Schizofrenia w NATO

Ze stron Dziennika Gazety Prawnej dowiadujemy się dziś z ust Bogdana Klicha, że w obliczu agresywnej kooperacji ZBiRu tuż za naszymi granicami, możemy spać spokojnie, ponieważ NATO zagwarantowało Polsce plan ewentualności owy na wypadek agresji ze wschodu. Powstaje jednak pytanie czy biorąc pod uwagę trendy reformacyjne w NATO taka gwarancja będzie miała niebawem jeszcze jakiekolwiek znaczenie?

 Bogdan Klich, zapewne w obawie o słupki poparcia, w odpowiedzi na niepokojące ruchy Rosji (organizacja manewrów ofensywnych z Białorusią o kryptonimie Zapad 2009) nie zawahał się zaryzykować i zdradzić element strategii NATO w razie ataku ze strony Federacji Rosyjskiej i jej sojuszników. Klich ujawnił, że NATO dysponuje planem ewentualnościowym dla obrony  Polski – czyli, że ewentualny front mógłby zostać otwarty na terenie Polski i to tu, historycznym zwyczajem, miałaby miejsce główna arena walk w nowym europejskim konflikcie.

Należy jednak odnieść tę deklarację do faktycznej kondycji NATO, która w zeszłym dziesięcioleciu pogarszała się z roku na rok. Środek ciężkości sojuszu przesuwa się coraz bardziej na wschód a znaczenie Paktu dewaluowały kolejne euroazjatyckie koncepcje na nowy, odpowiadający duchowi czasu układ. Dzisiejsze NATO nie jest niczym podobnym do silnego, pełnego inicjatywy sojuszu euroatlantyckiego, jakim był Pakt północno-atlantycki czasu zimnej wojny.

Przyszłość NATO w obecnym kształcie nie jest na tyle pewna, by Polacy mogli spać spokojnie, bez względu na deklaracje, które w przyszłości mogą okazać się puste, tak jak obietnice Brytyjczyków i Francuzów okazały się nie mieć pokrycia w rzeczywistości w 1939 roku.

Nowe NATO, pod inną nazwą, pod innym przywództwem, nie daj Boże bez udziału USA, będzie miało zdecydowanie mniejszy interes w istnieniu suwerennego i bezpiecznego państwa polskiego. Obecne reformy zmierzające do przesunięcia Paktu w stronę koncepcji Gaulle’owskiej Europy od Atlantyku do Uralu z udziałem Rosji to tendencje skłaniające do pokładania coraz mniejszego zaufania w NATO-wskie gwarancje i obietnice.

Jeśli Polacy, a razem z nimi Europa Środkowo-Wschodnia rzeczywiście pragną spać spokojnie w sytuacji, gdy za miedzą Rosjanie i Białorusini ćwiczą inwazję na ich terytorium, owe państwa winny skierować NATO spowrotem w kierunku pierwotnego transatlantyckiego kształtu z przewodnictwem Waszyngtonu jako sine qua non takiego układu.

Bez wpływu amerykańskiego w Europie nie mamy co liczyć na to, że Niemcy i inne silne państwa europejskie powstrzymają się przed targowaniem się sprawą polską w relacjach z Rosją. Potwierdzają to analogie ubiegłego wieku z czasów pierwszej oraz drugiej wojny światowej. Oby nie potwierdziła tego praktyka wieku dwudziestego pierwszego.