W oczach wyborców pokolenie Okrągłego Stołu jest zupełnie wypalone. Nie potrafi przekonująco wyjaśnić, dokąd prowadzi nasz kraj. W efekcie Polacy nie wiedzą, dlaczego Platforma Obywatelska miałaby dalej rządzić.
Niezależnie od ostatecznych wyników wyborów jedno jest pewne. Potencjalni wyborcy Bronisława Komorowskiego, te osoby, które w wielu poprzednich wyborach głosowały na przedstawicieli PO, w przeważającej mierze zostali dziś w domu lub z premedytacją oddali głosy nieważne. W deszczowy dzień tylko połowa z nas pofatygowała się do urn. Pozostali zlekceważyli wybór głowy państwa.
Przekonanie o utracie słuchu wyborczego przez PO stało się powszechne wśród pokolenia młodych Polaków – pisząc młodych, nie mam na myśli dwudziestolatków, o których komentatorzy chętnie oskarżają o charakterystyczną dla wieku antysystemowość. Zmęczenie, rozczarowanie, i zwyczajna złość za tanią antypisowską pedagogikę składają się dziś na stan ducha wysoko wykształconych trzydziesto- i czterdziestolatków. Kto wie – być może tych samych ludzi, którzy siedem lat temu w długich kolejkach stali pod konsulatami RP w całej Europie, by zagłosować na PO. Dziś nikt z tych wyborców nie chce być traktowany jak dziecko.
Ten kryzys można jednak przekuć w szansę polskiej polityki. I w zasadzie – po sukcesie niepokornego, ale pracowitego Pawła Kukiza, czy wcześniej pozasystemowych ruchów miejskich – widać tylko jedno wiarygodne rozwiązanie. Najbardziej operatywni przedstawiciele młodego pokolenia nie powinni siedzieć w domach – ale umieścić swoje własne nazwiska na listach wyborczych. Co piąty Polak deklarował dziś, że głosował na niepokornego muzyka. Zabetonowanie sceny politycznej po raz kolejny okazało się wymysłem.
* Karolina Wigura, szefowa działu politycznego w "Kulturze Liberalnej".
Inne tematy w dziale Polityka
