Michał Tomaszek - Sługa Boży

O. Michał Tomaszek urodził się 23 września 1960 r. we wsi Łękawica, w archidiecezji krakowskiej, na ziemi żywieckiej, jako syn Michała Tomaszka i Mieczysławy Barbary Rodak. Został ochrzczony w Łękawicy  kościele pod wezwaniem św. Michała dnia 23.10.1960 r. Ojciec Michała zmarł w 1969 r., pozostawiając wdowę z czworgiem dzieci. Cały ciężar utrzymania i Łękawicy  wychowania dzieci spadł na matkę. Rodzeństwem Michała był jego brat bliźniak i dwie starsze siostry.

Naukę w szkole podstawowej rozpoczął 1967 r. a ukończył w 1975 r. Razem z bratem bliźniakiem chodził do szkoły w swojej wiosce Łękawicy. Równocześnie prowadzona przy parafii katechizacja przygotowała go do przyjęcia I Komunii św. i wprowadziła w życie sakramentalne. Jako ministrant dbał o głębszy udział we Mszy św. Świadectwo z nauczania religii z kl. VIII zawiera, bardzo dobrą ocenę z zachowania, i dobrą z wiadomości religijnych. Uważany był za chłopca dobrego, zdyscyplinowanego, o średnich zdolnościach.

Należy przypuszczać, że u Michała dość wcześnie ujawniło się powołanie do kapłaństwa i życia zakonnego. Pochodził bowiem z rodziny religijnej, należał też do grona ministrantów, a w sąsiedztwie Łękawicy pracowali w Rychwałdzie Franciszkanie, którymi zaczął się interesować. Myśląc o dalszej nauce w szkole średniej dowiedział się, że krakowska prowincja franciszkanów prowadzi w Legnicy Niższe Seminarium Duchowne. Do niego też zdecydował się wstąpić.

Michał w NSD w Legnicy uczył się przez pięć lat, od 1975 r. do 1980 r. Wychowawcami w tym czasie byli o. mgr Włodzimierz Pado, wykładowca języka polskiego i o. mgr Edward Maciejewski.

Ucząc się w Legnicy dnia 21.05.1976 r.  przyjął w kościele św. Jana sakrament bierzmowania. W czasie pobytu w szkole średniej sporo czasu poświęcał na modlitwę prywatną w kaplicy seminaryjnej. Nadto każdego wieczoru po zgaszeniu światła w sypialni klękał przed figurą Matki Bożej Niepokalanej przewiezioną przez siebie z domu rodzinnego. Egzamin dojrzałości zdał w Liceum Ogólnokształcącym w Legnicy, a świadectwo maturalne otrzymał 20 maja 1980 r. Po maturze zgłosił się jako kandydat do Zakonu.

Podanie o przyjęcie złożył 5.06.1980 r.  niedługo po otrzymaniu świadectwa maturalnego. Pisał w nim min.: „Już od dawna jestem przekonany, że mam powołanie do kapłaństwa i Zakonu, co miałem okazję gruntowniej przemyśleć w Niższym Seminarium Duchownym w Legnicy. Pragnieniem moim jest praca na misjach, by w ten sposób służyć Bogu i Niepokalanej.” Przychylna odpowiedź prowincjała o. Juliusza Synowca z dnia 21.07.1980 r. stwierdzała, że ma 20 sierpnia przyjechać do Łodzi-Łagiewnik, aby tam odprawić rekolekcje, a potem pojechać do Smardzewic by rozpocząć nowicjat.

Habit zakonny otrzymał w dniu uroczystości św. Franciszka 4.10.1980 r. z rąk o. Marka Hałambca wikariusza prowincji krakowskiej. Uroczystość złożenia pierwszej profesji czasowej miała miejsce 1 września 1981 r. w Smardzewicach. Wyższe studia filozoficzno-teologiczne odbył br. Michał w Wyższym Seminarium Duchownym OO. Franciszkanów, mieszczącym się w klasztorze krakowskim. Studiował tam w latach 1981-1987. Jego koledzy  z czasu pobytu w seminarium w Krakowie podkreślają jego gorliwość zakonną, chętne włączanie się w okolicznościowe prace, aktywny udział w katechizacji dzieci specjalnej troski oraz przygotowywanie pomocy duszpasterskich i katechetycznych.

Dnia 7.03.1984 r. o. prowincjał Feliks Stasica wprowadził go w posługę lektoratu a 28.07.1985 r. w Legnicy przyjął posługę akolitatu. W dniu 8.12.1985 r. w Krakowie złożył na ręce Prowincjała wieczyste śluby zakonne. Na diakona został wyświęcony we Wrocławiu 7.06.1986 r. przez ks. Kard Henryka Gulbinowicza. Po przedstawieniu rozprawy magisterskiej napisanej na seminarium z teologii moralnej pod kierunkiem o. dra Mariana Lisowskiego i zdaniu 15.05.1987 r. egzaminu magisterskiego z wynikiem dobrym, mógł 26.06.1987 r. odebrać dyplom magistra teologii nadany mu przez Papieską Akademię Teologiczną. Święceń kapłańskich udzielił mu w sobotę 23 maja 1987 r. w bazylice św. Franciszka w Krakowie biskup pomocniczy Albin Małysiak.

Przez dwa lata (1.06.1987 do 25.07.1989) pracował w franciszkańskiej parafii w Pieńsku. Był tam wikariuszem i katechetą. W pracę duszpasterską włączył się z całym młodzieńczym zapałem i entuzjazmem. Jako dobry i sumienny kapłan budził zaufanie wiernych. Wprawiony w Krakowie w katechizację dzieci specjalnej troski, także w Pieńsku prowadził zajęcia z dziećmi niepełnosprawnymi. Ze względu na dobroć, uprzejmość, współczucie jakimi darzył ludzi potrzebujących pomocy, jedna z parafianek nazywa go drugim świętym Franciszkiem. Był całym sercem oddany Bogu i ludziom.

W czasie pracy duszpasterskiej w Pieńsku dowiedział się, że jego dwaj starsi współbracia o. Strzałkowski i o. Wysoczański mają wkrótce wyjechać na misje do Peru. Wówczas zwrócił się z prośbą do o. prowincjała Feliksa, aby i on mógł pojechać z nimi. Sytuacja jednak tak się ułożyła, że dopiero w 1989 r. zaszła potrzeba wysłania do Peru trzeciego kapłana. Do o. Wysoczańskiego i o. Strzałkowskiego mógł więc w lipcu 1989 r. dołączyć o. Tomaszek. Wobec tego rozpoczął od lutego bliższe starania o potrzebne do wyjazd do Peru dokumenty. Paszport Polski nosi datę 13.03.1989, wiza ambasady Peru wydana została w Warszawie 10.05.1989 r., bilet lotniczy Warszawa-Moskwa-Lima został kupiony na 24 lipca. Pożegnanie o. Michała z parafią w Pieńsku nastąpiło w dniu 18.06.1989 r.

O. Michał już w Polsce zdawał sobie sprawę z tego, że misja w Peru jest trudna i może być narażone na niebezpieczeństwo jego życie. Przed wyjazdem na misje, po pożegnalnej Mszy św. w parafii w Pieńsku, odważnie powiedział, że jeśli trzeba będzie dla sprawy Bożej złożyć ofiarę  ofiarę życia  to nie będzie się wahał.

Po wylądowaniu na ziemi peruwiańskiej na lotnisku w Limie czekali na niego o. Strzałkowski i o. Wysoczański. Po trzydniowym odpoczynku w Limie misjonarze udali się do Pariacoto. W trakcie intensywnego kurs języka hiszpańskiego o. Michał cały czas poświęcał nauce, słuchał rozmawiających w tym języku, a że miał spore zdolności językowe, niedługo po ukończeniu kursu mógł aktywnie włączyć się w pracę duszpasterską.

za: http://www.meczennicy.franciszkanie.pl/michal/imagepages/image1.html