Metafory ze snu - Część XXVIII

METAFORY ZE SNU - część dwudziesta ósma

Dział: Kultura Temat: Literatura


Aforyzmy Zygmunta Jana Prusińskiego

* * *

Drzewa mają kolory. Domy mają kolory.
Kobiety mają kolory. Miłość ma kolory.
Można byłoby tymi kolorami się zasłonić.

* * *

Rozmieniłem życie na cztery części:
Halina, Krystyna, Elżbieta, Brygida.
Suchoty na pustyni - jakby mało było
suchych miejsc na piasku.

* * *

Jeśli chodzi o sam seks, to Halina.
Reszta z tych kobiet to inwalidki.
Temperament ukryty gdzieś w innym miejscu.
Może przy mnie się tak zachowywały,
jak słabe aktorki w biednym teatrze!

* * *

- Może sam byłem słabym reżyserem?
A one grały. Grały fałszywymi strunami.
Dzisiaj w iluzji rozrywam wspomnienia,
zakorzenione w dzikich miejscach absurdu!

* * *

Warkocze u dziewcząt, kolorowe klony
na piaszczystych drogach, i sokoły
lotem szybującym by pożywić się zającem.

* * *

Myśliwi śpią przy ognisku, piwo miodowe
wypite z ostatniej beczki, tylko sny
schną zmęczone w cieniu ostatniego światła.

* * *

Poeci piszą łatwe wiersze o zdradzie,
plotkują z księżycem - rycerskość trwa
na przemian z tchórzostwem.

* * *

W duńskim państwie klną tylko szewcy,
roztacza się urok alkoholika z knajpy -
idzie wprost na ścianę kościoła by zapłakać.

* * *

Osobno - nigdy razem, sami wodzowie
przemawiają do muzealnych postaci.,
krwawi krzyż drewniany i ukryty Jezus.

* * *

W leśnych zamiarach ciszy,
grał Henio na gitarze Gibsonie.
Nie wiedział wtedy wirtuoz,
że przed nim muzyczny świat
będzie się nisko kłaniał.

* * *

Świder jego palcami grał,
był inteligentnym muzykiem.
Lubiłem na niego patrzeć,
w nim było coś z wybranego
szlachetnego połysku brylantu.

* * *

Henryk Serafinowicz - muzyk
leśnych sosen w Świdrze,
spaceruje pośród nich jako Duch.
z kryształową gitarą.

* * *

Tak daleko od Polski, tylko wiatr
zbliża nas tą samą pieśnią.
Skupiamy się nad upadkiem rosy
pomiędzy krzewami, jest w nich życie.

* * *

Agnieszko, czy rzeka koło twego domu
nuci polskie melodie dla ciebie?
Emigracja jest twardą szkołą przetrwania;
byłem emigrantem 13 lat w Austrii...

* * *

Często udajemy szczęśliwych, w paśmie
osobliwego dramatu - czy Ojczyzna płacze?
- Czy jesteśmy wyklęci przez to, że szukamy
El Dorado przyglądając się gwiazdom?

* * *

Tam gdzie piszę wiersze
na kamiennej ścianie
tak daleko jest od gwiazd...

* * *

Stan posiadania tych lirycznych skarbów
jest niczym innym, otoczką kolorów.

* * *

Dźwięk także ukrywa swoje tajemnice -
wybieram w stawie akcenty szeptów.

* * *

To jakby obraz - nie na podobieństwo
czegoś lub kogoś, jest wzór aksamitu.

* * *

Brakuje mi nagiej prawdy, jest rozłożony
liść na wodzie i milczy w samo południe.

__________________________________________________________________

Zobacz galerię zdjęć: