateusza Morawickiego planu Marshalla, to nie tylko strumień dolarów na rekonstrukcję przedwojennej potęgi Niemieckiego przemysłu. To również sukces Erhardowskiego modelu społecznej gospodarki rynkowej, kierującego ten strumień do małych podmiotów gospodarczych, korzystających z Niemieckiego etosu zaradności i dokładności.

Sukces państwowej polityki inwestowania w ożywienie wartości, kluczowych dla gospodarki opartej na sile kapitału. Sukces nie do powtórzenia we współczesnej konieczności społecznego inwestowania w ożywienie wartości kluczowych dla gospodarki opartej na sile wiedzy.

Dziś inwestowanie w społecznej gospodarce rynkowej, wymaga przede wszystkim etosów solidarności i pracowitości. Czemu powinny służyć zintegrowane miejscowych i sieciowych rynków usług społecznych. 1)

____________  

1) Więcej o Modelu usług społecznych ochrony zdrowia, w kontekście cyfrowego poszerzenia ustroju społecznej gospodarki rynkowej, w tekście Orzeł sieci i w pięciu wcześniejszych https://www.salon24.pl/u/madej/1038397,orzel-sieci .