Książka Pana Profesora Andrzeja Nowaka, wspaniałego polskiego historyka, pisarza, publicysty, sowietologa, profesora nauk humanistycznych, nauczyciela akademickiego Uniwersytetu Jagiellońskiego, profesora zwyczajnego w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk, kierownika Zakładu Historii Europy Wschodniej Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego, w latach 1991–2012 redaktora naczelnego czasopisma „Arcana”, autora Dziejów Polski. Od 2016 członek Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej. Kawalera Orderu Orła Białego znakomita jest . Kto wie, czy nie okaże się najlepszą książką wydaną w roku 2022.
Lech Galicki
Prof. A. Nowak
W ostatnich latach Polska po odczuciu stanu oddechu szczęścia ,, niezależnością i samorządnością" społecznego cudu Solidarności 1980 roku ( chwilowego, złudnego?) w naszym Kraju narastając etapami i przewrotna mroczna chmura uderzająca agresywnie i bezczelnie w Prawdę oczywistą, niepodważalną, kulturę i wiarę narodu, a potem w odwieczną Wolność Polski, czego przejawem jest przepoczwarzająca się na różne sposoby imperialistyczna zachłanność na wszystko, co wyimaginował rządzącym (- mi ) Rosją czarny duch zaborczości i zachłanności na nienależne jej najwyższej jakości Skarby.
Pozwalam sobie na tę uwagę w sferze recenzji wybitnej książki Pana Profesora Andrzeja Nowaka, znakomitego historyka, gdyż owa recenzja z założenia nie jest konwencjonalna, a od początku do końca pozostaje w postawie zachwytu nad arcydziełem,, Wojna i Dziedzictwo. Historia najnowsza", a także innymi dziełami Mistrza.
Wojna.
Pan Andrzej Nowak, historyk wybitny, Autor książki, w z okładem stu esejach pomieszczonych w swym dziele. Kulturę dawną łączy ze współczesną, zdarzenia geopolityczne scala z losem jednostki, pisarz, publicysta, sowietolog, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Jagiellońskiego, profesor zwyczajny w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk, kierownik Zakładu Historii Europy Wschodniej Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego, w latach 1991–2012 redaktor naczelny czasopisma „Arcana”, autor Dziejów Polski. Od 2016 członek Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej. Kawaler Orderu Orła Białego etc., pamiętając, że ,, wczoraj znaczy dzisiaj". W Jego esejach niezwykle jasno i w sposób kapitalny historia ćwierćwiecza Polski i świata poddana jest głębokiej refleksji.
Wojna i dziedzictwo. Wojna brutalna, destrukcyjna, odbierająca w atakowanym nadzieję. Natomiast dziedzictwo, to bogactwo kultury, scheda cywilizacyjna, spadek po tradycji grecko-rzymskiej, tradycji Biblii...Wszystko co powstało z twórczego działania mistrzów nauk wszelakich, wszystko co dobre, budujące. Kultura, dorobek w jej sferze rozmaitych narodów, odległych od siebie geograficznie, a przez to tworzących oryginalne dzieła, czy nigdy nie zapisane, lecz trwające w zwyczajach i dobrach niematerialnych.
Dodać trzeba, że Autor znamienity, wielki erudyta przedstawia, co wręcz olśniewa, iż przekaz uniwersalnych wartości jest styczny, podobny u Fryderyka Chopina i Witolda Lutosławskiego, podobnie jak w serialu ,,Fargo". (sic!). Z pokorą przyznaję, że zazdroszczę jasności spojrzenia i logiki obserwacji wspólnoty w piśmie, mowie i zapewne w muzycznym zapisie, czy też głosach natury.
Książka Pana Profesora Andrzeja Nowaka, wspaniałego polskiego historyka, pisarza, publicysty, sowietologa, profesora nauk humanistycznych, nauczyciela akademickiego Uniwersytetu Jagiellońskiego, profesora zwyczajnego w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk, kierownika Zakładu Historii Europy Wschodniej Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego, w latach 1991–2012 redaktora naczelnego czasopisma „Arcana”, autora Dziejów Polski. Od 2016 członek Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej. Kawalera Orderu Orła Białego znakomita jest . Kto wie, czy nie okaże się najlepszą książką wydaną w roku 2022.
Ta publikacja swą wielością przekazanych informacji, zdjęć, istotnych materiałów faktograficznych, analiz, refleksji, a także opisem bogactwa polskiego dziedzictwa narodowego (wspaniała polszczyzna), wręcz zachwyca oraz intryguje. Dowiedziałem się, że niedawno Pan Jarosław Kaczyński publicznie stwierdził, iż Profesor Andrzej Nowak „przyjął na siebie odpowiedzialność (...) za miejsce Polski w politycznym krajobrazie Europy i świata”. Nie jest to łatwe, ale przecież piękne, a i ta Osoba zaiste odpowiednia jak nikt.
Biały kruk to określenie na coś bardzo rzadkiego i unikatowego. W świecie literatury używa się go w odniesieniu do wyjątkowych egzemplarzy i wydań, które są trudno dostępne lub na całym świecie jest ich tylko kilka sztuk. Wydawnictwo Biały Kruk, dysponuje recenzowaną książka
fot. Prof. Andrzej Nowak i red. Anna Popek
PS.
Panu Profesorowi
Andrzejowi Nowakowi
Lech Galicki
*Polskie żale*
Od kiedy nas nienawidzą,
Kiedy nastał ten czas,
Data, godzina, przyczyna,
Iż chcą, by nie było nas,
Dlaczego chcą nas zniszczyć
I z czego wynika ta wola zła,
Zniemczyć, zrusyfikować,
Skundlić Dei gratia rex Poloniae,
jak psa.
Dlaczego jesteśmy ich celem,
W unicestwieniu nas,
Od kiedy nieprzyjacielem,
pluskwą pod but i zerem,
Głową na pniak, ciałem na krzyż,
Wybrykiem natury, karłem, plwociną,
żartem przebrzydłym dla zaborców mas,
Od kłamstwa co dzieli - po wojen czas.
Dlaczego nas nienawidzą,
I wszystko, co polskie, chcą zetrzeć w proch,
Wielkości odwiecznej Polski są katem,
Elity jej dla nich to z kapustą groch,
Pacyfikacje, obozy, strzały w tył głowy,
Lech Galicki, ur. 29 I 1955, w domu rodzinnym przy ulicy Stanisława Moniuszki 4 (Jasne Błonia) w Szczecinie. Dziennikarz, prozaik, poeta. Pseud.: (gal), Krzysztof Berg, Marcin Wodnicki. Syn Władysława i Stanisławy z domu Przybeckiej. Syn: Marcin. Ukończył studia ekonomiczne na Politechnice Szczecińskiej; studiował również język niemiecki w Goethe Institut w Berlinie. Odbył roczną aplikację dziennikarską w tygodniku „Morze i Ziemia”. Pracował jako dziennikarz w rozmaitych periodykach. Był zastępcą redaktora naczelnego dwutygodnika „Kościół nad Odrą i Bałtykiem”. Od 1995 współpracuje z PR Szczecin, dla którego przygotowuje reportaże, audycje autorskie, słuchowisko („Grona Grudnia” w ramach „Szczecińskiej Trylogii Grudnia.”), pisze reżyserowane przez redaktor Agatę Foltyn z Polskiego Radia Szczecin słuchowiska poetyckie: Ktoś Inny, Urodziłem się (z udziałem aktorów: Beaty Zygarlickiej, Adama Zycha, Edwarda Żentary) oraz tworzy i czyta na antenie cykliczne felietony. Podróżował do Anglii, Dani, RFN, Belgii; w latach 1988 – 1993 przebywał w Berlinie Zachodnim. Od 1996 prowadzi warsztaty dziennikarskie dla młodzieży polskiej, białoruskiej i ukraińskiej w Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej. Jest członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Związku Zawodowego Dziennikarzy. W 1994 otrzymał nagrodę specjalną SDP za różnorodną twórczość dziennikarską i literacką. Wyróżniany wielokrotnie przez polskie bractwa i grupy poetyckie. Od 2011 prowadzi w Szczecińskim Domu Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej: Teatr Empatia (nagrodzony za osiągnięcia artystyczne przez Prezydenta miasta Szczecin), pisze scenariusze, reżyseruje spektakle, w których także występuje, podobnie okazjonalnie gra główną rolę w miniserialu filmowym. Jako dziennikarz debiutował w 1971 roku w tygodniku „Na przełaj”. Debiut literacki: Drzewo-Stan (1993). Opublikował następujące książki poetyckie: Drzewo-Stan. Szczecin: Szczecińskie Wydawnictwo Archidiecezjalne „ Ottonianum”, 1993; Ktoś Inny. Tamże, 1995; Efekt motyla. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 1999. Cisza. Szczecin: Wyd. Promocyjne „Albatros”, 2003, KrzykOkrzyk, Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2004. Lamentacje za jeden uśmiech. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2005. Tentato. Zapamiętnik znaleziony w chaosie. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2007. Lawa rozmowy o Polsce. Współautor. Kraków: Solidarni 2010, Arcana, 2012, Antologia Smoleńska 96 wierszy. Współautor, wyd. Solidarni 2010, rok wyd.2015. Proza, reportaże, felietony: Trzask czasu, Czarnków: Interak, 1994; Na oka dnie (wspólnie z Agatą Foltyn) Szczecin: Wydawnictwo Promocyjne „Albatros”), 1997, Jozajtis, Szczecin, Wyd. „PoNaD”, 1999, Sennik Lunatyka, Szczecin: Wyd. Promocyjne „ Albatros”, 2000, Dum – Dum. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2000, Dum –Dum 2. Tamże, 2001, Punkt G., Tamże, 2002, Dziękuję za rozmowę. Zszywka czasu. Tamże, 2003. RECENZJE Charakterystyczne dla „metafizycznych” tomów poezji Galickiego jest połączenie wierszy oraz fotografii Marka Poźniaka (w najważniejszym tomie Ktoś Inny są to zdjęcia kostiumów teatralnych Piera Georgia Furlana), stanowiących tyleż dopełniającą się całość, co dwa zupełnie autonomiczne zjawiska artystyczne, jednocześnie próbujące być świadectwem poszukiwania i zatrzymywania przez sztukę prześwitów Wieczności. Marzenia mają moc przełamania własnego zranienia, ocalenia świadomości boleśnie naznaczonej czasem, przemijaniem, śmiercią. Prowadzą do odnajdywania w sobie śladów nieistniejącego już raju i harmonii. Charakterystyczna jest przekładalność zapisu słownego na muzyczny i plastyczny. Reportaże i felietony Galickiego dotyczą zawsze najbliższej rzeczywistości: ułamki rozmów i spotkań w tramwaju, migawki spostrzeżeń, codzienność w jej często przytłaczającym wymiarze. Zapiski zaskakują trafną, skrótową diagnozą sytuacji życiowej bohaterów. Galicki balansuje pomiędzy oczywistością a niezwykłością zjawiska, powszedniością sytuacji, a często poetyckim językiem jej przedstawienia. Oderwanie opisywanych zdarzeń od pierwotnego kontekstu publikacji („Kościół nad Odrą i Bałtykiem”, PR Szczecin) czyni z minireportaży swoistą metaforę, usiłującą odnaleźć w ułamkach codzienności porządkujący je sens. Podobnie dzieje się w felietonach z założenia interwencyjnych (Dum – Dum, Dum – Dum 2): autor poszukuje uogólnienia, czy też analogii pomiędzy tym co jednostkowe a tym, co ogólne, wywiedzione z wiersza, anegdoty, symbolu, przeszłości. Galicki buduje świat swoich mikroopowiadań również z ułamków przeszłości (np. historia Sydonii von Borck w Jozajtisie), a także z doświadczeń autobiograficznych (pamięta dzień swoich urodzin, przeżył doświadczenie wyjścia poza ciało, oraz groźną katastrofę). Piotr Urbański Powyższy artykuł biograficzny pochodzi z Literatury na Pomorzu Zachodnim do końca XX wieku, Przewodnik encyklopedyczny. Szczecin: Wydawnictwo „Kurier – Press”, 2003. Autor noty biograficznej: Piotr Lech Urbański dr hab. Od 1.10.2012 prof. nadzw. w Instytucie Filologii Klasycznej UAM. Poprzednio prof. nadzw. Uniwersytetu Szczecińskiego, dyrektor Instytutu Polonistyki i Kulturoznawstwa (2002-2008), Dokonano aktualizacji w spisie książek napisanych po opublikowaniu notatki biograficznej Lecha Galickiego i wydanych. Recenzja książki Lecha Galickiego „Dziękuję za rozmowę. Zszywka czasu”. Wydawnictwo „PoNaD”. Szczecin 2003 autorstwa (E.S) opublikowana w dwumiesięczniku literackim TOPOS [1-2 (74 75) 2004 Rok XII]: Dziękuję za rozmowę to zbiór wywiadów, artykułów prasowych, które szczeciński dziennikarz, ale także poeta i prozaik, drukował w prasie w ostatniej dekadzie. Mimo swej różnorodności, bo obok rozmowy z modelkami znajdziemy np. wywiad z Lechem Wałęsą, z chaotycznego doświadczenia przełomu wieków wyłania się obraz współczesności targanej przez sprzeczne dążenia, poszukującej jednak własnych form osobowości. Legendarne UFO, radiestezja, bioenergoterapia, spirytualizm – zjawiska, które Galicki nie obawia się opisywać, niekiedy wbrew opinii publicznej i środowisk naukowych. Prawie każdy czytelnik znajdzie w tej książce coś dla siebie – wywiady z wybitnymi artystami sąsiadują z wypowiedziami osób duchowych, opinie polityków obok opowieści o zwykłych ludzkich losach. Galicki, mimo iż w znacznej mierze osadzony jest w lokalnym środowisku Pomorza Zachodniego, dąży do ujmowania w swoich tekstach problematyki uniwersalnej i reprezentuje zupełnie inny, niż obecnie rozpowszechniony, typ dziennikarstwa. Liczy się u niego nie pogoń za sensacją, a unieruchomienie strumienia czasu przy pomocy druku. Pisze na zasadzie stop – klatek tworząc skomplikowany, niekiedy wręcz wymykający się spod kontroli obraz naszych czasów. (E.S.).
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
