Platforma Gorzowsko-Krakowska to nazwa, z której bije powaga, ale przydługa. Proponuję więc markę: Kazio i Jasiomaryś ze skrótem - KiJ, co dobrze oddawałby cel tego ugrupowania, jakim jest przywalenie Kaczorom i Tuskowi.
Z kolei logo - Marcinkiewcz i Rokita czyli - MiR, z oczywistych względów drogie memu sercu, akcentowałby dążenie do pokoju, porozumienia i polityczną ataraksję, o której marzyło wielu obserwatorów i komentatorów, tak teraz sfrustrowanych niedoszłą konsumpcją POPiS-u.
Z sondażu Pentora wynika, że hipotetyczny KiJ albo też MiR mógłby się cieszyć zwalającym z nóg poparciem wyborców - 44,5 proc.
Tych dwóch polityków wiele łączy. Obaj wysekowani zostali przez naczalstwo swoich partii. Obaj przez długie lata fukcjonowali w polityce, bez znaczącej jednak sławy, która jednak niedawno przyszła i opromienia: jednego poparciem licznych miłośników swojactwa i przeciętniactwa, drugiego - sympatią silnego lobby publicystyczno-komentatorsko-analitycznego.
Obaj są też udanymi kreacjami medialnymi, PR-owymi wrzutami na szkło, lanserami polityki. Mistrzem i wzorem tego nowego gatunku polityka w naszych czasach jest Tony Blair.
Partia publicystów już zaczyna piać w zachwycie nad ugrupowaniem, które nie będzie kumać się z Lepperem i Giertychem spod ciemnej gwiazdy - z jednej strony i od postkomunistów trzymać się z daleka.
W tej partii i łże-elity mogłyby się poczuć lepiej i konserwatywna byłaby ci ona, jak pan Bóg przykazał.
W Salonie pan Przemek przeprowadził już nawet nawet analizę z diagramami i wywodami tak budującymi, że aż strach.
Taaak. Pomarzyć - dobra rzecz.
"I tylko wysp tych nie ma"
Inne tematy w dziale Polityka
