Rekolekcje motocyklowe Mogilno

Nim się spostrzegłem minął miesiąc, a nic nie napisałem o kolejnych rekolekcjach wyjazdowych.

Temat nie nowy, bo rok temu byłem na rekolekcjach i też na majówce. Tym razem był to wyjazd bardziej nakierowany na przemyślenia niż na zwiedzanie. Ale zacznijmy od początku.

Sobota 28 kwietnia.

W czasie rozpoczęcia sezonu motocyklowego w Częstochowie dowiedziałem się, że można przyjechać dzień wcześniej do Mogilna, z czego też skorzystałem. Wyjechałem sobie na spokojnie i dokulałem się na miejsce gdzieś w granicach godziny 16.

Przez całą trasę miałem słońce za towarzysza:)

A że pokój trafił mi się na poddaszu, to i widok miałem dość wewnętrzny:)

Skorzystałem z okazji, że była sobota i do niedzieli nie aż tak daleko, to wykorzystałem czas na przemyślenia różnych rzeczy, które czasami pojawiają się w moich innych notatkach. I tak minął dzień sobotni, o dziwo małokomarowy mimo, że woda bardzo blisko:).

Dzień chylił się ku upad... końcowi to i przyszedł czas na Kompletę, rozdział z Pisma Św i sen.

Niedziela Dzień Pański 29 kwietnia.

Dzień jak prawie co dzień, bo i Jutrznia, a i służba przy ołtarzu, przyjmowanie słów z kazania i ich wchłanianie. Lubię czasami takie momenty, kiedy mogę się fizycznie zregenerować, nic nie robiąc. Mam wtedy niesamowitą możliwość myślenia głębszego niż w codzienności. A i chodzenia w różne miejsca, to i pochodziłem trochę koło jeziora.

Kaczek, łabędzi i innego ptactwa - mnóstwo, jedne cichsze, jedne głośniejsze, szybsze i wolniejsze, mniej lub bardziej dostojne. Nic tylko patrzeć i się cieszyć z takich zwierząt, czy jak to woli wkładek mięsnych w czasach kryzysowych:)

Fakt jest faktem, że niedziela to mimo wszystko dzień bardziej pracujący dla zakonników i nie za bardzo było możliwości, żeby pogadać. A i tak powoli wyczekiwałem przyjazdu moich kolegów. Wieczorem się pozjeżdżali, to i dzień można było zakończyć Kompletą i Apele Jasnogórskim. Do tego rozdział z Pisma Św i sen:).

Poniedziałek 30 kwietnia

Wpierw Jutrznia i poranna Msza Św., śniadanie i w drogę. Pierwszy punkt postoju, czyli punkt widokowy Duszno.

Polecam, żeby tam przyjechać i pooglądać. Wydawałoby się, że niby płasko jak na Niżu Polskim bywa, ale tylko bywa:).

Kolejny punkt postoju, czyli Pola Lednickie. W końcu udało się nam przejechać bez łowienia ryb:).

Wyszło tak, że jak to bywa Bóg pisze prosto po liniach krzywych, to i dojrzeliśmy do obejrzenia Muzeum Pól Lednickich.

A w nim multum (chciałoby się napisać rekwizytów, sprzętów, zabytków), ale tak na prawdę relikwii, w tym bardzo wiele Św. Jana Pawła II.

Pośmiertny odcisk ręki Św. Jana Pawła II.

Kolejnym punktem było Gniezno. Tutaj nie zrobiłem żadnych zdjęć, ale obraz wnętrza był wyjątkowo bogaty w szczegóły. Cały film by z tego powstał:). Skorzystałem z okazji, że był wystawiony Najświętszy Sakrament, to i sobie trochę pogadałem, a i odmówiłem Różaniec.

Koniec wyjazdu pokazał mi, że jednak motocykl swoje waży. Źle złożyłem stopkę i motocykl przytulił się do ziemi. Klamka od sprzęgła się skrzywiła i przy prostowaniu mocowania sprzęgła zostało mi w ręku lusterko i jego uchwyt. No to sobie pojeździłem. Kolejny dzień to 1 maja, więc kupowanie kolejnego, było nie możliwe.

Nie chciałem jeździć bez lusterka, dlatego też kolejny dzień miałem wycięty z życiorysu drogowego. Ale jak to się mówi, nie ma czasu straconego, jest tylko czas źle wykorzystany:).

Na przykład można korzystać z czasu na kolejne przemyślenia, na chodzenie, na zwiedzanie albo też na robienie takich zdjęć:).

Mało to może rozwijające, ale wiele mi dał ten urlop od jeżdżenia. Co mogłem przejrzałem, przeżyłem, przemyślałem. W czasie modlitwy, rozmów, poznawania swoich pragnień. Co ważniejsze znalazłem w Poznaniu uchwyty do lusterek i miałem plan na następny dzień.

Środa 2 maja.

Start ten sam: Jutrznia, Msza Św, śniadanie i w drogę. Tutaj akurat pojechałem jako pierwszy do Poznania, zaś moi koledzy mieli pojechać do Strzelna. No i pojechałem, kupiłem, założyłem, co miałem założyć i w drogę do Strzelna. Droga jak droga, poszła szybko i mogłem utrwalić następujące widoki.