Niebieski blues - Część VII

NIEBIESKI BLUES - część siódma
Dział: Kultura Temat: Literatura


Zygmunt Jan Prusiński

A TE JASKÓŁKI, A TE NAMIĘTNOŚCI

Katarzynie Białas


- Nie chcę znać żadnej prawdy,
nawet półprawdy i jeszcze mniej.
Oswobadzam się skokiem w przód,
dotrzeć chcę do sadzawki uroczej.

Namiętności jak w nieznanej piosence,
spływa po mnie wczorajsza rosa.
Tego kochania brakuje na co dzień,
kruszę myśli jak chleb dla gołębi.

Jaskółki nad moim domem,
przekazują mi znaki od południa.
Tam Katarzyna w nocnej bajce
myśli o mnie ciałem gościnna.

Że też wybrałem szlak przez akacje,
po ciemku kaleczę i ranię nogi.
Idę wciąż ku miłości rycerski -
w Rajskim Ogrodzie ona czeka!


8.10.2010 - Ustka
Piątek 21:33

KOBIETA W BIAŁEJ SUKNI
MOCZY STOPY W MORZU

Motto: "Oddam gwiazdom dźwięki muzyki.
Zagram po raz ostatni dla księżyca".
- Katarzyna Białas -


Fale butne jak mustangi na prerii,
grzywy unoszą na wietrze.
Idzie kobieta w białej sukience,
moczy stopy swe w morzu.

Przypatruję się jej tańcom,
niby nie tańczy a ruch zostawia.
Stoję na warcie jak czapla,
szukam nastroju w jej piersiach.

Ostatni takt zostaw dla mnie,
zeskoczę ze wzgórza do ciebie.
Powróci tajemny obraz malarza,
który nie dokończył tego dzieła.

Rozpieszczę kolory w tobie,
wsunę się cieniem miłości. -
Zasyczy wąż na gałęzi,
i ty zasyczysz zapewne.


9.10.2010 - Ustka
Sobota 18:55

ANIOŁ POSILA SIĘ PIĘKNEM

Beacie Kubusiek


W romantycznym uniesieniu,
słowa wpadają przez okno
z moich kąt wypielęgnowanych,
niczym z ogrodu.

Ustawiam lustra,
byś była blisko moich zapisów.

Maluję twój portret w trawie,
pochylam się nad ustami
wieczny z książek
wędrowiec.

Obcuję z tobą
jak Bob Dylan z gitarą.

Z małym lękiem dotykam
twoich nóg - bunt czuję w wierszu,
ledwie zapisanym.

Beato! Unieś je jak ptak skrzydła,
odlecimy razem zespoleni
jak światło kobiety
ze światłem poety!


9.10.2010 - Ustka
Sobota 19:53

BIAŁA DAMO MIODEM PACHNĄCA

Gabrieli Sieradzkiej


Niby oswobodzony jestem w poezji, a jednak
kamienie mówią do mnie, że wciąż moje serce
niespokojne. Uciekam od krzyku światła,
rozgrzewam leśne owoce i myśli o tobie -
zewsząd. Opiekuję się jesiennymi obrazami,
żywymi wciąż na drodze kędy idę i dopisuję
do uroku twego kilka uśmiechów - i pacierzy
w danej myśli ulotnej z odbitej kałuży nieba.

Za mną płyną melodie, szukam w tych oczach
odblask iskier i miłości ukrytej właśnie
na tej drodze, gdzie daniele i sarny umykają
ode mnie - a przecież potrzebuję towarzystwa
z naturalnego wyciszenia poza miastem.
Wątpliwy to blues Gabrielo, gdzie sosny milczą
choć wiedzą, ile przeszedłem tych dróg
za tobą. - Widzę twoje piersi jak dwie róże...

I nic poza tym w wątpliwej asekuracji smaku.


9.10.2010 - Ustka
Sobota 21:06

ZATAŃCZĘ Z TOBĄ POŚRÓD WIEWIÓREK

Gabrieli Joannie


Otocz mnie barwami tęczy.
Jesteś kobietą.

Zaopiekuj się moimi niepokojami,
istnieją jak mój oddech.

Wobec pierwszych stron książki -
piszę o radości kamienia,
bo nagle usiadł ptak i zaśpiewał.

Odsłoń lustra w sypialni,
chcę ujrzeć twoje nagie sny.

W odbiorze miłosnego dźwięku,
zapisać się do końca
jak liście od wiosny do jesieni.

A w nagrodę Gabrielo
udamy się do parku -
zatańczymy z wiewiórkami.


10.10.2010 - Ustka
Niedziela 8:23

A TA DAMA JAK Z OBRAZU

Ewie Włosińskiej


W tym uroku i trawy się cieszą i pobliskie drzewa.

Kokietka z ciebie jak złoty liść klonu w październiku,
zmusza by podnieść z ziemi i schować do książki.

Widzę w tobie jaskrawość soczystej brzoskwini,
smakuję twoje ciało na odległość w wierszu.

Pozwól Ewo nacieszyć się młodym brzezinom,
że jestem tam gościem ze swoimi lirykami.

Opowiadam w nich o miłości niespełnionej -
zrywają się pajęczyny i mgła opada gęsta.

Swobodna bądź w zbliżeniu ze mną.,
jestem płochliwy jak biały motyl na śniegu.


10.10.2010 - Ustka
Niedziela 9:46

W ŚWIETLE PUNKTU ZACZEPIENIA

Motto: "Pisz o mnie, do mnie i znowu o mnie..."
- Katarzyna Białas -


Nieść w sercu to ciche uczucie,
te słowa z łąk, i gór i mórz. -
Wżynam się w twoje światło,
w ten punkt zaczepienia.

Przenoszę nuty nad drzewami,
śpiewam z namaszczeniem cnót.
Jakbym się na nowo obudził,
w leśnym poszumie obok ciebie.

A cienie drzew się nie skarżą,
orzechy pękają - brzmi rytm.
Jesteś błogosławiona przez niebo,
zaproszę dzwony i fanfary na ślub.


10.10.2010 - Ustka
Niedziela 17:23

ANIELSKA, NICZYM RITA HAYWORD

Aleksandrii Polok


Postać niewyśniona, i twarz niewyśniona.
To polska Rita Hayword, w moim wierszu śpi.

Budzę ją z bukietem fiołków - uśmiecha się,
uwalnia kokieteryjnie spod kołdry jedwabnej nogę,
żeby zachować się jak romantyczny kochanek.

Przez nią razu pewnego rozszalała się burza.
Pamiętam tę noc w skalistym kanionie -
błyszczały chmury od piorunów,
wiersze schowały się do pustego wazonu.

Moją Ritę chyba sam Pan Bóg stworzył!
Jest tak wymagająca w intymnej scenerii,
że trzeba mieć wyobraźnię - niestety.

Postać niewyśniona, twarz niewyśniona;
to Aleksandria w moim Erotyku śpi...


10.10.2010 - Ustka
Niedziela 22:59

Zobacz galerię zdjęć: