Wiersze z książki „Modlitwa do pająka” - Część VII

WIERSZE Z KSIĄŻKI MODLITWA DO PAJĄKA - część VII

Dział: Kultura Temat: Literatura i Historia

Zygmunt Jan Prusiński

ROZGRZEWAM WSZYSTKIE WAŻNE NUTY

Wierzby na pagórkach, a leszczyny
w bezpiecznym miejscu niżej.
Rozwleka się przejrzystość i zapach ciała,
lekko wieje wiatr od południa.
Wyspecjalizowany akcent dobroduszności
wedle stanu porzeczek i malin w ogrodzie,
nucą o miłości naszej z obrazu dotknięć bez ramy.

Unosimy się jak ptaki pod chmurą nieznaną -
przybywają następne, chce się więcej dotykać miejsc
strzeżonych przez nocne ćmy.
Wypięłaś biodra i pośladki - ja w tej roli kochanka
nastrajam wielkoduszność podarunku z księżycem.

Jest nam dobrze w wędrowaniu,
poruszasz się w takcie pisania muzyki.
Oby nikt nam nie przerywał zrywania owoców
z jabłoni w głębokim cieniu - soczystość zasyczała
a dźwięk gitary spowolniał choć wcześniej
napisałem nuty, jak ma wyglądać ten nasz ukryty erotyk.

Marto, mgła się zbliża, świta za oknem jutrzenka.

2.09.2010 - Ustka
Czwartek 22:06

CICHUTKO WEJDĘ W CIEBIE

Odłożę książkę którą piszę,
dla pokoleń w zielonych mundurkach.

Przygotuję się do podróży,
nic nie wezmę z sobą prócz chęci...

Pożądanie musi być zielone,
tak jak mój las jest zielony w książce.

Martyno nocnych snów w kosmosie,
otwórz się jak koleina na drodze!

Zasadzę w tobie Kolory Pieszczot,
w liściach twoich szmer wiatru zagości.

Będziesz na podziw w oczach Venus,
zakołyszę tobą w zielonych chmurach.

Moja gwiazda to Bogini Miłości -
to ona uczyła mnie być mężczyzną.

Zielonym kochankiem dla kobiet...
w namiętnej osłonie - oswobodzonym.

2.09.2010 – Ustka
Czwartek 8:35

DWIE BAJKI NARAZ W KALENDARZU MIŁOŚCI

Motto: "Wciągnę Cię w mój świat,
w którym nie znajdziesz drzwi".
- Katarzyna Kandybowicz

Spotkamy się w Kolczastym Lesie.

Znam trzy drogi - nie potrzeba światła.

Wybielam samoczynnie chęć poznania
każdej strony o tobie - i w tobie.

Nakarmimy sobą świat.

W wielebnym oswobodzeniu
ramiona twoje będą tuliły moje drzewa.

Rozkocham całą przestrzeń
byś była szczęśliwa i mokra,
jak ta sosna chilijska przed gankiem.

Osłodź moje samotności.

Poeta jest zbyt wstydliwy -
może duma w nim trwa jak kamień.
Ale mam w tym lesie wielu przyjaciół.

Choćby dzięcioła, wiewiórkę, zaskrońca, jaszczurkę.

Tak Katarzyno, idę w twój świat,
gdzie nie ma drzwi i powrotu.

1.09.2010 - Ustka
Środa 10:05

TO CO POTRZEBUJĘ... CIAŁO I WIERSZ

Wiatraki milczą -
nie są dyplomatami.

Kruszeje zwilgotniały piasek
w Parysowie,
tam cisza wyzwala kawki
w wieżyczce kościoła.

Dla tej jednej miłości
zasadzę magnolię pod oknem,
usiądziesz na krześle
zapiszesz o nas całe strony.

Złoty Pamiętnik
a w nim piękno ciała,
jak poezja świeci intymnie.

Twoje piersi Sylwio,
wykarmią moje wiersze.

Będę pisał mądre sonety...
Gdzieś idzie grajek
i na gitarze gra,
może zamówiłem by nam grał
do zmierzchu
aż otworzą się gwiazdy.

Zaprowadzę cię
do Zapomnianej Chatki,
tam zwierzęta z nami
i Pan Bóg wypoczęty -
da nam ślub
z namaszczeniem miłości.

1.09.2010 – Ustka
Środa 9:29