Niebieski blues - Część II - blog Zygmunt Jan Prusiński

NIEBIESKI BLUES - część druga
Dział: Kultura Temat: Literatura

Zygmunt Jan Prusiński

TAŃCZĄCA W ZIELONEJ SUKIENCE

Magdzie Piwowarskiej

Oswobadzam się z pierścienia,
jak liście do słońca z cienia.
Równoważę odległość światła,
widzę rytm tańczącej blondynki.

W samej myśli jesteś urocza,
i sowy podziwiają i nietoperze.
Zbliżyć się do ciebie Magdo -
to jak łódeczka z kory do brzegu.

Ucałować ciało według Abecadła,
skruszyć zwątpienia melodią.
A na koniec zaprosić do tańca,
i razem Erotyk wyrzeźbić...

5.08.2010 - Ustka
Czwartek 14:28

W TEJ BAŚNI Z JEDNEJ KSIĄŻKI

Karolinie Karulskiej

Pobiegłaś w pola, jak jaskółka.

Zauważyłem piękno w tym miejscu,
motyle polne pozdrawiają.

W trawie kołysze się tajemnica.

Obejrzyj się za siebie Karolino,
w tych drzewach odpoczywam.

Piszę Erotyk zielony.

Przyciągam cię słowami z szelestu,
lusterkiem w ręku błyszczę.

Jastrzębie wracają do gniazd.

Zrób krok w tamtą stronę - pobiegnij,
ucałuj poetę za wiersz.

W nim jest tyle miłości...

3.08.2010 - Ustka
Wtorek 14:07

KOBIETA NA PIASKU...

Katarzynie Drobińskiej - Kędzierskiej

Namalowana w czerwonej sukience,
spoczywa kobieta na piasku,
patrzy w niebo.

O czym myśli tak daleko,
szum morskiej fali zbliża się i oddala,
kobieta leży na piasku.

To ładny obrazek - przecież żywy.
Odważyłem się zbliżyć - złożyć ukłon,
uśmiech pozostał na jej ustach.

Kobieta leży i pragnie -
czy mam jej pomóc wzmocnić ją
skrzydłami ptaka?

Kobieta leży na piasku -
a ja nad nią rozpieszczam świat.

Ta kobieta uwolniła się -
przylgnęła do mego ciała - rośnie!

- Jako para ptasia - odfrunęliśmy...

1.08.2010 - Ustka
Niedziela 10:01

KOBIETA W CIENIU DRZEWA

Katarzynie Domagale

Kobieta w niedzielnej oprawie,
szuka mnie na ziemi.
Jestem tam, akurat dotknęła
moją rękę - znaczący dowód.

Uwielbiam kobietę w sukience. -
Kupię ci więcej i kolorowe,
jak moja Poezja ukryta w lesie.

Pozwól w tym miejscu zatańczyć.
Obejmę świat inny - wedle metrum
grających w orkiestrze aniołów.

Zburzę miłością twój zamęt serca,
ułożę cię na trawie jak dobre karty.
Rozpoznam w tobie spoiwo przyjaźni.

Całuj mnie otwarcie i szczerze.
Wyrosnę mocnym drzewem na pamiątkę -
może kiedyś przyjdą tu moje dzieci...

Katarzyno z pragnienia leśnej rosy;
zaśpiewaj naga "Niebieski Blues"!

1.08.2010 - Ustka
Niedziela 9:11

A JEDNAK EROTYKI O TOBIE SĄ WE MNIE

Gabrieli Sieradzkiej

Motto: "Czy pamięć o mnie szła na wysokości
z tobą ku ciszy węża, gdzie go siła
świerszczy pojmała i półcieni pościg"?
- Federico García Lorca;
przełożyła Irena Kuran-Bogucka

Federico jest dobrym poetą -
zna się na Pieśni Słów do kobiety.

Ja mam swoją muzę w gąszczu myśli -
tulę się do niej w soczystej aprobacji.

Idę po schodach Gabrielo z wierszami.

Wedle nut śpiewam polityczne pieśni,
tyle jest niedomówień pośród drzew.

Tylko miłość się w Polsce liczy -
nie ma innych pacierzy żywych...

Rano zamówię u anioła bez imienia
pęk róż - niech ci dostarczy do domu.

A ja otulony wierszami które napiszę,
każdą minutę zaszczepię - niech kwitną.

Federico jest dobrym poetą -
ja rycerzem osiągniętej chwili.

Idę, wciąż idę schodami do ciebie!

31.07.2010 - Ustka
Sobota 23-29

ZASKARBIONA TRZEŹWOŚĆ WOKÓŁ MYŚLI

Alicji Rzeczek

Z nieba powstałaś,
i ptakiem wróciłaś na ziemię.
Po to by spotkać się z poetą,
ma niebiesko-szare oczy
i czuły jest na piękno.

Pali fajkę jak bosman
na morzu, rozpoznaje czułe
miejsca ziemi.
Podnosi z ulicy dżdżownice
na deszczu, zraniony kwiat
przyniesie do domu.

Taki jest poeta w dziwnych
czasach, że zapomina kim
mogłaby być kobieta
w jego wierszu - wciąż otwarta
jak książka napisana
w minionym wieku.

Alicjo jednej nocy,
choć posłuchać róże i osty.
Akurat śpiewają o miłości
w niczyich ogrodach. -
Zabrzmij tonem piękna!

31.07.2010 - Ustka
Sobota 8:14

PRAWDA CIAŁA KOBIETY

Katarzynie Domagale

Obezwładnij mnie na dziesięć minut,
zawiąż mój początek i koniec
w czeluści sławy pod chmurami bujnymi,
jak zaprzyjaźnione kwiaty,
gdzie nie ma sporu
wobec żadnej iskry serca,
a początek to jak motyl,
a koniec to jak wodospad...

Naucz mnie Katarzyno uwierzyć
w potęgę dotyku drzew milczących,
tam bywam samotny i piszę
o rzeczach nietkniętych,
a wodorosty wtórują swoją muzyką
z zaprzyjaźnionym wiatrem,
czuję że tam rosnę
niewidocznym kształtem
zatrzymania...

Twoje ciało to elementarz...,
uczę się lekcji w męskich tonach dźwięku
i zapachu na tej przestrzeni,
gdzie akurat odpoczywasz nad rzeką
w niebieskiej sukience,
jak prawdziwa kobieta uwolniona od zegara,
bo czas ten jest nasz. -

Czy czujesz pocałunki - zbliżam się białym ptakiem!

23.09.2010 Ustka
Czwartek 8:34

GDZIEŚ POMIĘDZY NAMI RODZĄ SIĘ DŹWIĘKI

(Martynie, jakby w Teatrze -
część trzecia z noweli "Bluszczowy Blues")

Nasz Teatr Rozmaitości
w każdej ilości scen erotycznych
zasypuje scenę słowami poety.

Uczymy się na pamięć kochać
instynkty łączące paciorki z kryształu,
oblewamy się potem sokami z drzew.

Rozmaitość polega na wiedzy -
nie wolno przeszkadzać kiedy ujmująco
całuję wybrane miejsca przez los...

Poddana na nucie musisz Martyno
odbierać szmer robaczka świętojańskiego,
który ci daje światło miłości.

Wtem rozpalam cię z tajemnicy groty,
gdzie przed nami przodkowie
z okresu kamienia łupanego robili to samo!

25.09.2010 - Ustka
Sobota 19:48

________________________________________________________

Katarzyna Anna Koziorowska
E-mail : koziorowska1990@onet.pl

od autora:

Zapraszam do lektury mojego najnowszego tomiku: https://ridero.eu/pl/books/sen_na_jawie_2/

O książce
Tematyka wierszy dotyczy miłości i życia, śmierci i światła, ucieczki i pokory, prób odszukania ostatniej gwiazdy szczęścia…

Nazywam się Katarzyna Anna Koziorowska, urodziłam się 21.09.1990 r., od zawsze mieszkam w Olsztynie. Interesuję się literaturą i muzyką (mój gust muzyczny jest mocno eklektyczny).

Nad książką pracowali: Radosław Koziorowski - Fotograf