Quo Vadis, polski szczypiorniaku?

  Po wczorajszym remisie (27:27) szanse na awans do Mistrzostw Europy nasza narodowa ma już tylko matematyczne. Jak podają czołowe serwisy sportowe, do dymisji podał się trener naszej reprezentacji Tałant Dujszebajew. Co to oznacza dla naszego handballa? Czy kibiców szczypiorniaka czeka podobna posucha jak w przypadku reprezentacji w piłce nożnej? Złote pokolenie z Karolem Bieleckim, braćmi Jureckimi i Lijewskimi powoli schodzi z parkietu, a poza Kamilem Sypszakiem, większych perspektyw nie widać. Główną bolączką polskiej piłki ręcznej jest to że włodarze związkowi nie wykorzystali sukcesów jakie zapoczątkował srebrny medal zdobyty na mundialu w Niemczech w 2007 roku. Kolejną bolączką jest to że o sile dwóch hegemonów naszej ligi stanowią gracze głównie zagraniczni, nawet juniorów Vive Kielce ściąga z krajów bałkańskich. Więc nie chciałbym być złym prorokiem ale naszego szczypiorniaka czeka podobny okres posuchy jak w przypadku piłki nożnej, gdy po odejściu pokolenia z Zbigniewem Bońkiem na czele, pomimo tego że między czasie mieliśmy naprawdę dobrych zawodników, musieliśmy czekać 30 lat na kolejny dobry wynik naszej reprezentacji. Piłce ręcznej w naszym kraju potrzebny jest zawodnik na miarę Roberta Lewandowskiego, trenera ma miarę Nawałki i włodarza związku na miarę prezesa Bońka(oczywiście zachowując proporcję między tymi dyscyplinami).