Rząd Platformy Obywatelskiej nie dopuścił demonstrujących pod dom Jaruzelskiego. Potwierdził tym samym, że słowa Jarosława Kaczyńskiego o PO: "stoją tam, gdzie ZOMO" to prawda.
Dzielnie dziś sekunduje rządowi Tuska Gazeta Wyborcza, która w swej relacji zmiksowała narodowców z Gazetą Polską, a samą demonstrację przedstawila jako niemrawą i groteskową. Czytelnik GW ma odnieść wrażenie, że opodal ulicy Ikara zebrał się nic nieznaczący folklor polityczny. Podobnie zresztą tokuje celebryta Władek Frasyniuk, który z pomocą swej styropianowej legendy usiłuje postponować dzisiejsze działania szefa Prawa i Sprawiedliwości. Zdaniem Frasyniuka tylko zasłużeni w stanie wojennym, mają dziś prawo demonstrować. Frasyniuk nieudolnie i podle usiłuje w wywiadzie dla Onetu dokonać zbitki Kaczyński - Jaruzelski, imputując temu ostatniemu, że podpisał lojalkę i broniąc przed Kaczyńskim "wolnej" Europy, czyli Unii Europejskiej. Żenujące jest też przekłamanie Frasyniuka, że Polacy, w tym Solidarność, chcieli przede wszystkim zjednoczonej Europy i że to właśnie było celem wielu pokoleń naszych przodków, cyt. "Moje pokolenie realizowało marzenie swoich przodków o byciu w wolnej Europie, którą dzisiaj jest Unia Europejska."Poza tym rozległ się płacz, bo znów ktoś się ośmielił szargać pamięć czcigodnego Geremka. Wyborcza, broniąc Geremka, powołuje się na Cioska, według którego dokument na temat Geremka pochodzący z archiwum enerdowskich służb to śmieć, cyt. "Ten dokument to nie jest żadne odkrycie. Znany jest od 15 lat - mówi „Gazecie Ciosek”. Jego zdaniem służby specjalne NRD spreparowały rzekomą rozmowę z Geremkiem, by przekazać ją "towarzyszom w Moskwie", chcąc "zmontować jakąś prowokację". - Ten materiał to śmieć - podsumowuje."
http://wpolityce.pl/wydarzenia/19707-tej-pamieci-tez-sie-boja-wladza-po-raz-pierwszy-ogrodzila-ulice-na-ktorej-znajduje-sie-dom-jaruzelskiego
http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114884,10806617,Garstka_manifestantow__A_mial_byc_wielki_marsz.html
http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/frasyniuk-wkur-mnie-takie-przeprosiny-gen-jaruzels,1,4964962,wiadomosc.html
http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114884,10807011,Pospieszalski_i__szokujacy__hak_na_Geremka.html
http://wiadomosci.onet.pl/kraj/doszlo-do-szkalowania-prof-geremka-w-tvp,1,4964955,wiadomosc.html
linki do książki FYMa Czerwona strona księżyca: fymreport.polis2008.pl 65,2 MB 88 MB ebook 147 MB Zwolennikom Platformy i Komorowskiego
Jestem poetą. To znaczy nazywam rzeczy imieniem:
na świat mówię - świat, na kraj - Ojczyzna,
czasem mówię chmurnie na durniów - durnie.
Tadeusz Borowski
Kiedy jednak długi szereg nadużyć i uzurpacji, zmierzających stale w tym samym kierunku, zdradza zamiar wprowadzenia władzy absolutnej i despotycznej, to słusznym i ludzkim prawem, i obowiązkiem jest odrzucenie takiego rządu oraz stworzenie nowej straży dla własnego przyszłego bezpieczeństwa.
Deklaracja Niepodległości Stanów Zjednoczonych
Być może kiedyś będę zmuszony pragnąć klęski mego państwa, a to w przypadku, gdy przestanie całkowicie zasługiwać na dalsze trwanie, gdy nie może już być żadną miarą uznane za państwo sprawiedliwości i prawa - krótko mówiąc, gdy zaprzeczy swej naturze państwa. Ale taka decyzja jest decyzją przerażającą; nosi ona nazwę "obowiązku zdrady."
Paul Ricoeur "Państwo i przemoc"
kontakt: okolice@o2.pl
Discover the playlist Asa with Asa
NAJWIĘKSZY TEATR ŚWIATA
Siedzę na twardym krześle W największym świata teatrze Patrzę i oczom nie wierzę Nie wierzę, ale patrzę Przede mną mroczna scena Nade mną wielka kurtyna A przedstawienie zaraz się zacznie Codziennie się zaczyna Tragiczni komedianci Od tylu lat ci sami Niepowtarzalne stworzą kreacje Zamieniając się znowu rolami Ten, który dziś gra króla Do wczoraj nosił halabardę A jutro będzie tylko błaznem Prawa tej sceny są twarde Premiera za premierą Pomysłów nie zabraknie Publiczność zna ich wszystkie sztuczki A jednak cudów łaknie Po każdej plajcie antrakt A po nim znów premiera I jeszcze większa plajta A teatr nie umiera Siedzę na twardym krześle w największym świata teatrze Patrzę i oczom nie wierzę Nie wierzę, ale patrzę A obok mnie w milczącym tłumie w cieniu tej wielkiej sceny Artyści cisi i prawdziwi Artyści niespełnieni Nie zagram w tym teatrze Nie przyjmę żadnej roli. A serce, a co z sercem A niech tam sobie boli I każdy nowy sezon Niech będzie jak pokuta Stąd przecież wyjść nie można Więc siedzę jak przykuta Do tego właśnie miejsca W największym świata teatrze. Patrzę i oczom nie wierzę Nie wierzę, ale patrzę Pode mną smutna ziemia Nade mną nieba kurtyna Więc czekam aż Reżyser Niebieski Ogłosi wielki finał. Nie wierzę, ale patrzę
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
