WIERSZE MIŁOSNE I EROTYKI

Pisać o kobiecie w wierszu, nie znaczy być szczęśliwym...

Zygmunt Jan Prusiński

POECI W OGRODZIE ANNY

Jest gościnna, często się śmieje - jest młoda,
a młodość ma zakręty. Wabi jak motyl w maju.
Ale to nic, w tym Ogrodzie bywam i piszę
wiersz miłosny. - Czy można tak to nazwać ?
Jej szczupłe nogi mają naturalny kolor, są białe,
i to mnie przyciąga, bo mogę ułożyć ten wiersz
w erotycznym aspekcie. - Czy mogę Anno ?
Człowiek ściga się z czasem. Czasem wyciągnie
marzenie spod poduszki, kiedy sen spokojny
za nami. Więc maluję cię po swojemu,
tylko wróbel na gałęzi przeszkadza mi teraz.
Akurat miałem dotknąć (twój intymny szelest),
że pragnienie zostanie spełnione. -

Jednak zadrżałaś, nie ze wstydu...

26.08.2008 - Ustka



Zygmunt Jan Prusiński

WOBEC ANNY TADEUSZA WOŹNIAKA

To nic, że śpiewał o niej w młodości:
"Hej, Anno"! Gdy nauczyłem się grać na gitarze,
to samo robiłem: "Hej Anno, usłysz mnie" -
to Tadek w wielkim stylu, ja trochę później
na piaszczystym wzgórzu, w Otwocku,
wzywałem moją Annę; czy była szczęśliwa ?
Ale dzięki niej rosłem w mężczyznę,
uczyła mnie dotykać miejsca wdzięku. -
Lubiłem ją w chustce z kwiatami,
taka drobna dziewczyna mogła zadziwić
temperamentem leśnych konwalii.
Cóż za skojarzenie gorąca Anno ?
Dziś tylko mgła przepływa nad trawami.
Jaszczurka tańczy z żabką znane rytmy,
jest cicho, jest zupełnie gościnnie.
Tylko stare kości brzęczą jak dzwonki,
fiołki kokietują swoją barwą.

27.08.2008 - Ustka



Zygmunt Jan Prusiński

OKULARY NA BIUŚCIE

Ładna dziewczyna, trochę rozbiegana,
wedle swoich zachcianek, kupiła bluzkę.
Starałem się być dla niej nauczycielem,
opowiadałem o miłości - szczerze.

Moja uczenica miała okulary na biuście,
duży dekold - mogłem skradać
w nieposkromionym cichym guście -
zauważyła moje zapatrzenie.

Wiek mój jak stary dąb dojrzały na tyle,
że marzenie wróciło... z dawnych lat.

29.08.2008 - Ustka



Zygmunt Jan Prusiński

ROZBIERAJ SIĘ DO SUTKI !

To takie moje powiedzonko, w żartach oczywiście.
Żartować w kraju o sporym zdziecinnieniu,
to jak zapalić cygaro podarowane od Fidela Castro !

Idą dziewczyny w obcisłych dżinsach, na podryw.
Każda inaczej przygotowana, choć wiem
że nie jest im łatwo osiągnąć marzenia.

Poniektóre wyjeżdżają na Zachód, a Zachód
zimny po swojej stronie, dzieli według zasług.
Zbija się czarna chmura pora wracać do wiersza.

Wiersz miłosny albo erotyk - głęboki obraz,
jednak cichy w lesie z akacjowymi drzewami.

Niech ten wiersz będzie sygnałem stamtąd.,
o takie sobie barabaszki, na kartce, w nudzie.

31.08.2008 - Ustka



Zygmunt Jan Prusiński

MAM KILKA KOBIET...

Mam kilka kobiet, i nie wiem,
której powiedzieć: Kocham Cię !

- Hasło tak stare i, zużyte.
Przy każdej okazji szeptają sobie, "wróbelki".
Jest aż za ciasno, w jednym czasie,
świat przyjmuje i magazynuje te słowa.

- Czemu nie urodziłem się arabem ?
Byłbym dostojnikiem w sypialniach,
każda by drżała że to dzisiaj jej noc;
naga noc miłości w wierszach miłosnych.

Zaczekajcie kobiety, muszę być w formie,
jak każdy wyczynowy sportowiec.
Medali nie mam z Olimpiad - nawet i
w Charkowie się starałem i, nie dostałem.

Moje kobiety są cierpliwe i delikatne -
co wieczór kąpią się w kozim mleku.

1.09.2008 - Ustka



Zygmunt Jan Prusiński

POŁÓŻ SIĘ MALEŃKA...

Połóż się maleńka, będę wirtuozem
nie tylko na Biegunie. Samoczynnie
moja Orkiestra zagra ci białego bluesa
w gaiku zielonym. Postękasz o życiu
doczesnym - weźmiesz to co jest
najważniejszym paragrafem ciała,
w momentach inntymego przekazania.

Onegdaj 20 lat temu, w Wiedniu
pisałem erotyczne opowiadanie.
Pamiętam tę złocistą metaforę:
(I wzięła ten "Brylant" w obydwie ręce)!
Cóż za skojarzenie - choć skromny
jestem na szczycie Parnasu...

Tak, Literatura w Erotyce jest ważna,
wówczas nie gubię nutek zapisanych.
Starannie sam staram się po twoich
ogrodach spacerować śród stada motyli
i ptaków uskrzydlonych. Wtenczas
wszystko rośnie dookoła samoczynnie.

- Każda Przygoda jest ważna w życiu;
nigdy nie zapomnę Dagmarę z Rzeszowa !

4.09.2008 - Ustka



Zygmunt Jan Prusiński

OBOLAŁA GŁOWA WOKÓŁ MARZEŃ TERESY

Wydawało się jej że przewróci świat biodrami,
była bystra jak rozpędzony wiatr, rozrabiała
ponad stan ważkości, lubiła to robić po pijanemu.

Przechodziłem raz koło jej okna, firanka
fruwała jak biały niewinny sztandar, stała naga
niczym posąg przeglądając się w lustrze.

To właśnie dla niej napisałem piosenkę,
"Wewnętrzne wzruszenie" - udało się w słowach
przełożyć jej otwartość nie tylko ud...

Szalałem za nią jak rozpędzony ogier na stepach;
byłem wciąż w jej okręgu myśli - cygański spazm
ktoś zagrał na wiolonczeli dość późną porą.

6.09.2008 - Ustka



Zygmunt Jan Prusiński

MUSNĘŁA USTAMI O KRAWĘDŹ NIEBA

Wybiegła z domu, bez majtek, rozkołysana
jak Merlin Monroe po narkotyku.

Nie była aktorką, a jednak grała
nie tylko ustami - biodra jędrne i mocne.

Podobno uczył ją seksu profesor od fizyki;
fizycznie także odbierała łachotki...

Jej żywa namiętność do szczytowania,
była najcudowniejszą melodią we wsi.

Pachniała jabłonią, i wiśnią, i morwą -
każdy facet wzdychał za jej plecami.

11.09.2008 - Ustka