Kapelani Stalina i 100 jebaków

Józef Stalin bardzo przemyślnie rozgrywał polską kartę. Kiedy Niemcy byli w natarciu nakazał PPR skupić siły na próbie wzniecania narodowego powstania w Polsce. Dodajmy że słowo "narodowy" ledwie przechodziło przez gardło polskich komunistów, przywdziane nagle patriotyczne sztandary spowodowały niesmak i niektórzy z nich komentowali je "rzodkiewka z zewnątrz czerwona, ale w środku biała". 

Gdy III Rzesza była już w odwrocie, Stalin rozmyślał nad nowym ładem w Europie. Polscy komuniści tymczasem nie mieli pojęcia jak wyglądać będzie nowa Polska. Żyli wręcz w przekonaniu, że uczestniczą w wielkim dziele stworzenia polskiej republiki radzieckiej. Tym większe było ich zdumienie, gdy Stalin, jak się okazuje lepiej od nich rozumiejący polski naród, nakazał, aby Wojsko Polskie nosiło orzełki, polskie sztandary a komendy i regulaminy były również polskie. Kiedy wysłuchiwał raportu o tym, że zgodnie z instrukcjami mundury mają orzełki, sowieckie regulaminy są spolszczone a armii zostały nadane inne narodowe atrybuty nagle zapytał: "A gdzie są kapelani?".

Zapanowało pełne konsternacji milczenie. "Polska armia zawsze miała kapelanów, nikt nie uwierzy, że jest to Wojsko Polskie, jeśli nie będzie w nim kapelanów" - kontynuował Stalin. Odpowiednie działania zostały podjęte. Kapelani byli na gwałt ściągani z łagrów, doszło do przypadku porwania śpiącego księdza z oddziału partyzanckiego.

Szaty i akcesoria liturgiczne przywieziono z Muzeum Ateizmu znajdującego się w Moskwie.

 

Inna straszno-śmieszna historia pochodzi z ponurej ery potencjalnej konfrontacji atomowej i jako żywo przypomina historie rodem z filmu "Doktor Strangelove". Pamiętam, jak z przerażeniem słuchałem generała Floriana Siwickiego odnoszącego się do sprawy płk Kuklińskiego. Gdy narrator filmu "Gry Wojenne" mówił o planach kontry atomowej NATO  - zmasowanego ataku nuklearnego na liniach Wisły i Odry w celu zatrzymania nawały wojsk Układu Warszawskiego, ów oświadczył z wyższością "No, tak, oczywiście wiedzieliśmy o takich planach. Nazywaliśmy to warkoczami atomowymi. Ale " - tutaj przybrał protekcjonalny ton tłumaczący cywilowi oczywiste przecież rzeczy " właśnie na tym polegała sztuka aby spod tego uderzenia wyjść". No tak, w końcu ofensywa Układu Warszawskiego na Zachód i drobne skutki uboczne w postaci warkocza atomowego na ziemiach polskich to przecież taka gra, z którą generał z łatwością, opanowawszy  sztukę wojenną w moskiewskich akademiach, poradzi sobie. Ludowe Wojsko Polskie sprytnie przemykając między spopielonymi polskimi miastami wyjdzie przecież pod wodzą Siwickiego na zadaną rubież i zaniesie zdobycze socjalizmu uciemiężonym narodom Europy.

Jednak generał Tuczapski miał podczas narad strategicznych wątpliwości. "Należy się też przygotować na ewentualność że dostaniemy w kuper" - oświadczył Jaruzelskiemu. "Należy przygotować bunkier gdzie zamkniemy powiedzmy dwieście kobiet i stu mężczyzn, takich prawdziwych jebaków, aby odtworzyli naród polski! Musicie dać na to pieniądze!". Nieco bardziej subtelny Jaruzelski ponoć obraził się. Projekt chyba nie powstał.