Niestety, ludzie podli i głupi są wśród nas. Takie są fakty. Ba! Niektórzy uważają, że to JA jestem podła i głupia. :) No cóż, każdy ma prawo do swojej oceny. Racja nie leży po stronie większości, tylko tam, gdzie leży. Nie każdy ma jednak takie podejście. Są i tacy, którzy nie wytrzymują presji ze strony społeczeństwa, załamują się i poddają. Pomimo iż to oni mają rację. Pomimo iż są dobrymi ludźmi. Niestety, mają jedną wielką przywarę: są INNI. A motłoch – pardon: znaczna część społeczeństwa – nie lubi inności.
Dzisiaj zilustruję to krótką historią z Onetu. Zapraszam do lektury, ale ostrzegam, że jest niemiło:
Początek listopada w Hiszpanii oznacza start sezonu polowań, z którym niezmiennie łączy się tragedia dziesiątków, a nawet setek tysięcy psów. Aż do lutego galgos, czyli charty hiszpańskie, oraz podencos będą wykorzystywane przez myśliwych, by następnie zostać w okrutny sposób zabite lub porzucone, tradycja każe bowiem, aby psy, które nie przyniosły chwały swojemu właścicielowi, zostały ukarane. Psy są katowane, oblewane kwasem, wywożone z połamanymi nogami, by nie zdołały wrócić, w najlepszym razie oddawane do schronisk. Słynną torturą jest tzw. taniec fortepianowy, czyli wieszanie zwierzęcia w taki sposób, by dusiło się kilka dni i wydawało charakterystyczne dźwięki.
Czy to możliwe, żeby Onet pisał prawdę? Przecież to się nie może dziać! Mamy XXI wiek. Europa. Biali ludzie. A tymczasem... Nie, to wprost nie do uwierzenia.
Bohaterka opowieści nie wytrzymała nerwowo. Wolała uciec. Cóż, była słaba psychicznie. Słabość to wada. Słabi, wrażliwi i czuli na krzywdę innych ludzie są pierwsi do odstrzału. Silniejsi i agresywniejsi wyśmiewają słabych ludzi, traktują ich jak dziwadła, odrzucają. Silni i agresywni gardzą dobrymi, słabymi ludźmi. Dobrzy, słabi ludzie przegrywają. Niestety, na tym świecie najlepiej mają się mocne, przebojowe i egoistyczne dupki. Moralność? Oni są wyzuci nawet z uczuć wyższych. I to oni właśnie trzęsą światem. To są prawdziwe ELITY.
Ale przecież pozostaje jeszcze WIĘKSZOŚĆ społeczeństwa. Ta przeciętna moralnie i intelektualnie, nie najlepsza, ale i nie najgorsza. Czy ta większość stanie po stronie dobrego, słabego człowieka czy silnego dupka? Odpowiedź możemy znaleźć poniekąd w Internecie. Kto jest najbardziej lajkowany, lubiany, obdarowywany serduszkami? Kto jest celebrytą na YouTubie? Kto porywa za sobą tłumy?
Wracając do tej przykrej sprawy. Czy Hiszpanie są gorszym narodem od nas? Czy są bardziej okrutni, prymitywni, głupi? To takie samo pytanie jak to o muzułmanów. Oni mają swoją kulturę, a my swoją. Ale czy kultury są sobie równe? Oczywiście, że nie. Równość to miraż, polipoprawna bzdurka. Nawet w obrębie jednej kultury można się różnić. My, Polacy, dobrze to wiemy. Nie ma jednej obowiązującej moralności. I dlatego nie liczę na to, że każdy potępi zachowanie hiszpańskich wieśniaków. Dla wielu osób przejmowanie się cierpieniem zwierzęcia jest fanaberią niedojrzałych pensjonarek. Wystarczy poczytać teksty o zwierzętach na prawicowych portalach: obrażanie miłośników fauny, drwiny z prawa karzącego za okrucieństwo oraz święte przeświadczenie, że człowiekowi wolno robić wszystko. Smutne. Czy taka jest większość społeczeństwa? Nie, ale większość tego chyba nie krytykuje. Mylę się?
Miłośniczka przyrody, wierząca w Boga (po swojemu) antyklerykałka, obyczajowa liberałka. Lubię słuchać audiobooków, pisać na Salonie, rozmawiać z ludźmi w Necie. W życiu realnym jestem odludkiem, nie angażuję się społecznie, właściwie to po prostu spokojnie wegetuję, starając się jakoś uprzyjemnić sobie tę swoją marną egzystencję. Mało wiem i umiem, dlatego każdego, kto pisze sensownie i merytorycznie bardzo cenię. Z kolei wirtualne mądrale, które wiedzą jeszcze mniej ode mnie, ale za to uwielbiają kłótnie i nie stronią od ad personam, traktuję tak, jak na to zasługują.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
