Zapraszamy na premierowy pokaz filmów Artura Żmijewskiego z cyklu „Praca”. Uzupełnieniem i komentarzem będzie projekcja czterech dokumentów z cyklu „Demokracje”.
Spotkanie z artystą poprowadzi Igor Stokfiszewski (krytyk literacki, dramaturg, członek Krytyki Politycznej).
22maja, piątek, godz. 18.00, kawiarnia Nowy Świat 63, Warszawa
Spotkanie jest organizowane przez Krytykę Polityczną podczas Warszawskich Spotkań Teatralnych w ramach cyklu "Trzy Strzały". Współpraca: Fundacja Galerii Foksal, Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego.
Wstęp wolny, zapraszamy!
--
Film już dawno opuścił mury kina i zadomowił się w galeriach, muzeach. Dokument już dawno stracił etykietkę „obiektywny”. „Praca" i „Demokracje” Artura Żmijewskiego to zestaw krótkich filmów, reportaży opisujących życie społeczne. Filmy Żmijewskiego to dowód na to, że sztuka i polityka nie są dwoma obcymi sobie światami.
Film jest medium, w którym czuję się najlepiej, które jest mi posłuszne. Jak patrzę na dyskusję toczoną w sztuce o zaangażowaniu, to wydaje się, że dziś hołubieni są ci zmęczeni artyści, którzy uciekają w świat swojej wyobraźni. Rewolucjoniści są ponoć zmęczeni, przyszła pora na emerytów sztuki. To nie moja bajka - mówi Artur Żmijewski, „Gazeta Stołeczna” z 18 kwietnia 2009.
We współczesnych demokracjach polityka staje się coraz bardziej bezcielesna. To postpolityka, która realizuje się w formie multimedialnego spektaklu, a język społecznego sporu zamienia na mowę marketingu i reklamy konkurencyjnych politycznych produktów. Tak przynajmniej widzi sytuację środowisko „Krytyki Politycznej”, z którym związany jest Artur Żmijewski – artysta, który na łamach tego pisma opublikował głośny manifest „Stosowane sztuki społeczne”, postulat czynnego i świadomego zaangażowania sztuki w polityczne debaty.
Stach Szabłowski, „Dziennik” z 9 maja 2009.
O AUTORZE
Artur Żmijewski (1966) – rzeźbiarz, filmowiec, kurator, związany z Fundacją Galerii Foksal, redaktor artystyczny „Krytyki Politycznej”. W latach 1990-95 studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Uczeń „Kowalni” – pracowni Grzegorza Kowalskiego, znanej z kreowania postaw transgresyjnych i badawczych. Filmem „Powtórzenie” reprezentował Polskę na 51. Biennale Sztuki Współczesnej w Wenecji. W 2008 r. otrzymał nagrodę Gwarancje Kultury TVP w kategorii „Kultura Alternatywna i Sztuki Wizualne” za niezłomną wolę pisania manifestów, czyli uczynienia sztuki formą oporu wobec mechanizmów turbo-kapitalizmu oraz za prowokowanie istotnych dyskusji. Autor książki Drżące ciała. Rozmowy z artystami.
Inne tematy w dziale Polityka
