Chociaż „Alojzy Kula” spuścił z ceny aż 2 mln franków, centrala wywiadu wojskowego nie zdecydowała się w niego „zainwestować”. Za to, niemal bez mrugnięcia okiem, porównywalną sumę powierzono rdzennemu Francuzowi:
2893/49 Do Uz.005326/Pers/ZP/J
NOTATKA SŁUŻBOWA
dot. inż. Bass Joseph Andre
W drugiej połowie 1948 r. przedstawiciel nasz na terenie Francji nawiązał kontakt z inż. Bass członkiem Francuskiej Partii Komunistycznej.
Inż. Bass zgodził się na współpracę z nami po linii dostarczania wiadomości z dziedziny naukowo-technicznej ze źródeł oficjalnych. W związku z tym, że inż. Bass wysunął koncepcję założenia biura technicznego, które na drodze legalnej mogłoby dostarczać szeregu wiadomości z dziedziny nauki i techniki. Inż. Bass podjął się zorganizowania takiego biura i kierowania nim zaznaczając, że robi to nie dla korzyści materialnych, lecz jedynie z poczucia obowiązku partyjnego. Na założenie biura technicznego inż. Bass otrzymał w maju 1949 r. około 2.700.00 –fr. W czerwcu 1949 r. inż. Bass złożył naszemu przedstawicielowi sprawozdanie finansowe, z którego wynika, że ze strony inż. Bass nastąpiło oszustwo na dużą skalę. Różne pozycje w sprawozdaniu finansowym były fałszywe, inne znów mocno przesadzone. Sprawozdanie finansowe inż. Bassa nie zostało uznane przez naszego przedstawiciela, tym bardziej, że dowiedział się on od jednego ze współpracowników inż. Bass, iż wszystkie pozycje w w/w sprawozdaniu były fikcyjne, jak np.: ilość współpracowników, sumy wydane na prenumeratę czasopism, 300000 fr. fr. zamiast 50000 fr.fr. Widząc zdecydowaną postawę naszego przedstawiciela i bojąc się ewentualnych konsekwencji, inż. Bass zwrócił 1030000 fr.fr. w gotówce oraz lokal i urządzenie wartości 900000 fr. W rezultacie byliśmy zmuszeni wycofać się ze współpracy z inż. Bass, ponosząc stratę na sumę około 800000 fr.fr.
Należy nadmienić, że nasz przedstawiciel, chcąc uniknąć publicznego skandalu z członkiem Partii i chcąc także uratować jak najwięcej pieniędzy, zgodził się na warunek inż. Bass, który domagał się dokumentu zredagowanego u adwokata. Dokument ten stwierdza, że nie mamy żadnych żądań w stosunku do inż. Bass po likwidacji przedsiębiorstwa. Akt ten nie ma żadnej legalnej wartości i nie zmienia istoty rzeczy, to znaczy charakteru postępowania inż. Bassa, które zostało określone przez naszego przedstawiciela jako gangsterskie.
W IPN zachowała się bogata korespondencja między rezydentem a centralą na temat taktyki werbowania Bassa, a później na temat odzyskania pieniędzy. Rezydent przyznał się, że: /.../ Najważniejszym błędem było to, że mimo to, że Jules nie zgodził się na jego zwerbowanie utrzymałem jego kandydaturę. Tego samego charakteru jest błąd powierzenia mu funduszu bez pokwitowania. Jego entuzjazm do werbunku i nonszalancję w powierzeniu pieniędzy tłumaczy też autoprezentacja Bassa: /…/ z okresu okupacji i po wyzwoleniu posiada szereg materiałów, które bardzo poważnie kompromitują kilku pracowników w Securite stojących na wysokich szczeblach oraz kompromitują Pierre de Gaulle’a, Mera Paryża.
/.../ do Biura Technicznego należy zaangażować 6-8 inżynierów fachowców oraz kilka sił biurowych. Zdaniem Jules’a po upływie 6 miesięcy cały ten aparat zacznie się już opłacać nawet z punktu widzenia finansowego dzięki klienteli.
Jednak własny biznes to nie jedyny sposób na zapewnienie utrzymania nielegała we Francji.
Osoby zadowolone i niezadowolone z lektury proszę o klikanie na poniższe reklamy.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
