W debiutanckim numerze tygodnika „Do Rzeczy” opublikowano artykuł S. Cenckiewicza i A. Chmieleckiego na temat kariery Mariana Minkiewicza i Grzegorza Żemka jako wzorcowych dla klasy właścicieli PRL i preludium do afery FOZZ. Niestety, autorzy artykułu skoncentrowali się na współpracy Minkiewicza i Żemka z wywiadami – odpowiednio cywilnym i wojskowym - oraz na wykazaniu ich długoletniej znajomości, zapominając o kilku istotnych zwrotach w ich życiu. Po pierwsze prześliźnięto się nad sprawą opuszczenia przez Minkiewicza stanowiska Prezesa Banku Handlowego – wspomniano o tym tylko w kontekście tworzenia BRE, a nie wyłomu w karierze. Skoro autorzy uważają współpracę z wywiadem za (niezbędne?) dopełnienie nomenklaturowej kariery, to co zrobili funkcjonariusze Dep. I MSW, aby ich były współpracownik mimo oskarżeń o brak nadzoru pozostał na stanowisku? Zauważyłem, że w aktualnej bazie teczek IPN Minkiewicz wymieniony jest m.in. jako inwigilowany przez SB – właśnie w związku z tą sprawą. Po drugie według autorów Minkiewicz miał wiodącą rolę w tworzeniu od 1986 r. Banku Rozwoju Eksportu jako członek Rady. To ciekawa teza, zwłaszcza w świetle znakomicie zachowanej teczki tego Banku, według której główną rolę w tym procesie odegrał Krzysztof Szwarc – Prezes BRE. Uprzedzając pytania Czytelników, wyjaśniam, że na stanowisko Prezesa w zasadzie nie było innych chętnych, a o wywiadzie, ani cywilnym, ani wojskowym się tam nie wspomina.
Podobnie rzecz się ma z tezami autorów dot. kariery Grzegorza Żemka. Otóż w Brukseli, od pobytu w której datują oni jego zażyłość z Minkiewiczem, Żemek pracował na stanowisku z bardzo słabymi możliwościami wywiadowczymi – Biuro Radcy Handlowego z reprezentacją firm przemysłu spożywczego. W takiej sytuacji, niemal ratując „wojskową” karierę Żemka, oficer prowadzący zwrócił się o zmianę jego zakresu obowiązków – na reprezentację przedsiębiorstw przemysłu ciężkiego. Wbrew tezie autorów „Do Rzeczy” prośbę oficer skierował nie do Minkiewicza, a do p.o. rezydenta wywiadu wojskowego w Brukseli. W tym przypadku myślę nawet, że autorzy nie mieli odwagi sięgnąć po tę teczkę, bo jej „właściciel” objęty jest embargiem informacyjnym, nawet w odtajnionym Raporcie z weryfikacji WSI. Szeroko na ten temat w notce o braku umiejętności szukania dokumentów wśród podwładnych Antoniego Macierewicza.
Inny punkt zwrotny w życiu Żemka autorzy pominęli – śledztwo w sprawie niegospodarności w luksemburskiej spółce bankowej z zagrożeniem odpowiedzialnością karną. Czy Minkiewicz wyciągnął z tego Żemka? Żemka bronił wtedy oficer wywiadu wojskowego, mówiąc w Banku otwartym tekstem, że jest to człowiek niezbędny dla służby. Skala niedomówień w artykule sprowokowała mnie do przedstawienia mojej wersji modelowej kariery w komunistycznych finansach - na zupełnie innym przykładzie:
Zbigniew Figurski
zam. Warszawa 33
ul. Zwycięzców /…/
Ż Y C I O R Y S
Urodziłem się w Warszawie dnia /…/ r. z ojca Henryka /mierniczy/ i matki Michaliny z d. Chrobak /nauczycielka/. Do roku 1939 pozostawałem przy obojgu rodzicach mieszkając w Warszawie przy ul. Zgierskiej /…/. W roku 1937 wstąpiłem do szkoły podstawowej.
W roku 1939, w rok po urodzeniu mojego brata /…/ rodzice moi rozeszli się, ja wraz z bratem pozostałem na utrzymaniu matki. Po wybuchu wojny ojciec mój założył nową rodzinę, z którą pozostał w Warszawie, zaś matka moja wraz ze mną i bratem wyjechała w roku 1941 do swojej rodziny w Łącku pow. Nowy Sącz, gdzie przebywaliśmy przez cały okres okupacji.
W tym czasie ukończyłem szkołę powszechną i w roku 1943 rozpocząłem na tajnych kompletach naukę w zakresie gimnazjum. W roku 1946 powróciłem do Warszawy i mieszkając u dziadków przy ul. Zgierskiej /…/ kontynuowałem naukę w III klasie gimnazjalnej. W roku 1947 na skutek trudnych warunków rodzinnych i materialnych wyjechałem do rodziny matki do Nowego Sącza woj. Krakowskie, gdzie pozostając na utrzymaniu matki wstąpiłem do Liceum matematyczno-przyrodniczego im. Jana Długosza, które ukończyłem w roku 1949 uzyskując świadectwo dojrzałości.
W lipcu roku 1946 będąc z organizacją „Młodzi Polsce” [?] na Zjeździe zjednoczeniowym organizacji młodzieżowych we Wrocławiu wstąpiłem do nowo powstałego Związku Młodzieży Polskiej, którego członkiem byłem do jego rozwiązania w roku 1956, pełniąc kolejno funkcje: przewodniczącego Koła Szkolnego przy Liceum w Nowym Sączu, a jednocześnie prelegenta terenowego przy Zarządzie Powiatowym ZMP, członka Zarządu Koła Wojskowego w Olsztynie i członka Zarządu Koła Zakładowego w Warszawie.
W 1949 roku, po uzyskaniu świadectwa dojrzałości powróciłem do Warszawy rozpoczynając pracę zarobkową w Centralnym Zarządzie Technicznej Obsługi Rolnictwa, Al. Jerozolimskie 37 jako st. referent planowania, a następnie od września 1950 roku w Warszawskich Zakładach Mechanicznych i Odlewni, ul. Grochowska 206/208, gdzie pracowałem początkowo jako st. referent, a później kierownik działu zaopatrzenia. W roku 1949 wstąpiłem do Związku Zawodowego. W tym okresie mieszkałem wraz z matką i bratem w Ursusie k/W-wy ul. Regulska /…/. W listopadzie 1951 roku zostałem powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej, którą pełniłem do listopada 1953 w Olsztynie.
Po wyjściu z wojska rozpocząłem pracę w Warszawskich Zakładach Fotograficznych, ul. Wolska 49, jako kierownik działu zaopatrzenia, mieszkałem zaś dalej z matką i bratem w ursusie przy ul. Traktorzystów 14. W okresie mej czteroletniej pracy w WZF byłem członkiem Zarządu Koła Zakładowego ZMP, przewodniczącym zakładowego Koła Sportowego i ławnikiem w II Wydziale Cywilnym Sądu Powiatowego m.st. Warszawy. W listopadzie 1957 zwolniłem się na własną prośbę z WZF i przeniosłem się do pracy w Warszawskich Zakładach Gastronomicznych „Europa” Pl. Powstańców Warszawy 7/9, gdzie jednak pracowałem tylko przez okres kilku miesięcy tj. do maja 1958, ponieważ nie odpowiadały mi warunki pracy w tej instytucji.
W roku 1958 zawarłem związek małżeński z Marią Klimek, z którą zamieszkałem u jej rodziców w Warszawie przy ul. Czerskiej /…/, podejmując w dniu 1 lipca 1958 pracę w Banku Handlowym w Warszawie SA, ul. Traugutta 7/9. W okresie dotychczasowym mej pracy w banku pełniłem kolejno funkcje referenta, kierownika stanowiska [sic] w różnych Wydziałach, ostatnio Zastępcy Naczelnika Wydziału Gospodarki Dewizowej.
W roku 1961 odbyłem 6-cio miesięczną praktykę w J.K. Schroeder Banking Corporation w Nowym Jorku, a w roku 1964 3-miesięczną praktykę w Exporters Refinance Corporation w Londynie.
W roku 1960 rozpocząłem studia zaoczne w Szkole Głównej Planowania i Statystyki, które ukończyłem w latach 1966/67 uzyskując dyplom magistra ekonomii.
W roku 1962 wstąpiłem w szeregi PZPR, a po odbyciu stażu kandydackiego byłem członkiem Komisji Propagandy Partyjnej przy POP w Banku Handlowym, od dwóch zaś lat jestem przewodniczącym tej Komisji. W latach 1959- 1965 byłem członkiem Prezydium Rady Zakładowej oraz przewodniczącym Komisji kulturalno-oświatowej.
Znam biegle język angielski i francuski oraz słabiej rosyjski. Od roku 1961 mieszkam wraz z żoną w Warszawie przy ul. Zwycięzców /…/. Dzieci nie posiadam.
[podpis]
Figurskiemu nie udało się wymienić wszystkich istotnych faktów ze swojego życiorysu - pismo Wydz. „C” KMO m.st. Warszawy z maja 1967 r.:
W związku z pismem z dnia .. maja 1967 r. L.dz. OIC-II/1231/67 dot. FIGURSKI Zbigniew s. Henryka ur. /…/ r. zawiadamiam, że wymieniony w październiku 1946 r. został członkiem nielegalnej organizacji AK na terenie Warszawy i wszedł w skład grupy propagandowej, która miała na celu szerzenie wrogiej propagandy i zrywanie z murów plakatów PPR i PPS.
W dniu 20 kwietnia 1947 r. Figurski ujawnił się ze swej działalności przed Komisją Amnestyjną w PUBP Nowy Sącz.
W roku 1961 wymieniony wyjeżdża na sześciomiesięczną praktykę do Banku JK Schroedera z … Przed wyjazdem pracownik Wydziału VII Departamentu II MSW przeprowadził z nim rozmowy, w wyniku której wym. został pozyskany w charakterze kontaktu służbowego.
Innych materiałów nie posiadamy.
Cdn
Osoby zadowolone i niezadowolone z lektury proszę o klikanie na poniższe reklamy.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
