W okresie nawrotu zainteresowania Służby Bezpieczeństwa Rymkiewiczem sporządzono dokument mający na celu zorientowanie oficera prowadzącego w jego artystycznej działalności. Z racji publikacji („paszkwili”) za żelaznym kordonem tym razem zajmowali się nim funkcjonariusze Centrali z Rakowieckiej i opierali się na informacjach swoich współpracowników, niejako wyższego szczebla - Notatka z 2.08.1984 r. dot. JMR:
opracowana na podstawie informacji kons. „Topór” i kons. „Jerzy”.
J.M. RYMKIEWICZ jest dr filologii, zatrudnionym w Instytucie Badań Literackich.
Jest krytykiem literatury i eseistą, specjalizującym się w literaturze neoklasycznej. Autor wielu wartościowych prac naukowych, poświęconych twórczości A. Fredry.
Odrębny nurt działalności literackiej J.M. RYMKIEWICZA stanowi dramaturgia. Należy do nielicznej grupy dramatopisarzy współczesnych, uprawiających dramat o odchyleniu poetyckim. Większość sztuk pisze wierszem.
Generalnie jego twórczość dramatyczna w odczuciu krytyki dotyczy problemów obyczajowych, pozbawiona jest pierwiastków politycznych, jest mocno zdystansowana wobec aktualnych wydarzeń polityczno-społecznych w naszym kraju.
Do sztuk najwybitniejszych w jego dorobku literackim należą:
- „Księżniczka na opak wywrócona” – 1969 r.
Jest to bardzo popularna sztuka, grana we wszystkich większych teatrach w kraju, aż do końca lat 70-tych.
- „Król mięsopust” – 1970 r.
Do dzisiaj grana sztuka m.in. przez Teatr Stary w Krakowie, Nowy w Poznaniu, Dramatyczny w Warszawie.
- „Ułani” – 1975 r.
Wystawiana w kilkunastu teatrach m.in. przez Teatr Słowackiego w Krakowie, Dramatyczny w Gdyni, Współczesny we Wrocławiu.
Do mniej znanych sztuk, ale również wystawianych na wielu scenach w Polsce należą:
- „Lekcja anatomii prof. Kulpe” – 1972 r.
- „Kochankowie piekła” – 1974 r.
Działalność dramatopisarska J.M. RYMKIEWICZA przypada na lata 1965- 1975.
Po napisaniu w 1975 r. sztuki „Ułani”, w wyniku nieporozumień z Ministerstwem Kultury i Sztuki na tle rozliczeń finansowych, zaprzestał dalszej współpracy z resortem Kultury i Sztuki i do tej pory nie opublikował żadnego utworu.
Przez krytykę teatralną J.M. RYMKIEWICZ oceniany jest jako jeden z najwybitniejszych współczesnych dramatopisarzy /zajmuje 3-5 miejsce/.
W opinii środowiska J.M. RYMKIEWICZ jest człowiekiem zamożnym i wyjątkowo oszczędnym. Przywiązuje dużą wagę do pieniądza. Znane są liczne przypadki nieporozumień z wydawcami na tle rozliczeń finansowych.
Jego żona – Ewa jest zatrudniona jako kierownik literacki w Teatrze Narodowym.
Do grona bliskich znajomych p. RYMKIEWICZÓW należy Adam Hanuszkiewicz.
Inspektor Wydz. IV Dep. III MSW
kpt. S. JANOWCZYK
W tym tygodniu pochylę się nad teatralnymi źródłami Centrali MSW. Obydwa wymienione źródła znały się na swojej robocie, bo pracowały w departamencie Ministerstwa Kultury i Sztuki odpowiedzialnym za teatr PRL. Zastanawiam się, czy panowie ci zachowywali reguły konspiracji pracując nad tym samym zagadnieniem i prawdopodobnie dla tego samego oficera prowadzącego.
Dzisiaj o Janie Siekierze noszącym w ewidencji SB mało wyszukany pseudonim „Topór”. Na jego temat udostępniono mi stosunkowo mało materiałów. Według akt paszportowych ukończył Polonistykę w 1952 r., próbował sił jako krakowski (?) aktor, później jako kierownik literacki Teatru Ziemi Mazowieckiej, by od 1974 r. ustabilizować życie zawodowe jako urzędnik Ministerstwa Kultury i Sztuki.
Siekiera niemal przez całe lata 80-te pozostawał w zainteresowaniu Wydz. IV Dep. III MSW tj. SB-eków od artystów. Opierając się na zapisie w dzienniku rejestracyjnym MSW 17.03.1983 r. został zarejestrowany w kategorii zabezpieczenie. Następnie podano dwie kategorie – kandydata na źródło informacji i konsultanta i tylko jedną datę - 27.07.1983 r. Ostatnia kategoria z dziennika to tw [tajny współpracownik - podaję Łażącemu Łazarzowi] z datą 12.09.1988 r. W oparciu o dokument z teczki Rymkiewicza stwierdzam, że data 27.07.1983 r. dotyczy kategorii konsultanta i że wtedy wpisano też pseudonim „Topór”. Ostatnia informacja z dziennika to data wyrejestrowania - 19.01.1990 z powodu rezygnacji, co oznacza też zniszczenie teczki we własnym zakresie.
Jutro o jego koledze z Ministerstwa – „Jerzym”.
Osoby zadowolone i niezadowolone z lektury proszę o klikanie na poniższe reklamy.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
