Naprawdę zupełnie odechciewa się pisać. Owszem, robię to dla siebie. Ale też po to, by ujrzeć reakcje, pogadać o trafności lub przesadzie. To zaś już w Salonie historia... Dziś wystarczy skrobnąć o jednym wrednym zarzucie nt. wykształcenia Władysława Bartoszewskiego, by dowiedzieć się, że to zdrada IV RP.
Gdzieś w tle tego szamba tkwią racje. Język Bartoszewskiego w końcówce kampanii - z tym się oczywiście zgadzam - był niegodny kogoś o tej pozycji, niektóre zarzuty pod adresem PiSu - niemal bliskie słynnemu tekstowi premiera o ZOMO. Ale i o tym szkoda pisać, bo z obozu III RP usłyszę, że relatywizuję, a dla IV RP i tak żem zdrajca. Można sto razy pisać w poście, że to o mrówce - komentujący i tak zobaczą słonia.
Szczerze mówić szkoda pisać o czymkolwiek, bo efekt może być tylko jeden: lawina komentarzy szufladkujących. Lawina czegoś, co w owym lutowym poście uważałem za wyjątek i co istotnie było wtedy w Salonie pewną rzadkością. Dziś to reguła.
Z punktu widzenia wierzącego fanatyka dyskusja o dogmatach jest niedopuszczalna. Skoro zatem ktoś kwestionuje jakiś dogmat, musi się mylić, a ponieważ zwykłe omyłki zdarzać się już nie mogą, bo wszak wszystkim wszystko wiadomo - kwestionujący musi czynić to w ramach spisku. Wystarczy wsadzić go do odpowiedniej szufladki, by odzyskać spokój i równowagę w świecie.
Ale tak zaklinana rzeczywistość wciąż skrzeczy, więc czynność tę muszą powtarzać po wielokroć, codziennie, wobec każdego niewiernego. Tak rodzi się spam...
Inne tematy w dziale Polityka
