Serwus!

Aparacik mam cymes, jeszcze nie wiem dokładnie jak się z tym bawić (nie to co Pan Alakin)

ale nie poddaje się i biegam z funkcją auto hehe. oto efekty z Września czyli:

Wakacyjnych Wspomnień Czar!

Festiwal archeologiczny w Biskupinie 2007.

 

100 kg gdańskiej i 100+ kg poznańskiej miłości

Cymes Binie! Waćpanny Rzeczpospolitej rulez!

Cygi ist krieg!

prawnuk Conana

Birbanteria!

Litewskie miąchanie czapek

Litewska piękność..Korona i Litwa 4ever!

Duchy, raraszki i czorty wszelakie:

pinup boy!

 

Olcia i pan z blizną znany na pomorzu rębajło

Myślibor

 

Beard-core

Pracuś

Biskupińskie niebo

Swojski Gieroj!

Vietkong!

Walerka

Hańba! Pludractwo podwędziło w nocy pany rębajle sarmackiego wąsiura! Do szabel!!

Szu-szu crew!

XL rocks!

Jak partyzantka to partyzantka

oraz jak to się krzyżakiem bywało hehe...

(zdjęcia boskiej Moniki!)

Szatan is tot!

Chrystianizacja Prusów

 

słowa na dzisiaj to:

Źdrzeć

patrzeć, spoglądać, wpatrywać się; dojrzewać; żreć.

za: Słownik Staropolski

oraz..

ciuchrać – grać na instrumencie

za: Słownik cymes Baciara

 

Dzisiaj rocznica śmierci

Pana

Rafała Gan-Ganowicza

Za Wikipedią:

(ur. 1932, zm. 22 listopada 2002) – polski żołnierz, dziennikarz, działacz polityczny i społeczny.

Rafał Gan-Ganowicz miał siedem lat, kiedy zbłąkana niemiecka kula zabiła mu matkę. Kilka lat później ojciec umieścił go w piwnicy wraz z kobietami i dziećmi i poszedł walczyć w powstaniu warszawskim. Już nie wrócił. Osierocony Gan-Ganowicz zetknął się z Armią Czerwoną i odtąd – jak mówił – zżerała go nienawiść do "czerwonego"^{[potrzebne źródło]}. Konspirował przeciwko nowej władzy. W powojennej Polsce jako kilkunastolatek stworzył konspiracyjną organizację kolportującą antykomunistyczne ulotki i malującą napisy na murach. Gdy w czerwcu 1950 roku Urząd Bezpieczeństwa wpadł na trop organizacji, Gan-Ganowicz postanowił "zgubić się" na Ziemiach Zachodnich. Chciał dostać się do pociągu do Wrocławia. Próbując przejść między wagonami, dostrzegł skład do Berlina. Ukryty pod pociągiem wyjechał z komunistycznej Polski do wolnego Berlina Zachodniego. Tam wstąpił do amerykańskiej służby wartowniczej. Kilkanaście miesięcy później wyjechał do Francji, gdzie zdał maturę i odbył studia oficerskie, organizowane przez NATO, i kurs spadochroniarski. Patent podporucznika odebrał z rąk generała Władysława Andersa. W Paryżu uczył w polskiej szkole. W 1965 roku w Brukseli zaciągnął się do wojsk Mojżesza Czombego, przywódcy Konga, który walczył z rebelią zorganizowaną przez Związek Radziecki. Dowodził tam jednym z batalionów. Zyskał opinię jednego z najlepszych na świecie "żołnierzy fortuny" (najemników)^{[potrzebne źródło]}.

W 1967 roku współorganizował w Jemenie obronę przed sowiecką rebelią. Działania grupy Gan-Ganowicza doprowadziły m.in. do zestrzelenia podczas misji bojowej rosyjskiego samolotu pilotowanego przez płk Kozłowa, dowódcę grupy "radzieckich doradców", którzy walczyli w Jemenie po stronie komunistów. Dokumenty znalezione przy Kozłowie (m.in. wykaz żołnierzy rosyjskich w Jemenie) posłużyły jako dowód aktywnego wspierania militarnego rebelii przez ZSRR, czemu Rosjanie uparcie zaprzeczali na forum ONZ. Gan-Ganowicz opisywał również próby werbunku przez komunistów kubańskich, którzy powoływali się na bogactwa w jakie opływał walczący dla nich w Boliwii Ernesto Guevara.

Po powrocie do Francji zamieszkał w Paryżu. Pracował m.in. jako kierowca, elektryk, tłumacz i działał w organizacjach kombatanckich. Gdy 13 grudnia 1981 roku komuniści wprowadzili w Polsce stan wojenny współorganizował demonstracje w obronie więzionych działaczy "Solidarności". W latach 80. był zagranicznym przedstawicielem konspiracyjnej organizacji "Solidarność Walcząca". Był też korespondentem Radia Wolna Europa.

Napisał wspomnienia pt. Kondotierzy. Książka była wydawana wielokrotnie w drugim obiegu wydawniczym w latach 80-tych (m.in. przez Solidarność Walczącą) i 90-tych (co najmniej dwa wydania firm prywatnych), a także za granicą.

Drugiej książki, o amerykańskich oddziałach wartowniczych, nie zdążył dokończyć.

W 1996 r. Piotr Zarębski rozpoczął realizację filmu o Rafale Gan-Ganowiczu pt. Pistolet do wynajęcia, czyli prywatna wojna Rafała Gan-Ganowicza. Choć scenariusz uzyskał akceptację Pierwszego Programu TVP, na kolaudacji w styczniu 1997 r. film przepadł. Pretekstem była "pochwała przemocy", w rzeczywistości zaważyły względy polityczne^{[potrzebne źródło]}. Dzięki akcji medialnej dziennika "Życie", powiązanej z działaniami politycznymi (62 posłów złożyło interpelacje m.in. w tej sprawie), film został puszczony w tzw. prime time^{[potrzebne źródło]}.

Następnie odbyły się pokazy filmu w różnych miastach Polski, które odwiedziło kilka tysięcy osób. Od tamtej pory Rafał Gan-Ganowicz stał się znany w polskich środowiskach antykomunistycznych.

W lutym 1997 r. powrócił na stałe do Polski, zamieszkał w Warszawie, a następnie przeprowadził się do Lublina, gdzie współpracował z Fundacją Młoda Demokracja, oraz z Fundacją Szczęśliwe Dzieciństwo. W Lublinie mieszkał aż do śmierci.

Rafał Gan-Ganowicz zmarł na raka płuc 22 listopada 2002 roku, w wieku 70 lat. Pogrzeb odbył się 26 listopada 2002 roku w Lublinie.

 

 

Hagakure:

"Przez wytrwała prace musi najpierw doskonale opanować podstawy, aby moc następnie doskonalić techniki które posiadł. Samurajowi nie wolno nigdy spocząć przez cale życie musi wytrwać w ćwiczeniach."

 

Powielam ale jak wrócę z pracy wrzucę obiecane grafiiczki! ;)

 

na wszystkie koty Jarosława!!!, na uśmiech Donaldinio i bimbałki Dodzi!

tak teraz będzie wyglądał ten blog! i Basta ;)

 

Pozdrawiam serdecznie! Serwus!