Od Polityki do Erotyki: wiersz 385
Kobieta w bieli...
Zygmunt Jan Prusiński
JESTEŚ BIAŁA JAK ŚNIEG
Patrycji Anastazji Sikorskiej
Nie odchodź za daleko ode mnie
nie często jestem szczęśliwy
kiedy kłębią się chmury...
Liryki moje są ukryte pod śniegiem
śpią do pierwszych dźwięków wiosny,
może tam przy wierzbie dotkniesz
ich kilka z wybranych wierszy.
Nie odchodź za daleko Patrycjo!
twoje ciało białe jak śnieg -
rozgrzewa delikatny krzyk.
Pójdziemy do Krainy Cieni...
stopimy się wewnątrz poukładani
kolorami w przyjaznych liściach.
Podaj rękę - ptak śpiewa.
4.1.2011 - Ustka
Wtorek 9:19
Wiersze pisane w erozji politycznego i gospodarczego nieładu;
Poezja i tak zwycięży, z przyczyn piękna i artystycznego języka.
Inne tematy w dziale Kultura