Obsypany nadzieją...

Zygmunt Jan Prusiński

OBSYPANY NADZIEJĄ...
- autoironia -

Właściwie to nie lubię tego terminu
człowiek standardowo mocny
nie potrzebuje żyć wiarą czy polityką
tym bardziej nadzieją.

- Komu to jest potrzebne
jeśli samotność jest panią
nie kłóci się bo mu zawsze ulega
chodzą razem jak wzorowe małżeństwo.

Nawet przyzwyczaiłem się do tej samotności
nikt mi w domu nie marudzi
mogę w łóżku rozłożyć się wygodnie
a sny są tylko moje - moje.

Nie wymagam od losu zbyt wiele
ludzi uważam za pasożytów na ziemi
i kobiety nie bywają jak w ubiegłej epoce
trudno jest spotkać - doskonałość.

A sama ruchawka śmiesznym obowiązkiem
bo czy seks musi być poranną modlitwą?

Mój świat jest wolny - gromadzę w nim
ewolucje nocnego nietoperza...

I to wystarczy - wystarczy - wystarczy.

11.6.2015 - Ustka
Czwartek 14:18