Fatima - wiersz

FATIMA

Raz spytałem Pana Boga,

Jakie Tata ma zmartwienia?

Strata każdej ludzkiej duszy,

To śmiertelne Me cierpienia.

Błędy Rosji, dusz zastępy,

Pchają w piekielne czeluści,

Najwięcej trafia w odmęty,

Przez grzechy przeciw czystości.

Błędy Rosji? Co to znaczy?

Tamę temu trzeba stawić!

Niech mi Tata wytłumaczy,

Jak się błędom przeciwstawić?

Wy już przecież wszystko wiecie!

O błędom przeciwdziałaniu,

Sto lat wiedza ta jest w świecie,

Dzięki Fatimy przesłaniu.

Jeszcze nie czuł świat w realu,

Marksa i Engelsa nauk,

Sowieckiej władzy koszmaru,

Walk płci, klas innych banialuk.

Pierwsza wojna wciąż krwawiła,

Rozebrana była Polska,

Gdy w Fatimie już mówiła,

O tym wszystkim Matka Boska.

Że w końca czasu godzinie,

Diabeł przeciw ruszy z bronią,

Małżeństwu i rodzinie,

Gdyż świętości życia chronią.

Życie chronić, powoływać,

Od zarania moim celem,

Ten kto temu się sprzeciwia,

Boga jest nieprzyjacielem.

Szatan Mnie nie może zniszczyć,

Lecz jest w stanie ciężko zranić,

Gdy zabiera, których kocham,

Serce me zaczyna krwawić.

Wie że przegra, lecz by zdążyć,

Jak lew ryczy, szuka, krąży,

Komu duszę jeszcze pożreć,

Serce krwawi – wielu zdąży.

Szatan życia nienawidzi,

Chce jego ten świat pozbawić,

Chce by nie było narodzin,

Tych co żyją szybko zabić.

Błędy Rosji, broń szatana,

W tej rozgrywce generalnej,

Na sztandarach hasła niesie,

Rewolucji seksualnej.

Wolna miłość, eutanazja,

Pornografii bezeceństwa,

Zdrada, rozwody, aborcja,

Gender i homo małżeństwa.

Sprytnie hasła opakuje,

Mówiąc o wygodzie, miłości,

Prawie wyboru, współczuciu,

Tolerancji i wolności.

Z nimi lepiej, nowocześniej,

Także zdrowiej! szatan powie,

Trza wypędzić głupie, przaśne,

Ciemnogrodu stęchłe fobie!

W ten sposób wyszydzi: czystość,

Macierzyństwo, prawość, wierność,

Dziewictwo, cnotliwość, skromność,

Poświęcenie i niewinność.

Tam gdzie szatan już zwycięża,

W sytym liberalnym świecie,

Życie słabych nic nie waży,

Też niemodne jest mieć dziecię.

Dzieci w łonach, chorzy, starzy,

Jakże wiele jest tych zgonów,

Tylko z powodu aborcji,

Rocznie pięćdziesiąt milionów.

Tych co żyją, przekonuje,

Hulaj człecze piekła nie ma!

Kto uwierzy, traci duszę,

Diablo skuteczna ta ściema.

Diabeł z ofensywą goni,

Wy dajecie pole rakiem,

Gdyż nie korzystacie z broni,

Co chroni przed tym atakiem.

Czym się bronić Matka Boska,

Sto lat temu wam mówiła,

Tym co druga wam Fatimska.

Tajemnica objawiła,

Broń skuteczna by nią wygrać,

Jest dostępna wam każdemu,

Rosję Maryi poświęcić,

Sercu Niepokalanemu,

Musi być przyjmowana,

Komunia zadość czyniąca,

W Mszy, która jest odprawiana,

W pierwsze soboty miesiąca.

W te soboty też różańca

Tajemnice jedne zmówić,

By wypełnić rzecz do końca,

Kwadrans medytacji zrobić.

Ależ Tato, nie do wiary!

Wyłożę Ci swoje racje,

Trzeba rzeczy większej miary,

Co tam krótkie medytacje!

Więcej pikiet, polityki,

Ustaw, debat, publikacji,

Z takich działań są wyniki!

Czyż ja Tato nie mam racji?

Cóż, w tym tkwi problemu sedno,

Jak Naaman nie wierzycie,

Iż wystarczy tylko jedno,

Spełniać co chcę należycie.

Źle walczycie swoją bronią,

Wasza, nie moja taktyka,

Skutek tego jednak taki,

Jak z rażenia śrutem dzika.

By broń wasza skutek dała,

Wpierw strzelajcie w diabła z dział,

Tak swój szturm poprzedza wojsko,

Grzmi artyleryjski ostrzał.

Amunicją w tym ostrzale,

Pierwszych Sobót Nabożeństwa,

Nimi przechylicie szalę,

Rozpoczniecie marsz zwycięstwa.

Kanonadą pokieruje,

Hetmanka Niepokalana,

Dzięki niej Nabożeństw kule,

Przetrącą kark wojsk szatana.

Zaciągnijcie się do wojska!

Udział miejcie w tym zwycięstwie!

Żąda tego Matka Boska!

Weźcie udział w Nabożeństwie!

Kościół w którym jest ta Msza,

Miejscem zbiórki dla każdego,

Dniem zbiórki sobota pierwsza,

Miesiąca już najbliższego!

Ekwipunkiem dla żołnierza,

Różaniec i czyste serce,

Intencja wynagrodzenia,

Niepokalanej Panience.

Jeśliś bratem jest do tego,

Staw się w Brygidzie na szaniec,

Artylerią w kosmatego,

Strzela tam Męski Różaniec.

Adam Mikielewicz, Gdańsk sierpień 2021 r.