Sądy przeciw wolności słowa

Tomasz Sakiewicz ma racje. Zakaz propagowania strefy wolnej od LGBT jest formą represyjnej cenzury .

Naklejka przeciw LGBT wycofana z kiosków

Ku takiej kontroli zmierza Europa już od lat 70 kiedy to ( w 1950 roku) uchwalając Europejską Deklarację Praw Człowieka do art. 10 powtarzającego gwarancje wolności słowa zawarte w art.19 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka: « wszelkimi środkami bez względu na granice» dodano passus „niniejszy przepis nie wyklucza prawa państw do poddania procedurze zezwoleń przedsiębiorstw radiowych, telewizyjnych i kinematograficznych”. Tym postanowieniem dwakroć złamano Powszechną Deklarację Praw Człowieka z 1948 roku. Relatywizując jednoznaczną treść art. 19 lecz także łamiąc zastrzeżenie art.30 PDPCz, który zakazywał „jakiemukolwiek Państwu, grupie lub osobie podejmowania jakichkolwiek prawa do podejmowania działalności lub wydawania aktów zmierzając do obalenia któregokolwiek z praw i wolności zawartych w niniejszej deklaracji”.

Cytowane drugie zdanie ust. 2 EDPCz niewątpliwie jest takim aktem, a na jego straży stoją dziś wszystko europejskie sądy z Europejskim Trybunałem Praw Człowieka na czele.

W roku 1950, u schyłku 500 letniej epoki Gutenberga, nie było to jeszcze tak widoczne. Gwarancje wolności druku zdawały się wystarczające. Jednak dziś, gdy druk się praktycznie skończył i nawet treści pisane otrzymujemy w formie elektronicznej, gdy wprowadzone półtora roku temu w Niemczech prawo sieciowe otworzyło wrota kontroli internetu poprzez arbitralne decyzje o tym jakie wiadomości są fałszywe, które zawierają mowę nienawiści i mogą być uznane za niepoprawne politycznie; system cenzorski kierowany przez oligarchię sądową, medialną i parlamentarną - pręży muskuły.

Wczorajsza decyzja Sądu ograniczająca wolność prasy, poczynania Rzecznika Praw Obywatelskich zmierzające do uniemożliwienia polskim samorządom obrony rodziny JAKO ZWIĄZKU KOBIETY I MĘŻCZYZNY potwierdzonego w 18 art. Konstytucji RP - są tej wojny zarzewiem!