Sztuczna Inteligencja na ratunek

Włos się na pupie jeży, kiedy człowiek zajrzy na portale informacyjne w języku miejscowym. Widowiskowe gwałty na gramatyce, logice i zdrowym rozsądku, wszystkie w morzu literówek, wszystkie popełniane przez młodych ludzi z - mniemam - wyższym wykształceniem kierunkowym. Domniemanie opieram na liczbie absolwentów kierunków humanistycznych w Kraju, na tyle wysokiej, że wręcz trudno o niehumanistę, nawet gdyby ktoś zapragnął.

Trudno się dziwić kłopotom wydawców lokalnych, skoro globalni też szorują brzuchem po dnie, a poniektórzy sprzedali się korporacjom. Nie jesteśmy bez winy my, użytkownicy adbloka, przez których portale muszą pompować reklamy w czwórnasób, żeby wyjść na swoje, a tych, którzy adbloka nie ogarnęli, wpędzić w oczopląs. Jak żyć, panie premierze?

I właśnie na tę scenę nędzy i upadku wjeżdża Sztuczna Inteligencja, cała na biało.
Używa ortografii, gramatyki, omija literówki i jest za free. Chcesz relację z meczu trzynastozgłoskowcem? Proszę bardzo proszę pana. Limerykiem? I limeryk się znajdzie, proszę pana, może wódeczki, proszę pana?

Te limeryki wychodzą kulawe, relacje kłamliwe, artykuły bałamutne, ale przynajmniej poprawne. Panie Boże, dałeś mi talent, ale mały, mogłaby powtórzyć SI za malarzem z anegdoty (sprawdzić, czy nie Hitlerem). Mały, ale wystarczy. Zwłaszcza, że SI zna języki i jest wystarczająco średnia od angielskiego po koreański. Bezwstydnie wysługuję się SI ile razy trzeba zrecenzować kolegę z pracy, czego wymaga od nas pracodawca. Pisze takie panegiryki, że czasami muszę jej wykreślać. What's not to like?
To się okaże. Malarze z talentem, ale małym, bywają nieobliczalni.