Podróż

Zygmunt Jan Prusiński


PODRÓŻ


1

W misji ku miłości
srebrzy się myśl o tobie
czasem popada w złocistość.

Jadę do ciebie by pokryć
ludzką akceptację –
dźwięki wygłaszczę później.

Znam się na tym – choć
nierozgrzeszony pełen
empatii w gościnie otwarty.


2

Za mną niedzielne imieniny
matki – mógłbym szerzej
o tym napisać – (o 91 imieninach)…

Teraz siedzę przy stole u Margot
chcę dokończyć ten wiersz. –

Muzyka klasyczna poprawia mi
nastrój – jestem taki grzeczny

- być na te chwile czarnym
aniołem w akacjach.


18.03.2019 – Ustka
Poniedziałek 15:30

Wiersz z książki „Księżycowe kwiaty”