"Odp....cie się od Józefa Wissarionowicza"

O partnerskich stosunkach internacjonalistycznych

Pisałem już o tym jak sprawa Katynia miała szansę ujawnienia w latach 50tych ( link do artykułu ) na co nie zdecydował się Władysław Gomułka.

Z rozmow Teresy Torańskiej z polskimi komunistami, lektury obowiązkowej dla badacza PRLu, wyłania się bardzo złożony obraz różnych dróg i ewolucji zarówno systemu jak i ludzi. Docierają również odpryski wielkich wydarzeń jakże inne w ustach ludzi z krwi i kości.

Jeden z ideowych przedwojennych polskich komunistów - Stefan Staszewski, którego "rozwój ideologiczny" doprowadził do wyrzeczenia się komunizmu był świadkiem wielu doniosłych wydarzeń. Jako polski delegat uczestniczył w XV zjeździe KPZR gdzie właśnie rozgrywała się sprawa Kamieniewa (uśmierconego potencjalnego przeciwnika Stalina). Jak opisuje: występował Trocki: mistrz oratorski, promieniejący charyzmą. Kamieniew również zyskujący poklask członków partii. Obok cichy mruk: Józef Stalin z twarzą naznaczoną ospą. Wyciąga spreparowany list sprzed lat do ostatniego z Romanowów. "Łżesz" - krzyczy Kamieniew. I nagle groza nad salą: Stalin wstaje i wrzeszczy z okropnym gruzińskim akcentem: "Mołczi! Bo będzie z tobą zaraz znacznie gorzej".

Nie jest bezpiecznie być świadkiem takich wydarzeń. Jak wielu polskich komunistów Staszewski ląduje w łagrze. Jako jeden z niewielu przeżył i ciągle wierząc w system i jego samooczyszczające się zdolności przyjeżdża do PRL budować komunizm. Tak, członkowie PPR a potem PZPR doskonale wiedzieli jakie jest oblicze ZSRR.

Bolesław Bierut - pewny siebie i równoprawnych stosunków w bloku komunistycznych często bywa w Moskwie gdzie przyjmują go Stalin i Beria. Bierut wielokrotnie pyta o swoich zaginionych towarzyszy - polskich komunistów. Stalin za każdym razem zwraca się do Berii: "no przecież kazałem Ci ich szukać! nie znalazłeś ich do tej pory?". I taka szopka powtórzyła się kilkakrotnie.

Podczas kolejnej wizyty powtórzyło się i pytanie i odpowiedź. Bierut nie opowiadał dokładnie co działo się w Moskwie tym razem jednak był tak wzburzony że zdał relację najbardziej zaufanym towarzyszom.

Beria odciągnął Bieruta na bok i powiedział:

"Co żeście się tak przyjebali do Józefa Wissarionowicza? Ja wam dobrze radzę: odpierdolcie się od niego albo będzie z wami gorzej!"

Wtedy jeszcze Bierut się nie bał. Minęło kilka lat i ponoć nigdy nie pijący zaczał nadużywać alkoholu. Spotkał kiedyś Staszewskiego na raucie z ambasadorem ZSRR i powiedzial do niego : przywitaj się z naszym ambasadorem. Staszewski na to że już się dziś widzieli na co Bierut złym głosem "nie szkodzi, nic nie szkodzi zebyś się naszemu ambasadorowi pokłonił dwa razy".