Zygmunt Jan Prusiński
ACH TE NÓŻKI, A POŚLADKI...
Ta powtarzalność - niewinność
wzrok mój pęcznieje kiedy patrzę
wbijam się w środek hałasu
zatapiam rękami kobiecość
wytapiam coś co porusza i podnieca -
uważaj na mnie dziewczyno
moja męskość ta poetycka męskość!
Nie ma żadnej obrony dla ciebie
chytrze podchodzę wężem
wręcz ślizgam się do celu
niebotyczny co królewski
uskrzydlam tę macierzystość
co urośnie to urośnie
i kwiatuszek podleję z rana.
Ta niewinność - powtarzalność
spalam się na sam widok
sprężynuję dosadny
kupuję drugie okulary
by lepiej widzieć spożytkowanie
docelowość nie zadrwi
żem romantyk powstały z ognia...
24.6.2015 - Ustka
Środa 13:35
Wiersz z książki "Kamienne poduszki"
Inne tematy w dziale Kultura
