Piszę w obecności Ducha Federica Garcia Lorki...
Zygmunt Jan Prusiński
OGNISTY ZALEW KOLORU NIEWIADOMEGO
Motto: „Gdy się kocha wszystko jest prawdą”.
(Katarzyna Prusińska - Lisek)
Modlitwy ukryte jak kamienie.
Błądzi teraźniejszość jakby była pijana,
otwiera się leszczyna, częstuje orzechami tych co są twardzi.
Nie przyjmuję poczęstunku, podniosłem tylko jeden orzech na pamiątkę.
Gdzie jesteś poeto?
Federico, wstań i przybądź do mnie,
okropnie się źle czuję – chcę pisać wiersze o żonie,
nie wychodzą mi liryki o miłości, jakby ognisty zalew koloru niewiadomego
wywrócił spokój w gnieździe posłanym, gdzie miała kwitnąć doskonałość.
Rozszerzam bardziej ciszę na strony.
Jestem poszukiwanym przez samego siebie,
nawet lustra nie pomogą i światełko w szparze dla nadziei.
Uwalniam się od pozorów, rozdaję karty pod akacją jakbym miał usłyszeć
z ust niemego, że mi powie prawdę o znaczeniu niepojętym przez mgłę,
która nie opuszcza mnie od kilku dni, wyłączam światło – wolę ciemność.
6.11.2010 - Ustka
Sobota 23:04
Inne tematy w dziale Kultura
